Formentabelle zu „concamerare“
Verb
Präsens (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | concamero | concameror |
2. Person Singular | concameras | concamerare, concameraris |
3. Person Singular | concamerat | concameratur |
1. Person Plural | concameramus | concameramur |
2. Person Plural | concameratis | concameramini |
3. Person Plural | concamerant | concamerantur |
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | concamerabam | concamerabar |
2. Person Singular | concamerabas | concamerabare, concamerabaris |
3. Person Singular | concamerabat | concamerabatur |
1. Person Plural | concamerabamus | concamerabamur |
2. Person Plural | concamerabatis | concamerabamini |
3. Person Plural | concamerabant | concamerabantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | concamerabo | concamerabor |
2. Person Singular | concamerabis | concamerabere, concameraberis |
3. Person Singular | concamerabit | concamerabitur |
1. Person Plural | concamerabimus | concamerabimur |
2. Person Plural | concamerabitis | concamerabimini |
3. Person Plural | concamerabunt | concamerabuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | concameravi | — |
2. Person Singular | concameravisti | — |
3. Person Singular | concameravit | — |
1. Person Plural | concameravimus | — |
2. Person Plural | concameravistis | — |
3. Person Plural | concamerare, concameravere, concameraverunt | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | concameraveram | — |
2. Person Singular | concameraveras | — |
3. Person Singular | concameraverat | — |
1. Person Plural | concameraveramus | — |
2. Person Plural | concameraveratis | — |
3. Person Plural | concameraverant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | concameravero | — |
2. Person Singular | concameraris, concameraveris | — |
3. Person Singular | concameraverit | — |
1. Person Plural | concameraverimus | — |
2. Person Plural | concameraveritis | — |
3. Person Plural | concameraverint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | concamerem | concamerer |
2. Person Singular | concameres | concamerere, concamereris |
3. Person Singular | concameret | concameretur |
1. Person Plural | concameremus | concameremur |
2. Person Plural | concameretis | concameremini |
3. Person Plural | concamerent | concamerentur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | concamerarem | concamerarer |
2. Person Singular | concamerares | concamerarere, concamerareris |
3. Person Singular | concameraret | concameraretur |
1. Person Plural | concameraremus | concameraremur |
2. Person Plural | concameraretis | concameraremini |
3. Person Plural | concamerarent | concamerarentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | concameraverim | — |
2. Person Singular | concameraris, concameraveris | — |
3. Person Singular | concameraverit | — |
1. Person Plural | concameraverimus | — |
2. Person Plural | concameraveritis | — |
3. Person Plural | concameraverint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | concameravissem | — |
2. Person Singular | concameravisses | — |
3. Person Singular | concameravisset | — |
1. Person Plural | concameravissemus | — |
2. Person Plural | concameravissetis | — |
3. Person Plural | concameravissent | — |
Infinitiv | Präsens | Perfekt |
---|
Aktiv | concamerare | concameravisse |
Passiv | concamerari, concamerarier | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | concamera | concamerare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | concamerate | concameramini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | concamerato | concamerator |
3. Person Singular | concamerato | concamerator |
2. Person Plural | concameratote | — |
3. Person Plural | concameranto | concamerantor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | concamerata, concameratum, concameratus | concamerata, concameratae, concamerati |
Genitiv | concameratae, concamerati | concameratarum, concameratorum |
Dativ | concameratae, concamerato | concameratis |
Akkusativ | concameratam, concameratum | concamerata, concameratas, concameratos |
Ablativ | concamerata, concamerato | concameratis |
Vokativ | concamerata, concamerate, concameratum | concamerata, concameratae, concamerati |
PPA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | concamerans | concamerantes, concamerantia |
Genitiv | concamerantis | concamerantium, concamerantum |
Dativ | concameranti | concamerantibus |
Akkusativ | concamerans, concamerantem | concamerantes, concamerantia |
Ablativ | concamerante, concameranti | concamerantibus |
Vokativ | concamerans | concamerantes, concamerantia |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | concameratura, concameraturum, concameraturus | concameratura, concameraturae, concameraturi |
Genitiv | concameraturae, concameraturi | concameraturarum, concameraturorum |
Dativ | concameraturae, concameraturo | concameraturis |
Akkusativ | concameraturam, concameraturum | concameratura, concameraturas, concameraturos |
Ablativ | concameratura, concameraturo | concameraturis |
Vokativ | concameratura, concamerature, concameraturum | concameratura, concameraturae, concameraturi |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | concameranda, concamerandum, concamerandus | concameranda, concamerandae, concamerandi |
Genitiv | concamerandae, concamerandi | concamerandarum, concamerandorum |
Dativ | concamerandae, concamerando | concamerandis |
Akkusativ | concamerandam, concamerandum | concameranda, concamerandas, concamerandos |
Ablativ | concameranda, concamerando | concamerandis |
Vokativ | concameranda, concamerande, concamerandum | concameranda, concamerandae, concamerandi |
152 (228) Formen für „concamerare“