Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu "cognoscere"

Verb

Präsens (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	cognosco, cognosco	cognoscor, cognoscor
2. Person Singular	cognoscis, cognoscis	cognosceris, cognosceris
3. Person Singular	cognoscit, cognoscit	cognoscitur, cognoscitur
1. Person Plural	cognoscimus, cognoscimus	cognoscimur, cognoscimur
2. Person Plural	cognoscitis, cognoscitis	cognoscimini, cognoscimini
3. Person Plural	cognoscunt, cognoscunt	cognoscuntur, cognoscuntur

Imperfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	cognoscebam, cognoscebam	cognoscebar, cognoscebar
2. Person Singular	cognoscebas, cognoscebas	cognoscebare, cognoscebaris, cognoscebare, cognoscebaris
3. Person Singular	cognoscebat, cognoscebat	cognoscebatur, cognoscebatur
1. Person Plural	cognoscebamus, cognoscebamus	cognoscebamur, cognoscebamur
2. Person Plural	cognoscebatis, cognoscebatis	cognoscebamini, cognoscebamini
3. Person Plural	cognoscebant, cognoscebant	cognoscebantur, cognoscebantur

Futur I (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	cognoscam, cognoscam	cognoscar, cognoscar
2. Person Singular	cognosces, cognosces	cognoscere, cognosceris, cognosceris, cognoscere
3. Person Singular	cognoscet, cognoscet	cognoscetur, cognoscetur
1. Person Plural	cognoscemus, cognoscemus	cognoscemur, cognoscemur
2. Person Plural	cognoscetis, cognoscetis	cognoscemini, cognoscemini
3. Person Plural	cognoscent, cognoscent	cognoscentur, cognoscentur

Perfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	cognori, cognoui, cognoui	—
2. Person Singular	cognovisti, cognosti, cognovisti	—
3. Person Singular	cognouit, cognouit	—
1. Person Plural	cognouimus, cognouimus	—
2. Person Plural	cognostis, cognovistis, cognovistis	—
3. Person Plural	cognouere, cognore, cognouerunt, cognouere, cognorunt, cognouerunt	—

Plusquamperfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	cognoram, cognoveram, cognoveram	—
2. Person Singular	cognoveras, cognoras, cognoveras	—
3. Person Singular	cognouerat, cognorat, cognouerat	—
1. Person Plural	cognoveramus, cognoveramus	—
2. Person Plural	cognoveratis, cognoveratis	—
3. Person Plural	cognoverant, cognorant, cognoverant	—

Futur II (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	cognovero, cognovero	—
2. Person Singular	cognoueris, cognoris, cognoueris	—
3. Person Singular	cognouerit, cognouerit, cognorit	—
1. Person Plural	cognoverimus, cognoverimus	—
2. Person Plural	cognoveritis, cognoveritis	—
3. Person Plural	ricognoverint, cognoverint, cognoverint, cognorint	—

Präsens (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	cognoscam, cognoscam	cognoscar, cognoscar
2. Person Singular	cognoscas, cognoscas	cognoscare, cognoscaris, cognoscare, cognoscaris
3. Person Singular	cognoscat, cognoscat	cognoscatur, cognoscatur
1. Person Plural	cognoscamus, cognoscamus	cognoscamur, cognoscamur
2. Person Plural	cognoscatis, cognoscatis	cognoscamini, cognoscamini
3. Person Plural	cognoscant, cognoscant	cognoscantur, cognoscantur

Imperfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	cognoscerem, cognoscerem	cognoscerer, cognoscerer
2. Person Singular	cognosceres, cognosceres	cognoscerere, cognoscereris, cognoscerere, cognoscereris
3. Person Singular	cognosceret, cognosceret	cognosceretur, cognosceretur
1. Person Plural	cognosceremus, cognosceremus	cognosceremur, cognosceremur
2. Person Plural	cognosceretis, cognosceretis	cognosceremini, cognosceremini
3. Person Plural	cognoscerent, cognoscerent	cognoscerentur, cognoscerentur

Perfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	cognoverim, cognoverim	—
2. Person Singular	cognoueris, cognoris, cognoueris	—
3. Person Singular	cognouerit, cognouerit, cognorit	—
1. Person Plural	cognoverimus, cognoverimus	—
2. Person Plural	cognoveritis, cognoveritis	—
3. Person Plural	ricognoverint, cognoverint, cognoverint, cognorint	—

Plusquamperfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	cognossem, cognovissem, cognovissem	—
2. Person Singular	cognovisses, cognovisses, cognosses	—
3. Person Singular	cognovisset, cognovisset, cognosset	—
1. Person Plural	cognovissemus, cognossemus, cognovissemus	—
2. Person Plural	cognovissetis, cognovissetis	—
3. Person Plural	cognouissent, cognouissent, cognossent	—

Infinitiv
	Präsens	Perfekt
Aktiv	cognoscere, cognoscere	cognosse, cognouisse, cognouisse
Passiv	cognoscier, cognosci, cognoscier, cognosci, cognoscique	—

Imperativ I
	Aktiv	Passiv
2. Person Singular	cognosce, cognosce	cognoscere, cognoscere
3. Person Singular	—	—
2. Person Plural	cognoscite, cognoscite	cognoscimini, cognoscimini
3. Person Plural	—	—

Imperativ II
	Aktiv	Passiv
2. Person Singular	cognoscito, cognoscito	cognoscitor, cognoscitor
3. Person Singular	cognoscito, cognoscito	cognoscitor, cognoscitor
2. Person Plural	cognoscitote, cognoscitote	—
3. Person Plural	cognoscunto, cognoscunto	cognoscuntor, cognoscuntor

PPP
	Singular	Plural
Nominativ	cognitus, cognitus, cognita, cognita, cognitum, cognitum	cogniti, cognita, cognita, cognitae, cogniti, cognitae
Genitiv	cogniti, cogniti, cognitae, cogniti, cognitae, cogniti	cognitorum, cognitorum, cognitarum, cognitorum, cognitorum, cognitarum
Dativ	cognito, cognito, cognitae, cognitae, cognito, cognito	cognitis, cognitis
Akkusativ	cognitum, cognitum, cognitam, cognitum, cognitum, cognitam	cognitos, cognita, cognita, cognitos, cognitas, cognitas
Ablativ	cognita, cognita, cognito, cognito, cognito, cognito	cognitis, cognitis
Vokativ	cognite, cognita, cognita, cognitum, cognite, cognitum	cogniti, cognita, cognita, cognitae, cogniti, cognitae

PPA
	Singular	Plural
Nominativ	cognoscens, cognoscens	cognoscentes, cognoscentia, cognoscentes, cognoscentia
Genitiv	cognoscentis, cognoscentis	cognoscentium, cognoscentum, cognoscentium, cognoscentum
Dativ	cognoscenti, cognoscenti	cognoscentibus, cognoscentibus
Akkusativ	cognoscens, cognoscentem, cognoscens, cognoscentem	cognoscentes, cognoscentia, cognoscentes, cognoscentia
Ablativ	cognoscente, cognoscenti, cognoscente, cognoscenti	cognoscentibus, cognoscentibus
Vokativ	cognoscens, cognoscens	cognoscentes, cognoscentia, cognoscentes, cognoscentia

PFA
	Singular	Plural
Nominativ	cogniturus, cogniturus, cognitura, cognitura, cogniturum, cogniturum	cognituri, cognituri, cognitura, cognitura, cogniturae, cogniturae
Genitiv	cognituri, cognituri, cognituri, cognituri, cogniturae, cogniturae	cogniturarum, cogniturorum, cogniturorum, cogniturorum, cogniturorum, cogniturarum
Dativ	cognituro, cognituro, cognituro, cognituro, cogniturae, cogniturae	cognituris, cognituris
Akkusativ	cogniturum, cogniturum, cogniturum, cognituram, cogniturum, cognituram	cognituras, cognitura, cognitura, cognituros, cognituras, cognituros
Ablativ	cognitura, cognitura, cognituro, cognituro, cognituro, cognituro	cognituris, cognituris
Vokativ	cogniture, cognitura, cognitura, cogniturum, cogniturum, cogniture	cognituri, cognituri, cognitura, cognitura, cogniturae, cogniturae

Gerundivum
	Singular	Plural
Nominativ	cognoscundum, cognoscendus, cognoscendum, cognoscendus, cognoscenda, cognoscundum, cognoscundus, cognoscenda, cognoscunda, cognoscundus, cognoscunda, cognoscendum	cognoscundae, cognoscendi, cognoscendae, cognoscundi, cognoscenda, cognoscundi, cognoscenda, cognoscunda, cognoscendae, cognoscunda, cognoscundae, cognoscendi
Genitiv	cognoscendi, cognoscendae, cognoscendi, cognoscundi, cognoscundi, cognoscundi, cognoscundi, cognoscendae, cognoscundae, cognoscendi, cognoscendi, cognoscundae	cognoscundorum, cognoscendarum, cognoscundarum, cognoscundorum, cognoscundarum, cognoscendorum, cognoscendorum, cognoscendorum, cognoscendorum, cognoscundorum, cognoscundorum, cognoscendarum
Dativ	cognoscendae, cognoscendo, cognoscendo, cognoscendo, cognoscendo, cognoscundo, cognoscundo, cognoscendae, cognoscundo, cognoscundae, cognoscundo, cognoscundae	cognoscendis, cognoscundis, cognoscundis, cognoscendis
Akkusativ	cognoscendum, cognoscendum, cognoscundam, cognoscundum, cognoscendum, cognoscundum, cognoscendum, cognoscendam, cognoscundum, cognoscundum, cognoscendam, cognoscundam	cognoscundas, cognoscundos, cognoscendos, cognoscundas, cognoscenda, cognoscenda, cognoscunda, cognoscendas, cognoscendos, cognoscunda, cognoscundos, cognoscendas
Ablativ	cognoscenda, cognoscendo, cognoscenda, cognoscunda, cognoscendo, cognoscendo, cognoscendo, cognoscunda, cognoscundo, cognoscundo, cognoscundo, cognoscundo	cognoscendis, cognoscundis, cognoscundis, cognoscendis
Vokativ	cognoscende, cognoscundum, cognoscende, cognoscendum, cognoscunde, cognoscenda, cognoscundum, cognoscunde, cognoscenda, cognoscunda, cognoscunda, cognoscendum	cognoscundae, cognoscendi, cognoscendae, cognoscundi, cognoscenda, cognoscundi, cognoscenda, cognoscunda, cognoscendae, cognoscunda, cognoscundae, cognoscendi

Adjektiv

Positiv
	Singular	Plural
Nominativ	—	—
Genitiv	—	—
Dativ	—	—
Akkusativ	—	—
Ablativ	—	—
Vokativ	—	—

Komparativ
	Singular	Plural
Nominativ	cognitius, cognitius	cognitiora, cognitiora
Genitiv	—	—
Dativ	—	—
Akkusativ	cognitius, cognitius	cognitiora, cognitiora
Ablativ	—	—
Vokativ	cognitius, cognitius	cognitiora, cognitiora

Superlativ
	Singular	Plural
Nominativ	—	—
Genitiv	—	—
Dativ	—	—
Akkusativ	—	—
Ablativ	—	—
Vokativ	—	—

Adverb

	Grundform
Positiv	cognoscitus
Komparativ	—
Superlativ	—

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum