Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu "compungere"

Verb

Präsens (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	compungo	compungor
2. Person Singular	compungis	compungeris
3. Person Singular	compungit	compungitur
1. Person Plural	compungimus	compungimur
2. Person Plural	compungitis	compungimini
3. Person Plural	compungunt	compunguntur

Imperfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	compungebam	compungebar
2. Person Singular	compungebas	compungebare, compungebaris
3. Person Singular	compungebat	compungebatur
1. Person Plural	compungebamus	compungebamur
2. Person Plural	compungebatis	compungebamini
3. Person Plural	compungebant	compungebantur

Futur I (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	compungam	compungar
2. Person Singular	compunges	compungeris, compungere
3. Person Singular	compunget	compungetur
1. Person Plural	compungemus	compungemur
2. Person Plural	compungetis	compungemini
3. Person Plural	compungent	compungentur

Perfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	compunxi	—
2. Person Singular	compunxisti	—
3. Person Singular	compunxit	—
1. Person Plural	compunximus	—
2. Person Plural	compunxistis	—
3. Person Plural	compunxerunt, compunxere	—

Plusquamperfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	compunxeram	—
2. Person Singular	compunxeras	—
3. Person Singular	compunxerat	—
1. Person Plural	compunxeramus	—
2. Person Plural	compunxeratis	—
3. Person Plural	compunxerant	—

Futur II (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	compunxero	—
2. Person Singular	compunxeris	—
3. Person Singular	compunxerit	—
1. Person Plural	compunxerimus	—
2. Person Plural	compunxeritis	—
3. Person Plural	compunxerint	—

Präsens (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	compungam	compungar
2. Person Singular	compungas	compungaris, compungare
3. Person Singular	compungat	compungatur
1. Person Plural	compungamus	compungamur
2. Person Plural	compungatis	compungamini
3. Person Plural	compungant	compungantur

Imperfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	compungerem	compungerer
2. Person Singular	compungeres	compungerere, compungereris
3. Person Singular	compungeret	compungeretur
1. Person Plural	compungeremus	compungeremur
2. Person Plural	compungeretis	compungeremini
3. Person Plural	compungerent	compungerentur

Perfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	compunxerim	—
2. Person Singular	compunxeris	—
3. Person Singular	compunxerit	—
1. Person Plural	compunxerimus	—
2. Person Plural	compunxeritis	—
3. Person Plural	compunxerint	—

Plusquamperfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	compunxissem	—
2. Person Singular	compunxisses	—
3. Person Singular	compunxisset	—
1. Person Plural	compunxissemus	—
2. Person Plural	compunxissetis	—
3. Person Plural	compunxissent	—

Infinitiv
	Präsens	Perfekt
Aktiv	compungere	compunxisse
Passiv	compungi, compungier	—

Imperativ I
	Aktiv	Passiv
2. Person Singular	compunge	compungere
3. Person Singular	—	—
2. Person Plural	compungite	compungimini
3. Person Plural	—	—

Imperativ II
	Aktiv	Passiv
2. Person Singular	compungito	compungitor
3. Person Singular	compungito	compungitor
2. Person Plural	compungitote	—
3. Person Plural	compungunto	compunguntor

PPP
	Singular	Plural
Nominativ	—	—
Genitiv	—	—
Dativ	—	—
Akkusativ	—	—
Ablativ	—	—
Vokativ	—	—

PPA
	Singular	Plural
Nominativ	—	—
Genitiv	—	—
Dativ	—	—
Akkusativ	—	—
Ablativ	—	—
Vokativ	—	—

PFA
	Singular	Plural
Nominativ	—	—
Genitiv	—	—
Dativ	—	—
Akkusativ	—	—
Ablativ	—	—
Vokativ	—	—

Gerundivum
	Singular	Plural
Nominativ	—	—
Genitiv	—	—
Dativ	—	—
Akkusativ	—	—
Ablativ	—	—
Vokativ	—	—

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum