Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu "conclamitare"

Verb

Präsens (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconclamitoconclamitor
2. Person Singularconclamitasconclamitare, conclamitaris
3. Person Singularconclamitatconclamitatur
1. Person Pluralconclamitamusconclamitamur
2. Person Pluralconclamitatisconclamitamini
3. Person Pluralconclamitantconclamitantur
Imperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconclamitabamconclamitabar
2. Person Singularconclamitabasconclamitabare, conclamitabaris
3. Person Singularconclamitabatconclamitabatur
1. Person Pluralconclamitabamusconclamitabamur
2. Person Pluralconclamitabatisconclamitabamini
3. Person Pluralconclamitabantconclamitabantur
Futur I (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconclamitaboconclamitabor
2. Person Singularconclamitabisconclamitaberis, conclamitabere
3. Person Singularconclamitabitconclamitabitur
1. Person Pluralconclamitabimusconclamitabimur
2. Person Pluralconclamitabitisconclamitabimini
3. Person Pluralconclamitabuntconclamitabuntur
Perfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconclamitavi
2. Person Singularconclamitavisti
3. Person Singularconclamitavit
1. Person Pluralconclamitavimus
2. Person Pluralconclamitavistis
3. Person Pluralconclamitare, conclamitaverunt, conclamitavere
Plusquamperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconclamitaveram
2. Person Singularconclamitaveras
3. Person Singularconclamitaverat
1. Person Pluralconclamitaveramus
2. Person Pluralconclamitaveratis
3. Person Pluralconclamitaverant
Futur II (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconclamitavero
2. Person Singularconclamitaveris, conclamitaris
3. Person Singularconclamitaverit
1. Person Pluralconclamitaverimus
2. Person Pluralconclamitaveritis
3. Person Pluralconclamitaverint
Präsens (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularconclamitemconclamiter
2. Person Singularconclamitesconclamiteris, conclamitere
3. Person Singularconclamitetconclamitetur
1. Person Pluralconclamitemusconclamitemur
2. Person Pluralconclamitetisconclamitemini
3. Person Pluralconclamitentconclamitentur
Imperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularconclamitaremconclamitarer
2. Person Singularconclamitaresconclamitarere, conclamitareris
3. Person Singularconclamitaretconclamitaretur
1. Person Pluralconclamitaremusconclamitaremur
2. Person Pluralconclamitaretisconclamitaremini
3. Person Pluralconclamitarentconclamitarentur
Perfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularconclamitaverim
2. Person Singularconclamitaveris, conclamitaris
3. Person Singularconclamitaverit
1. Person Pluralconclamitaverimus
2. Person Pluralconclamitaveritis
3. Person Pluralconclamitaverint
Plusquamperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularconclamitavissem
2. Person Singularconclamitavisses
3. Person Singularconclamitavisset
1. Person Pluralconclamitavissemus
2. Person Pluralconclamitavissetis
3. Person Pluralconclamitavissent
Infinitiv
 PräsensPerfekt
Aktivconclamitareconclamitavisse
Passivconclamitari, conclamitarier
Imperativ I
 AktivPassiv
2. Person Singularconclamitaconclamitare
3. Person Singular
2. Person Pluralconclamitateconclamitamini
3. Person Plural
Imperativ II
 AktivPassiv
2. Person Singularconclamitatoconclamitator
3. Person Singularconclamitatoconclamitator
2. Person Pluralconclamitatote
3. Person Pluralconclamitantoconclamitantor
PPP
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
PPA
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
PFA
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
Gerundivum
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum