Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu „concire“

Verb

Präsens (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconcio, concieoconcieor, concior
2. Person Singularconcis, concisconciris, concire, conciris
3. Person Singularconcitibantur, concitire, concitiri, concit, concitconcitur, concitur
1. Person Pluralconcimus, concimusconcimur, concimur
2. Person Pluralconcitis, concitisque, concitisconcimini, concimini
3. Person Pluralconciunt, concieuntconciuntur, concieuntur

29 Formen für „concire“ (Verb) in Präsens (Indikativ)

Imperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconcbam, concibam, conciebam, conciebamconciebar, concibar
2. Person Singularconciebas, concibas, conciebas, concbasconcibaris, conciebare, conciebaris, concibare
3. Person Singularconciebat, concibat, conciebat, concbatconcibatur, conciebatur
1. Person Pluralconcbamus, concibamus, conciebamus, conciebamusconcibamur, conciebamur
2. Person Pluralconciebatis, concibatis, conciebatis, concbatisconcibamini, conciebamini
3. Person Pluralconciebant, concbant, concibant, conciebantconciebantur, concibantur

38 Formen für „concire“ (Verb) in Imperfekt (Indikativ)

Futur I (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconciam, conciam, conciboconcibor, conciar
2. Person Singularconciveris, concies, concieris, concibis, conciesconciere, concibere, concieris, conciberis
3. Person Singularconciverit, conciet, concibit, concietconciberit, concietur, concibitur
1. Person Pluralconciemus, conciemus, concibimus, conciverimusconciemur, concibimur
2. Person Pluralconciveritis, concietis, concibitis, concietisconciemini, concibimini
3. Person Pluralconcibunt, concient, conciverint, concientconcibuntur, concientur

39 Formen für „concire“ (Verb) in Futur I (Indikativ)

Perfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconcivi, concivi
2. Person Singularconcivisti, concivisti
3. Person Singularconciuit, conciuit
1. Person Pluralconcivimus, concivimus
2. Person Pluralconcivistis, concivistis
3. Person Pluralconciere, conciverunt, conciere, concivere, conciverunt, concivere

16 Formen für „concire“ (Verb) in Perfekt (Indikativ)

Plusquamperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconciveram, conciveram
2. Person Singularconciveras, conciveras
3. Person Singularconcierat, conciuerat, conciuerat, conciueratque, concierat
1. Person Pluralconciveramus, conciveramus
2. Person Pluralconciveratis, conciveratis
3. Person Pluralconciverant, conciverant

15 Formen für „concire“ (Verb) in Plusquamperfekt (Indikativ)

Futur II (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconcivero
2. Person Singularconciveris, concieris
3. Person Singularconciverit
1. Person Pluralconciverimus
2. Person Pluralconciveritis
3. Person Pluralconciverint

7 Formen für „concire“ (Verb) in Futur II (Indikativ)

Präsens (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularconcieam, conciamconciar, conciear
2. Person Singularconcias, concieasconciare, conciaris, conciare, conciaris
3. Person Singularconciat, concieatconciatur, conciatur
1. Person Pluralconcieamus, conciamusconciamur, conciamur
2. Person Pluralconciatis, concieatisconciamini, conciamini
3. Person Pluralconcieant, conciantconcieantur, conciantur

26 Formen für „concire“ (Verb) in Präsens (Konjunktiv)

Imperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularconcirem, conciremconcirer, concirer
2. Person Singularconcires, conciresconcireris, concirere, concireris, concirere
3. Person Singularconciret, conciretconciretur, conciretur
1. Person Pluralconciremus, conciremusconciremur, conciremur
2. Person Pluralconciretis, conciretisconciremini, conciremini
3. Person Pluralconcirent, concirentconcirentur, concirentur

26 Formen für „concire“ (Verb) in Imperfekt (Konjunktiv)

Perfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularconciverim, conciverim
2. Person Singularconciveris, conciveris, concieris, concieris
3. Person Singularconciverit, conciverit
1. Person Pluralconciverimus, conciverimus
2. Person Pluralconciveritis, conciveritis
3. Person Pluralconciverint, conciverint

14 Formen für „concire“ (Verb) in Perfekt (Konjunktiv)

Plusquamperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularconcivissem, concivissem
2. Person Singularconcivisses, concivisses
3. Person Singularconcivisset, concisset, concisset, concivisset
1. Person Pluralconcivissemus, concivissemus
2. Person Pluralconcivissetis, concivissetis
3. Person Pluralconcivissent, concivissent

14 Formen für „concire“ (Verb) in Plusquamperfekt (Konjunktiv)

Infinitiv
 PräsensPerfekt
Aktivconcire, concireconcisse, concivisse, concisse, concivisse
Passivconciri, concirier, conciri, concirier

10 Formen für „concire“ (Verb) in Infinitiv

Imperativ I
 AktivPassiv
2. Person Singularconcipare, conci, conci, concisusqueconciere, concire
3. Person Singular
2. Person Pluralconcite, conciteconcimini, concimini
3. Person Plural

10 Formen für „concire“ (Verb) in Imperativ I

Imperativ II
 AktivPassiv
2. Person Singularconcitoreis, concito, concitoconcitor, concitor
3. Person Singularconcito, concitoreis, concitoconcitor, concitor
2. Person Pluralconcitote, concitote
3. Person Pluralconciunto, concieuntoconciuntor, concieuntor

16 Formen für „concire“ (Verb) in Imperativ II

PPP
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
PPA
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
PFA
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
Gerundivum
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum