Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu „collimitare“

Verb


Warning: Division by zero in /srv/data/web/vhosts/www.latein.me/htdocs/formTable.php on line 463
Präsens (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singular collimitocollimitor
2. Person Singularcollimitascollimitare, collimitaris
3. Person Singularcollimitatcollimitatur
1. Person Pluralcollimitamuscollimitamur
2. Person Pluralcollimitatiscollimitamini
3. Person Pluralcollimitantcollimitantur
Imperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularcollimitabamcollimitabar
2. Person Singularcollimitabascollimitabare, collimitabaris
3. Person Singularcollimitabatcollimitabatur
1. Person Pluralcollimitabamuscollimitabamur
2. Person Pluralcollimitabatiscollimitabamini
3. Person Pluralcollimitabantcollimitabantur
Futur I (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularcollimitabocollimitabor
2. Person Singularcollimitabiscollimitabere, collimitaberis
3. Person Singularcollimitabitcollimitabitur
1. Person Pluralcollimitabimuscollimitabimur
2. Person Pluralcollimitabitiscollimitabimini
3. Person Pluralcollimitabuntcollimitabuntur
Perfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularcollimitavi
2. Person Singularcollimitavisti
3. Person Singularcollimitavit
1. Person Pluralcollimitavimus
2. Person Pluralcollimitavistis
3. Person Pluralcollimitare, collimitavere, collimitaverunt
Plusquamperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularcollimitaveram
2. Person Singularcollimitaveras
3. Person Singularcollimitaverat
1. Person Pluralcollimitaveramus
2. Person Pluralcollimitaveratis
3. Person Pluralcollimitaverant
Futur II (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularcollimitavero
2. Person Singularcollimitaris, collimitaveris
3. Person Singularcollimitaverit
1. Person Pluralcollimitaverimus
2. Person Pluralcollimitaveritis
3. Person Pluralcollimitaverint
Präsens (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularcollimitemcollimiter
2. Person Singularcollimitescollimitere, collimiteris
3. Person Singularcollimitetcollimitetur
1. Person Pluralcollimitemuscollimitemur
2. Person Pluralcollimitetiscollimitemini
3. Person Pluralcollimitentcollimitentur
Imperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularcollimitaremcollimitarer
2. Person Singularcollimitarescollimitarere, collimitareris
3. Person Singularcollimitaretcollimitaretur
1. Person Pluralcollimitaremuscollimitaremur
2. Person Pluralcollimitaretiscollimitaremini
3. Person Pluralcollimitarentcollimitarentur
Perfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularcollimitaverim
2. Person Singularcollimitaris, collimitaveris
3. Person Singularcollimitaverit
1. Person Pluralcollimitaverimus
2. Person Pluralcollimitaveritis
3. Person Pluralcollimitaverint
Plusquamperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularcollimitavissem
2. Person Singularcollimitavisses
3. Person Singularcollimitavisset
1. Person Pluralcollimitavissemus
2. Person Pluralcollimitavissetis
3. Person Pluralcollimitavissent
Infinitiv
 PräsensPerfekt
Aktivcollimitarecollimitavisse
Passivcollimitari, collimitarier
Imperativ I
 AktivPassiv
2. Person Singularcollimitacollimitare
3. Person Singular
2. Person Pluralcollimitatecollimitamini
3. Person Plural
Imperativ II
 AktivPassiv
2. Person Singularcollimitatocollimitator
3. Person Singularcollimitatocollimitator
2. Person Pluralcollimitatote
3. Person Pluralcollimitantocollimitantor
PPP
 SingularPlural
Nominativcollimitata, collimitatum, collimitatuscollimitata, collimitatae, collimitati
Genitivcollimitatae, collimitaticollimitatarum, collimitatorum
Dativcollimitatae, collimitatocollimitatis
Akkusativcollimitatam, collimitatumcollimitata, collimitatas, collimitatos
Ablativcollimitata, collimitatocollimitatis
Vokativcollimitata, collimitate, collimitatumcollimitata, collimitatae, collimitati
PPA
 SingularPlural
Nominativcollimitanscollimitantes, collimitantia
Genitivcollimitantiscollimitantium, collimitantum
Dativcollimitanticollimitantibus
Akkusativcollimitans, collimitantemcollimitantes, collimitantia
Ablativcollimitante, collimitanticollimitantibus
Vokativcollimitanscollimitantes, collimitantia
PFA
 SingularPlural
Nominativcollimitatura, collimitaturum, collimitaturuscollimitatura, collimitaturae, collimitaturi
Genitivcollimitaturae, collimitaturicollimitaturarum, collimitaturorum
Dativcollimitaturae, collimitaturocollimitaturis
Akkusativcollimitaturam, collimitaturumcollimitatura, collimitaturas, collimitaturos
Ablativcollimitatura, collimitaturocollimitaturis
Vokativcollimitatura, collimitature, collimitaturumcollimitatura, collimitaturae, collimitaturi
Gerundivum
 SingularPlural
Nominativcollimitanda, collimitandum, collimitanduscollimitanda, collimitandae, collimitandi
Genitivcollimitandae, collimitandicollimitandarum, collimitandorum
Dativcollimitandae, collimitandocollimitandis
Akkusativcollimitandam, collimitandumcollimitanda, collimitandas, collimitandos
Ablativcollimitanda, collimitandocollimitandis
Vokativcollimitanda, collimitande, collimitandumcollimitanda, collimitandae, collimitandi

152 (228) Formen für „collimitare“

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum