Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu "concubare"

Verb

Präsens (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconcuboconcubor
2. Person Singularconcubasconcubare, concubaris
3. Person Singularconcubatconcubatur
1. Person Pluralconcubamusconcubamur
2. Person Pluralconcubatisconcubamini
3. Person Pluralconcubantconcubantur
Imperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconcubabamconcubabar
2. Person Singularconcubabasconcubabare, concubabaris
3. Person Singularconcubabatconcubabatur
1. Person Pluralconcubabamusconcubabamur
2. Person Pluralconcubabatisconcubabamini
3. Person Pluralconcubabantconcubabantur
Futur I (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconcubaboconcubabor
2. Person Singularconcubabisconcubabere, concubaberis
3. Person Singularconcubabitconcubabitur
1. Person Pluralconcubabimusconcubabimur
2. Person Pluralconcubabitisconcubabimini
3. Person Pluralconcubabuntconcubabuntur
Perfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconcubavi
2. Person Singularconcubavisti
3. Person Singularconcubavit
1. Person Pluralconcubavimus
2. Person Pluralconcubavistis
3. Person Pluralconcubaverunt, concubavere, concubare
Plusquamperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconcubaveram
2. Person Singularconcubaveras
3. Person Singularconcubaverat
1. Person Pluralconcubaveramus
2. Person Pluralconcubaveratis
3. Person Pluralconcubaverant
Futur II (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconcubavero
2. Person Singularconcubaris, concubaveris
3. Person Singularconcubaverit
1. Person Pluralconcubaverimus
2. Person Pluralconcubaveritis
3. Person Pluralconcubaverint
Präsens (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularconcubemconcuber
2. Person Singularconcubesconcubere, concuberis
3. Person Singularconcubetconcubetur
1. Person Pluralconcubemusconcubemur
2. Person Pluralconcubetisconcubemini
3. Person Pluralconcubentconcubentur
Imperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularconcubaremconcubarer
2. Person Singularconcubaresconcubarere, concubareris
3. Person Singularconcubaretconcubaretur
1. Person Pluralconcubaremusconcubaremur
2. Person Pluralconcubaretisconcubaremini
3. Person Pluralconcubarentconcubarentur
Perfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularconcubaverim
2. Person Singularconcubaveris, concubaris
3. Person Singularconcubaverit
1. Person Pluralconcubaverimus
2. Person Pluralconcubaveritis
3. Person Pluralconcubaverint
Plusquamperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularconcubavissem
2. Person Singularconcubavisses
3. Person Singularconcubavisset
1. Person Pluralconcubavissemus
2. Person Pluralconcubavissetis
3. Person Pluralconcubavissent
Infinitiv
 PräsensPerfekt
Aktivconcubareconcubavisse
Passivconcubari, concubarier
Imperativ I
 AktivPassiv
2. Person Singularconcubaconcubare
3. Person Singular
2. Person Pluralconcubateconcubamini
3. Person Plural
Imperativ II
 AktivPassiv
2. Person Singularconcubatoconcubator
3. Person Singularconcubatoconcubator
2. Person Pluralconcubatote
3. Person Pluralconcubantoconcubantor
PPP
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
PPA
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
PFA
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
Gerundivum
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum