Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu „concipere“

Verb

Präsens (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	concipio	concipior
2. Person Singular	concipis	conciperis
3. Person Singular	concipit	concipitur
1. Person Plural	concipimus	concipimur
2. Person Plural	concipitis	concipimini
3. Person Plural	concipiunt	concipiuntur

Imperfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	concipiebam	concipiebar
2. Person Singular	concipiebas	concipiebare, concipiebaris
3. Person Singular	concipiebat	concipiebatur
1. Person Plural	concipiebamus	concipiebamur
2. Person Plural	concipiebatis	concipiebamini
3. Person Plural	concipiebant	concipiebantur

Futur I (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	concipiam	concipiar
2. Person Singular	concipies	concipiere, concipieris
3. Person Singular	concipiet	concipietur
1. Person Plural	concipiemus	concipiemur
2. Person Plural	concipietis	concipiemini
3. Person Plural	concipient	concipientur

Perfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	concepi	—
2. Person Singular	concepisti	—
3. Person Singular	concepit, concepitionis	—
1. Person Plural	concepimus	—
2. Person Plural	concepistis	—
3. Person Plural	concepere, conceperunt	—

Plusquamperfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	conceperam	—
2. Person Singular	conceperas	—
3. Person Singular	conceperat	—
1. Person Plural	conceperamus	—
2. Person Plural	conceperatis	—
3. Person Plural	conceperant	—

Futur II (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	concepero	—
2. Person Singular	conceperis	—
3. Person Singular	conceperit	—
1. Person Plural	conceperimus	—
2. Person Plural	conceperitis	—
3. Person Plural	conceperint	—

Präsens (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	concipiam	concipiar
2. Person Singular	concipias	concipiare, concipiaris
3. Person Singular	concipiat	concipiatur
1. Person Plural	concipiamus	concipiamur
2. Person Plural	concipiatis	concipiamini
3. Person Plural	concipiant	concipiantur

Imperfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	conciperem	conciperer
2. Person Singular	conciperes	conciperere, concipereris
3. Person Singular	conciperet	conciperetur
1. Person Plural	conciperemus	conciperemur
2. Person Plural	conciperetis	conciperemini
3. Person Plural	conciperent	conciperentur

Perfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	conceperim	—
2. Person Singular	conceperis	—
3. Person Singular	conceperit	—
1. Person Plural	conceperimus	—
2. Person Plural	conceperitis	—
3. Person Plural	conceperint	—

Plusquamperfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	concepissem	—
2. Person Singular	concepisses	—
3. Person Singular	concepisset	—
1. Person Plural	concepissemus	—
2. Person Plural	concepissetis	—
3. Person Plural	concepissent	—

Infinitiv
	Präsens	Perfekt
Aktiv	concipere	concepisse
Passiv	concipi, concipier	—

Imperativ I
	Aktiv	Passiv
2. Person Singular	concipe	concipere
3. Person Singular	—	—
2. Person Plural	concipite	concipimini
3. Person Plural	—	—

Imperativ II
	Aktiv	Passiv
2. Person Singular	concipito	concipitor
3. Person Singular	concipito	concipitor
2. Person Plural	concipitote	—
3. Person Plural	concipunto	concipuntor

PPP
	Singular	Plural
Nominativ	concepta, conceptus, conceptum	concepti, concepta, conceptae
Genitiv	conceptae, concepti	conceptarum, conceptorum
Dativ	concepto, conceptae	conceptis
Akkusativ	conceptam, conceptum	concepta, conceptas, conceptos
Ablativ	concepta, concepto	conceptis
Vokativ	concepta, conceptum, concepte	concepta, concepti, conceptae

PPA
	Singular	Plural
Nominativ	concipiens	concipientes, concipientia
Genitiv	concipientis	concipientium, concipientum
Dativ	concipienti	concipientibus
Akkusativ	concipiens, concipientem	concipientes, concipientia
Ablativ	concipiente, concipienti	concipientibus
Vokativ	concipiens	concipientes, concipientia

PFA
	Singular	Plural
Nominativ	conceptura, concepturum, concepturus	conceptura, concepturae, concepturi
Genitiv	concepturae, concepturi	concepturarum, concepturorum
Dativ	concepturae, concepturo	concepturis
Akkusativ	concepturam, concepturum	conceptura, concepturas, concepturos
Ablativ	conceptura, concepturo	concepturis
Vokativ	conceptura, concepture, concepturum	conceptura, concepturae, concepturi

Gerundivum
	Singular	Plural
Nominativ	concipienda, concipiendum, concipiendus, concipiunda, concipiundum, concipiundus	concipiendique, concipienda, concipiendae, concipiendi, concipiunda, concipiundae, concipiundi
Genitiv	concipiendique, concipiendae, concipiendi, concipiundae, concipiundi	concipiendarum, concipiendorum, concipiundarum, concipiundorum
Dativ	concipiendae, concipiendo, concipiundae, concipiundo	concipiendis, concipiundis
Akkusativ	concipiendam, concipiendum, concipiundam, concipiundum	concipienda, concipiendas, concipiendos, concipiunda, concipiundas, concipiundos
Ablativ	concipienda, concipiendo, concipiunda, concipiundo	concipiendis, concipiundis
Vokativ	concipienda, concipiende, concipiendum, concipiunda, concipiunde, concipiundum	concipiendique, concipienda, concipiendae, concipiendi, concipiunda, concipiundae, concipiundi

152 (261) Formen für „concipere“

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum