Formentabelle zu „concalare“
Verb
Präsens (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular |
Warning: Division by zero in /srv/data/web/vhosts/www.latein.me/htdocs/formTable.php on line 463
concalo | concalor |
2. Person Singular | concalas | concalare, concalaris |
3. Person Singular | concalat | concalatur |
1. Person Plural | concalamus | concalamur |
2. Person Plural | concalatis | concalamini |
3. Person Plural | concalant | concalantur |
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | concalabam | concalabar |
2. Person Singular | concalabas | concalabare, concalabaris |
3. Person Singular | concalabat | concalabatur |
1. Person Plural | concalabamus | concalabamur |
2. Person Plural | concalabatis | concalabamini |
3. Person Plural | concalabant | concalabantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | concalabo | concalabor |
2. Person Singular | concalabis | concalabere, concalaberis |
3. Person Singular | concalabit | concalabitur |
1. Person Plural | concalabimus | concalabimur |
2. Person Plural | concalabitis | concalabimini |
3. Person Plural | concalabunt | concalabuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | concalavi | — |
2. Person Singular | concalavisti | — |
3. Person Singular | concalavit | — |
1. Person Plural | concalavimus | — |
2. Person Plural | concalavistis | — |
3. Person Plural | concalare, concalavere, concalaverunt | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | concalaveram | — |
2. Person Singular | concalaveras | — |
3. Person Singular | concalaverat | — |
1. Person Plural | concalaveramus | — |
2. Person Plural | concalaveratis | — |
3. Person Plural | concalaverant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | concalavero | — |
2. Person Singular | concalaris, concalaveris | — |
3. Person Singular | concalaverit | — |
1. Person Plural | concalaverimus | — |
2. Person Plural | concalaveritis | — |
3. Person Plural | concalaverint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | concalem | concaler |
2. Person Singular | concales | concalere, concaleris |
3. Person Singular | concalet | concaletur |
1. Person Plural | concalemus | concalemur |
2. Person Plural | concaletis | concalemini |
3. Person Plural | concalent | concalentur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | concalarem | concalarer |
2. Person Singular | concalares | concalarere, concalareris |
3. Person Singular | concalaret | concalaretur |
1. Person Plural | concalaremus | concalaremur |
2. Person Plural | concalaretis | concalaremini |
3. Person Plural | concalarent | concalarentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | concalaverim | — |
2. Person Singular | concalaris, concalaveris | — |
3. Person Singular | concalaverit | — |
1. Person Plural | concalaverimus | — |
2. Person Plural | concalaveritis | — |
3. Person Plural | concalaverint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | concalavissem | — |
2. Person Singular | concalavisses | — |
3. Person Singular | concalavisset | — |
1. Person Plural | concalavissemus | — |
2. Person Plural | concalavissetis | — |
3. Person Plural | concalavissent | — |
Infinitiv | Präsens | Perfekt |
---|
Aktiv | concalare | concalavisse |
Passiv | concalari, concalarier | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | concala | concalare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | concalate | concalamini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | concalato | concalator |
3. Person Singular | concalato | concalator |
2. Person Plural | concalatote | — |
3. Person Plural | concalanto | concalantor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | concalata, concalatum, concalatus | concalata, concalatae, concalati |
Genitiv | concalatae, concalati | concalatarum, concalatorum |
Dativ | concalatae, concalato | concalatis |
Akkusativ | concalatam, concalatum | concalata, concalatas, concalatos |
Ablativ | concalata, concalato | concalatis |
Vokativ | concalata, concalate, concalatum | concalata, concalatae, concalati |
PPA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | concalans | concalantes, concalantia |
Genitiv | concalantis | concalantium, concalantum |
Dativ | concalanti | concalantibus |
Akkusativ | concalans, concalantem | concalantes, concalantia |
Ablativ | concalante, concalanti | concalantibus |
Vokativ | concalans | concalantes, concalantia |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | concalatura, concalaturum, concalaturus | concalatura, concalaturae, concalaturi |
Genitiv | concalaturae, concalaturi | concalaturarum, concalaturorum |
Dativ | concalaturae, concalaturo | concalaturis |
Akkusativ | concalaturam, concalaturum | concalatura, concalaturas, concalaturos |
Ablativ | concalatura, concalaturo | concalaturis |
Vokativ | concalatura, concalature, concalaturum | concalatura, concalaturae, concalaturi |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | concalanda, concalandum, concalandus | concalanda, concalandae, concalandi |
Genitiv | concalandae, concalandi | concalandarum, concalandorum |
Dativ | concalandae, concalando | concalandis |
Akkusativ | concalandam, concalandum | concalanda, concalandas, concalandos |
Ablativ | concalanda, concalando | concalandis |
Vokativ | concalanda, concalande, concalandum | concalanda, concalandae, concalandi |
152 (228) Formen für „concalare“