Formentabelle zu „concavare“
Verb
Präsens (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | concavo | concavor |
2. Person Singular | concauas | concavare, concavaris |
3. Person Singular | concavat | concavatur |
1. Person Plural | concavamus | concavamur |
2. Person Plural | concavatis | concavamini |
3. Person Plural | concavant | concavantur |
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | concavabam | concavabar |
2. Person Singular | concavabas | concavabare, concavabaris |
3. Person Singular | concavabat | concavabatur |
1. Person Plural | concavabamus | concavabamur |
2. Person Plural | concavabatis | concavabamini |
3. Person Plural | concavabant | concavabantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | concavabo | concavabor |
2. Person Singular | concavabis | concavabere, concavaberis |
3. Person Singular | concavabit | concavabitur |
1. Person Plural | concavabimus | concavabimur |
2. Person Plural | concavabitis | concavabimini |
3. Person Plural | concavabunt | concavabuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | concavavi | — |
2. Person Singular | concavavisti | — |
3. Person Singular | concavavit | — |
1. Person Plural | concavavimus | — |
2. Person Plural | concavavistis | — |
3. Person Plural | concavare, concavavere, concavaverunt | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | concavaveram | — |
2. Person Singular | concavaveras | — |
3. Person Singular | concavaverat | — |
1. Person Plural | concavaveramus | — |
2. Person Plural | concavaveratis | — |
3. Person Plural | concavaverant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | concavavero | — |
2. Person Singular | concavaris, concavaveris | — |
3. Person Singular | concavaverit | — |
1. Person Plural | concavaverimus | — |
2. Person Plural | concavaveritis | — |
3. Person Plural | concavaverint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | concavem | concaver |
2. Person Singular | concaves | concavere, concaveris |
3. Person Singular | concavet | concavetur |
1. Person Plural | concavemus | concavemur |
2. Person Plural | concavetis | concavemini |
3. Person Plural | concavent | concaventur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | concavarem | concavarer |
2. Person Singular | concavares | concavarere, concavareris |
3. Person Singular | concavaret | concavaretur |
1. Person Plural | concavaremus | concavaremur |
2. Person Plural | concavaretis | concavaremini |
3. Person Plural | concavarent | concavarentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | concavaverim | — |
2. Person Singular | concavaris, concavaveris | — |
3. Person Singular | concavaverit | — |
1. Person Plural | concavaverimus | — |
2. Person Plural | concavaveritis | — |
3. Person Plural | concavaverint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | concavavissem | — |
2. Person Singular | concavavisses | — |
3. Person Singular | concavavisset | — |
1. Person Plural | concavavissemus | — |
2. Person Plural | concavavissetis | — |
3. Person Plural | concavavissent | — |
Infinitiv | Präsens | Perfekt |
---|
Aktiv | concavare | concavavisse |
Passiv | concavari, concavarier | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | concaua | concavare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | concavate | concavamini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | concavato | concavator |
3. Person Singular | concavato | concavator |
2. Person Plural | concavatote | — |
3. Person Plural | concavanto | concavantor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | concavata, concavatum, concavatus | concavata, concavatae, concavati |
Genitiv | concavatae, concavati | concavatarum, concavatorum |
Dativ | concavatae, concavato | concavatis |
Akkusativ | concavatam, concavatum | concavata, concavatas, concavatos |
Ablativ | concavata, concavato | concavatis |
Vokativ | concavata, concavate, concavatum | concavata, concavatae, concavati |
PPA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | concavans | concavantes, concavantia |
Genitiv | concavantis | concavantium, concavantum |
Dativ | concavanti | concavantibus |
Akkusativ | concavans, concavantem | concavantes, concavantia |
Ablativ | concavante, concavanti | concavantibus |
Vokativ | concavans | concavantes, concavantia |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | concavatura, concavaturum, concavaturus | concavatura, concavaturae, concavaturi |
Genitiv | concavaturae, concavaturi | concavaturarum, concavaturorum |
Dativ | concavaturae, concavaturo | concavaturis |
Akkusativ | concavaturam, concavaturum | concavatura, concavaturas, concavaturos |
Ablativ | concavatura, concavaturo | concavaturis |
Vokativ | concavatura, concavature, concavaturum | concavatura, concavaturae, concavaturi |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | concavanda, concavandum, concavandus | concavanda, concavandae, concavandi |
Genitiv | concavandae, concavandi | concavandarum, concavandorum |
Dativ | concavandae, concavando | concavandis |
Akkusativ | concavandam, concavandum | concavanda, concavandas, concavandos |
Ablativ | concavanda, concavando | concavandis |
Vokativ | concavanda, concavande, concavandum | concavanda, concavandae, concavandi |
152 (228) Formen für „concavare“