Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu "concordare"

Verb

Präsens (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconcordoconcordor
2. Person Singularconcordasconcordaris, concordare
3. Person Singularconcordatconcordatur
1. Person Pluralconcordamusconcordamur
2. Person Pluralconcordatisconcordamini
3. Person Pluralconcordantconcordantur
Imperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconcordabamconcordabar
2. Person Singularconcordabasconcordabare, concordabaris
3. Person Singularconcordabatconcordabatur
1. Person Pluralconcordabamusconcordabamur
2. Person Pluralconcordabatisconcordabamini
3. Person Pluralconcordabantconcordabantur
Futur I (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconcordaboconcordabor
2. Person Singularconcordabisconcordabere, concordaberis
3. Person Singularconcordabitconcordabitur
1. Person Pluralconcordabimusconcordabimur
2. Person Pluralconcordabitisconcordabimini
3. Person Pluralconcordabuntconcordabuntur
Perfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconcordavi
2. Person Singularconcordavisti
3. Person Singularconcordavit
1. Person Pluralconcordavimus
2. Person Pluralconcordavistis
3. Person Pluralconcordare, concordaverunt, concordavere
Plusquamperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconcordaveram
2. Person Singularconcordaveras
3. Person Singularconcordaverat
1. Person Pluralconcordaveramus
2. Person Pluralconcordaveratis
3. Person Pluralconcordaverant
Futur II (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconcordavero
2. Person Singularconcordaris, concordaveris
3. Person Singularconcordaverit
1. Person Pluralconcordaverimus
2. Person Pluralconcordaveritis
3. Person Pluralconcordaverint
Präsens (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularconcordemconcorder
2. Person Singularconcordesconcordere, concorderis
3. Person Singularconcordetconcordetur
1. Person Pluralconcordemusconcordemur
2. Person Pluralconcordetisconcordemini
3. Person Pluralconcordentconcordentur
Imperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularconcordaremconcordarer
2. Person Singularconcordaresconcordarere, concordareris
3. Person Singularconcordaretconcordaretur
1. Person Pluralconcordaremusconcordaremur
2. Person Pluralconcordaretisconcordaremini
3. Person Pluralconcordarentconcordarentur
Perfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularconcordaverim
2. Person Singularconcordaris, concordaveris
3. Person Singularconcordaverit
1. Person Pluralconcordaverimus
2. Person Pluralconcordaveritis
3. Person Pluralconcordaverint
Plusquamperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularconcordavissem
2. Person Singularconcordavisses
3. Person Singularconcordavisset
1. Person Pluralconcordavissemus
2. Person Pluralconcordavissetis
3. Person Pluralconcordavissent
Infinitiv
 PräsensPerfekt
Aktivconcordareconcordavisse
Passivconcordarier, concordari
Imperativ I
 AktivPassiv
2. Person Singularconcordaconcordare
3. Person Singular
2. Person Pluralconcordateconcordamini
3. Person Plural
Imperativ II
 AktivPassiv
2. Person Singularconcordatoconcordator
3. Person Singularconcordatoconcordator
2. Person Pluralconcordatote
3. Person Pluralconcordantoconcordantor
PPP
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
PPA
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
PFA
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
Gerundivum
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum