Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | comperio, compereo | comperior, compereor |
2. Person Singular | comperis | comperiris, comperire |
3. Person Singular | comperit | comperitur |
1. Person Plural | comperimus | comperimur |
2. Person Plural | comperitis | comperimini |
3. Person Plural | compereunt, comperiunt | compereuntur, comperiuntur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | comperiebam, comperbam, comperibam | comperibar, comperiebar |
2. Person Singular | comperiebas, comperbas, comperibas | comperibare, comperibaris, comperiebare, comperiebaris |
3. Person Singular | comperiebat, comperbat, comperibat | comperibatur, comperiebatur |
1. Person Plural | comperiebamus, comperbamus, comperibamus | comperibamur, comperiebamur |
2. Person Plural | comperiebatis, comperbatis, comperibatis | comperibamini, comperiebamini |
3. Person Plural | comperiebant, comperbant, comperibant | comperibantur, comperiebantur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | comperiam, comperibo | comperibor, comperiar |
2. Person Singular | comperibis, comperies | comperiberis, comperibere, comperiere, comperieris |
3. Person Singular | comperibit, comperiet | comperietur, comperiberit, comperibitur |
1. Person Plural | comperibimus, comperiemus | comperibimur, comperiemur |
2. Person Plural | comperibitis, comperietis | comperibimini, comperiemini |
3. Person Plural | comperibunt, comperient | comperibuntur, comperientur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | comperi, comperirens, comperisit, comperivi | — |
2. Person Singular | comperisti, comperivisti | — |
3. Person Singular | comperit, comperivit | — |
1. Person Plural | comperimus, comperivimus | — |
2. Person Plural | comperistis, comperivistis | — |
3. Person Plural | compererunt, comperere, comperiere, comperivere, comperiverunt | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | compereram, comperiveram | — |
2. Person Singular | compereras, comperiveras | — |
3. Person Singular | compererat, comperiverat | — |
1. Person Plural | compereramus, comperiveramus | — |
2. Person Plural | compereratis, comperiveratis | — |
3. Person Plural | compererant, comperiverant | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | comperero, comperivero | — |
2. Person Singular | compereris, comperieris, comperiveris | — |
3. Person Singular | compererit, comperiverit | — |
1. Person Plural | compererimus, comperiverimus | — |
2. Person Plural | compereritis, comperiveritis | — |
3. Person Plural | compererint, comperiverint | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | compeream, comperiam | comperear, comperiar |
2. Person Singular | compereas, comperias | comperiare, comperiaris |
3. Person Singular | compereat, comperiat | comperiatur |
1. Person Plural | compereamus, comperiamus | comperiamur |
2. Person Plural | compereatis, comperiatis | comperiamini |
3. Person Plural | compereant, comperiant | compereantur, comperiantur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | comperirem | comperirer |
2. Person Singular | comperires | comperirere, comperireris |
3. Person Singular | comperiret | comperiretur |
1. Person Plural | comperiremus | comperiremur |
2. Person Plural | comperiretis | comperiremini |
3. Person Plural | comperirent | comperirentur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | compererim, comperiverim | — |
2. Person Singular | compereris, comperieris, comperiveris | — |
3. Person Singular | compererit, comperiverit | — |
1. Person Plural | compererimus, comperiverimus | — |
2. Person Plural | compereritis, comperiveritis | — |
3. Person Plural | compererint, comperiverint | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | comperissem, comperivissem | — |
2. Person Singular | comperisses, comperivisses | — |
3. Person Singular | comperisset, comperivisset | — |
1. Person Plural | comperissemus, comperivissemus | — |
2. Person Plural | comperissetis, comperivissetis | — |
3. Person Plural | comperissent, comperivissent | — |
Präsens | Perfekt | |
---|---|---|
Aktiv | comperire | comperisse, comperivisse |
Passiv | comperiri, comperirier | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
2. Person Singular | comperi, comperirens, comperisit | comperiere, comperire |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | comperite | comperimini |
3. Person Plural | — | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
2. Person Singular | comperito | comperitor |
3. Person Singular | comperito | comperitor |
2. Person Plural | comperitote | — |
3. Person Plural | compereunto, comperiunto | compereuntor, comperiuntor |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | compertum, comperta, comperita, comperitum, comperitus, compertus | comperta, comperti, compertae, comperita, comperitae, comperiti |
Genitiv | compertae, comperti, comperitae, comperiti | comperitarum, comperitorum, compertarum, compertorum |
Dativ | comperto, compertae, comperitae, comperito | compertis, comperitis |
Akkusativ | compertum, compertam, comperitam, comperitum | comperta, compertos, comperita, comperitas, comperitos, compertas |
Ablativ | comperto, comperta, comperita, comperito | compertis, comperitis |
Vokativ | compertum, comperta, comperita, comperite, comperitum, comperte | comperta, comperti, compertae, comperita, comperitae, comperiti |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | comperiens | compereuntes, compereuntia, comperientes, comperientia |
Genitiv | compereuntis, comperientis | compereuntium, comperientium, comperientum |
Dativ | compereunti, comperienti | compereuntibus, comperientibus |
Akkusativ | comperiens, compereuntem, comperientem | compereuntes, compereuntia, comperientes, comperientia |
Ablativ | compereunte, compereunti, comperiente, comperienti | compereuntibus, comperientibus |
Vokativ | comperiens | compereuntes, compereuntia, comperientes, comperientia |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | comperitura, comperiturum, comperiturus, compertura, comperturum, comperturus | comperitura, comperiturae, comperituri, compertura, comperturae, comperturi |
Genitiv | comperiturae, comperituri, comperturae, comperturi | comperiturarum, comperiturorum, comperturarum, comperturorum |
Dativ | comperiturae, comperituro, comperturae, comperturo | comperituris, comperturis |
Akkusativ | comperituram, comperiturum, comperturam, comperturum | comperitura, comperituras, comperituros, compertura, comperturas, comperturos |
Ablativ | comperitura, comperituro, compertura, comperturo | comperituris, comperturis |
Vokativ | comperitura, comperiture, comperiturum, compertura, comperture, comperturum | comperitura, comperiturae, comperituri, compertura, comperturae, comperturi |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | compereunda, compereundum, compereundus, comperienda, comperiendum, comperiendus, comperiunda, comperiundum, comperiundus | compereunda, compereundae, compereundi, comperienda, comperiendae, comperiendi, comperiunda, comperiundae, comperiundi |
Genitiv | compereundae, compereundi, comperiendae, comperiendi, comperiundae, comperiundi | compereundarum, compereundorum, comperiendarum, comperiendorum, comperiundarum, comperiundorum |
Dativ | compereundae, compereundo, comperiendae, comperiendo, comperiundae, comperiundo | compereundis, comperiendis, comperiundis |
Akkusativ | compereundam, compereundum, comperiendam, comperiendum, comperiundam, comperiundum | compereunda, compereundas, compereundos, comperienda, comperiendas, comperiendos, comperiunda, comperiundas, comperiundos |
Ablativ | compereunda, compereundo, comperienda, comperiendo, comperiunda, comperiundo | compereundis, comperiendis, comperiundis |
Vokativ | compereunda, compereunde, compereundum, comperienda, comperiende, comperiendum, comperiunda, comperiunde, comperiundum | compereunda, compereundae, compereundi, comperienda, comperiendae, comperiendi, comperiunda, comperiundae, comperiundi |
152 (534) Formen für „comperire“