Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu „collutitare“

Verb


Warning: Division by zero in /srv/data/web/vhosts/www.latein.me/htdocs/formTable.php on line 440
Präsens (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singular collutitocollutitor
2. Person Singularcollutitascollutitare, collutitaris
3. Person Singularcollutitatcollutitatur
1. Person Pluralcollutitamuscollutitamur
2. Person Pluralcollutitatiscollutitamini
3. Person Pluralcollutitantcollutitantur
Imperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularcollutitabamcollutitabar
2. Person Singularcollutitabascollutitabare, collutitabaris
3. Person Singularcollutitabatcollutitabatur
1. Person Pluralcollutitabamuscollutitabamur
2. Person Pluralcollutitabatiscollutitabamini
3. Person Pluralcollutitabantcollutitabantur
Futur I (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularcollutitabocollutitabor
2. Person Singularcollutitabiscollutitabere, collutitaberis
3. Person Singularcollutitabitcollutitabitur
1. Person Pluralcollutitabimuscollutitabimur
2. Person Pluralcollutitabitiscollutitabimini
3. Person Pluralcollutitabuntcollutitabuntur
Perfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularcollutitavi
2. Person Singularcollutitavisti
3. Person Singularcollutitavit
1. Person Pluralcollutitavimus
2. Person Pluralcollutitavistis
3. Person Pluralcollutitare, collutitavere, collutitaverunt
Plusquamperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularcollutitaveram
2. Person Singularcollutitaveras
3. Person Singularcollutitaverat
1. Person Pluralcollutitaveramus
2. Person Pluralcollutitaveratis
3. Person Pluralcollutitaverant
Futur II (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularcollutitavero
2. Person Singularcollutitaris, collutitaveris
3. Person Singularcollutitaverit
1. Person Pluralcollutitaverimus
2. Person Pluralcollutitaveritis
3. Person Pluralcollutitaverint
Präsens (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularcollutitemcollutiter
2. Person Singularcollutitescollutitere, collutiteris
3. Person Singularcollutitetcollutitetur
1. Person Pluralcollutitemuscollutitemur
2. Person Pluralcollutitetiscollutitemini
3. Person Pluralcollutitentcollutitentur
Imperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularcollutitaremcollutitarer
2. Person Singularcollutitarescollutitarere, collutitareris
3. Person Singularcollutitaretcollutitaretur
1. Person Pluralcollutitaremuscollutitaremur
2. Person Pluralcollutitaretiscollutitaremini
3. Person Pluralcollutitarentcollutitarentur
Perfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularcollutitaverim
2. Person Singularcollutitaris, collutitaveris
3. Person Singularcollutitaverit
1. Person Pluralcollutitaverimus
2. Person Pluralcollutitaveritis
3. Person Pluralcollutitaverint
Plusquamperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularcollutitavissem
2. Person Singularcollutitavisses
3. Person Singularcollutitavisset
1. Person Pluralcollutitavissemus
2. Person Pluralcollutitavissetis
3. Person Pluralcollutitavissent
Infinitiv
 PräsensPerfekt
Aktivcollutitarecollutitavisse
Passivcollutitari, collutitarier
Imperativ I
 AktivPassiv
2. Person Singularcollutitacollutitare
3. Person Singular
2. Person Pluralcollutitatecollutitamini
3. Person Plural
Imperativ II
 AktivPassiv
2. Person Singularcollutitatocollutitator
3. Person Singularcollutitatocollutitator
2. Person Pluralcollutitatote
3. Person Pluralcollutitantocollutitantor
PPP
 SingularPlural
Nominativcollutitata, collutitatum, collutitatuscollutitata, collutitatae, collutitati
Genitivcollutitatae, collutitati, collutitaticollutitatarum, collutitatorum, collutitatorum
Dativcollutitatae, collutitato, collutitatocollutitatis
Akkusativcollutitatam, collutitatum, collutitatumcollutitata, collutitatas, collutitatos
Ablativcollutitata, collutitato, collutitatocollutitatis
Vokativcollutitata, collutitate, collutitatumcollutitata, collutitatae, collutitati
PPA
 SingularPlural
Nominativcollutitanscollutitantes, collutitantia
Genitivcollutitantiscollutitantium, collutitantum
Dativcollutitanticollutitantibus
Akkusativcollutitans, collutitantemcollutitantes, collutitantia
Ablativcollutitante, collutitanticollutitantibus
Vokativcollutitanscollutitantes, collutitantia
PFA
 SingularPlural
Nominativcollutitatura, collutitaturum, collutitaturuscollutitatura, collutitaturae, collutitaturi
Genitivcollutitaturae, collutitaturi, collutitaturicollutitaturarum, collutitaturorum, collutitaturorum
Dativcollutitaturae, collutitaturo, collutitaturocollutitaturis
Akkusativcollutitaturam, collutitaturum, collutitaturumcollutitatura, collutitaturas, collutitaturos
Ablativcollutitatura, collutitaturo, collutitaturocollutitaturis
Vokativcollutitatura, collutitature, collutitaturumcollutitatura, collutitaturae, collutitaturi
Gerundivum
 SingularPlural
Nominativcollutitanda, collutitandum, collutitanduscollutitanda, collutitandae, collutitandi
Genitivcollutitandae, collutitandi, collutitandicollutitandarum, collutitandorum, collutitandorum
Dativcollutitandae, collutitando, collutitandocollutitandis
Akkusativcollutitandam, collutitandum, collutitandumcollutitanda, collutitandas, collutitandos
Ablativcollutitanda, collutitando, collutitandocollutitandis
Vokativcollutitanda, collutitande, collutitandumcollutitanda, collutitandae, collutitandi

152 (228) Formen für „collutitare“

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum