Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu "concire"

Verb

Präsens (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconcieo, concioconcieor, concior
2. Person Singularconcis, concisconciris, concire, conciris
3. Person Singularconcitibantur, concitire, concitiri, concit, concitconcitur, concitur
1. Person Pluralconcimus, concimusconcimur, concimur
2. Person Pluralconcitis, concitisque, concitisconcimini, concimini
3. Person Pluralconciunt, concieuntconcieuntur, conciuntur
Imperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconciebam, concbam, concibam, conciebamconcibar, conciebar
2. Person Singularconciebas, concibas, conciebas, concbasconcibare, concibaris, conciebare, conciebaris
3. Person Singularconciebat, concibat, conciebat, concbatconcibatur, conciebatur
1. Person Pluralconciebamus, conciebamus, concbamus, concibamusconciebamur, concibamur
2. Person Pluralconciebatis, concibatis, conciebatis, concbatisconcibamini, conciebamini
3. Person Pluralconciebant, conciebant, concbant, concibantconcibantur, conciebantur
Futur I (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconcibo, conciam, conciamconcibor, conciar
2. Person Singularconcies, conciveris, concies, concieris, concibisconciere, concibere, concieris, conciberis
3. Person Singularconciet, conciverit, conciet, concibitconcibitur, conciberit, concietur
1. Person Pluralconciemus, conciemus, concibimus, conciverimusconciemur, concibimur
2. Person Pluralconcibitis, concietis, conciveritis, concietisconciemini, concibimini
3. Person Pluralconciverint, concient, concibunt, concientconcientur, concibuntur
Perfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconcivi, concivi
2. Person Singularconcivisti, concivisti
3. Person Singularconciuit, conciuit
1. Person Pluralconcivimus, concivimus
2. Person Pluralconcivistis, concivistis
3. Person Pluralconcivere, conciere, conciverunt, concivere, conciere, conciverunt
Plusquamperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconciveram, conciveram
2. Person Singularconciveras, conciveras
3. Person Singularconcierat, conciuerat, conciuerat, conciueratque, concierat
1. Person Pluralconciveramus, conciveramus
2. Person Pluralconciveratis, conciveratis
3. Person Pluralconciverant, conciverant
Futur II (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularconcivero
2. Person Singularconciveris, concieris
3. Person Singularconciverit
1. Person Pluralconciverimus
2. Person Pluralconciveritis
3. Person Pluralconciverint
Präsens (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularconcieam, conciamconciar, conciear
2. Person Singularconcias, concieasconciare, conciaris, conciare, conciaris
3. Person Singularconciat, concieatconciatur, conciatur
1. Person Pluralconciamus, concieamusconciamur, conciamur
2. Person Pluralconciatis, concieatisconciamini, conciamini
3. Person Pluralconciant, concieantconciantur, concieantur
Imperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularconcirem, conciremconcirer, concirer
2. Person Singularconcires, conciresconcireris, concirere, concireris, concirere
3. Person Singularconciret, conciretconciretur, conciretur
1. Person Pluralconciremus, conciremusconciremur, conciremur
2. Person Pluralconciretis, conciretisconciremini, conciremini
3. Person Pluralconcirent, concirentconcirentur, concirentur
Perfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularconciverim, conciverim
2. Person Singularconciveris, conciveris, concieris, concieris
3. Person Singularconciverit, conciverit
1. Person Pluralconciverimus, conciverimus
2. Person Pluralconciveritis, conciveritis
3. Person Pluralconciverint, conciverint
Plusquamperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularconcivissem, concivissem
2. Person Singularconcivisses, concivisses
3. Person Singularconcivisset, concivisset, concisset, concisset
1. Person Pluralconcivissemus, concivissemus
2. Person Pluralconcivissetis, concivissetis
3. Person Pluralconcivissent, concivissent
Infinitiv
 PräsensPerfekt
Aktivconcire, concireconcivisse, concisse, concivisse, concisse
Passivconciri, concirier, conciri, concirier
Imperativ I
 AktivPassiv
2. Person Singularconcipare, conci, conci, concisusqueconciere, concire
3. Person Singular
2. Person Pluralconcite, conciteconcimini, concimini
3. Person Plural
Imperativ II
 AktivPassiv
2. Person Singularconcito, concitoreis, concitoconcitor, concitor
3. Person Singularconcito, concitoreis, concitoconcitor, concitor
2. Person Pluralconcitote, concitote
3. Person Pluralconciunto, concieuntoconciuntor, concieuntor
PPP
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
PPA
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
PFA
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
Gerundivum
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum