Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu "complectere"

Verb

Präsens (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularcomplectocomplector
2. Person Singularcomplectiscomplecteris
3. Person Singularcomplectitcomplectitur
1. Person Pluralcomplectimuscomplectimur
2. Person Pluralcomplectitiscomplectimini
3. Person Pluralcomplectuntcomplectuntur
Imperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularcomplectebamcomplectebar
2. Person Singularcomplectebascomplectebare, complectebaris
3. Person Singularcomplectebatcomplectebatur
1. Person Pluralcomplectebamuscomplectebamur
2. Person Pluralcomplectebatiscomplectebamini
3. Person Pluralcomplectebantcomplectebantur
Futur I (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularcomplectamcomplectar
2. Person Singularcomplectes, complecteriscomplectere, complecteris
3. Person Singularcomplectetcomplectetur
1. Person Pluralcomplectemuscomplectemur
2. Person Pluralcomplectetiscomplectemini
3. Person Pluralcomplectentcomplectentur
Perfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularcomplecti, complectique
2. Person Singular
3. Person Singularcomplectit
1. Person Pluralcomplectimus
2. Person Plural
3. Person Pluralcomplectere
Plusquamperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singular
2. Person Singular
3. Person Singular
1. Person Plural
2. Person Plural
3. Person Plural
Futur II (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singular
2. Person Singularcomplecteris
3. Person Singular
1. Person Plural
2. Person Plural
3. Person Plural
Präsens (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularcomplectamcomplectar
2. Person Singularcomplectascomplectare, complectaris
3. Person Singularcomplectatcomplectatur
1. Person Pluralcomplectamuscomplectamur
2. Person Pluralcomplectatiscomplectamini
3. Person Pluralcomplectantcomplectantur
Imperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularcomplecteremcomplecterer
2. Person Singularcomplecterescomplecterere, complectereris
3. Person Singularcomplecteretcomplecteretur
1. Person Pluralcomplecteremuscomplecteremur
2. Person Pluralcomplecteretiscomplecteremini
3. Person Pluralcomplecterentcomplecterentur
Perfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singular
2. Person Singularcomplecteris
3. Person Singular
1. Person Plural
2. Person Plural
3. Person Plural
Plusquamperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singular
2. Person Singular
3. Person Singular
1. Person Plural
2. Person Plural
3. Person Plural
Infinitiv
 PräsensPerfekt
Aktivcomplectere
Passivcomplecti, complectier, complectique
Imperativ I
 AktivPassiv
2. Person Singularcomplectecomplectere
3. Person Singular
2. Person Pluralcomplectitecomplectimini
3. Person Plural
Imperativ II
 AktivPassiv
2. Person Singularcomplectitocomplectitor
3. Person Singularcomplectitocomplectitor
2. Person Pluralcomplectitote
3. Person Pluralcomplectuntocomplectuntor
PPP
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
PPA
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
PFA
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
Gerundivum
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum