Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu "cognoscere"

Verb

Präsens (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularcognoscocognoscor
2. Person Singularcognosciscognosceris
3. Person Singularcognoscitcognoscitur
1. Person Pluralcognoscimuscognoscimur
2. Person Pluralcognoscitiscognoscimini
3. Person Pluralcognoscuntcognoscuntur
Imperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularcognoscebamcognoscebar
2. Person Singularcognoscebascognoscebaris, cognoscebare
3. Person Singularcognoscebatcognoscebatur
1. Person Pluralcognoscebamuscognoscebamur
2. Person Pluralcognoscebatiscognoscebamini
3. Person Pluralcognoscebantcognoscebantur
Futur I (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularcognoscamcognoscar
2. Person Singularcognoscescognosceris, cognoscere
3. Person Singularcognoscetcognoscetur
1. Person Pluralcognoscemuscognoscemur
2. Person Pluralcognoscetiscognoscemini
3. Person Pluralcognoscentcognoscentur
Perfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularcognori, cognoui
2. Person Singularcognosti, cognovisti
3. Person Singularcognouit
1. Person Pluralcognouimus
2. Person Pluralcognostis, cognovistis
3. Person Pluralcognouerunt, cognorunt, cognouere, cognore
Plusquamperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularcognoveram, cognoram
2. Person Singularcognoveras, cognoras
3. Person Singularcognouerat, cognorat
1. Person Pluralcognoveramus
2. Person Pluralcognoveratis
3. Person Pluralcognoverant, cognorant
Futur II (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularcognovero
2. Person Singularcognoris, cognoueris
3. Person Singularcognouerit, cognorit
1. Person Pluralcognoverimus
2. Person Pluralcognoveritis
3. Person Pluralcognoverint, cognorint, ricognoverint
Präsens (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularcognoscamcognoscar
2. Person Singularcognoscascognoscare, cognoscaris
3. Person Singularcognoscatcognoscatur
1. Person Pluralcognoscamuscognoscamur
2. Person Pluralcognoscatiscognoscamini
3. Person Pluralcognoscantcognoscantur
Imperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularcognosceremcognoscerer
2. Person Singularcognoscerescognoscerere, cognoscereris
3. Person Singularcognosceretcognosceretur
1. Person Pluralcognosceremuscognosceremur
2. Person Pluralcognosceretiscognosceremini
3. Person Pluralcognoscerentcognoscerentur
Perfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularcognoverim
2. Person Singularcognoris, cognoueris
3. Person Singularcognorit, cognouerit
1. Person Pluralcognoverimus
2. Person Pluralcognoveritis
3. Person Pluralcognorint, ricognoverint, cognoverint
Plusquamperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularcognossem, cognovissem
2. Person Singularcognovisses, cognosses
3. Person Singularcognovisset, cognosset
1. Person Pluralcognossemus, cognovissemus
2. Person Pluralcognovissetis
3. Person Pluralcognouissent, cognossent
Infinitiv
 PräsensPerfekt
Aktivcognoscerecognosse, cognouisse
Passivcognoscique, cognosci, cognoscier
Imperativ I
 AktivPassiv
2. Person Singularcognoscecognoscere
3. Person Singular
2. Person Pluralcognoscitecognoscimini
3. Person Plural
Imperativ II
 AktivPassiv
2. Person Singularcognoscitocognoscitor
3. Person Singularcognoscitocognoscitor
2. Person Pluralcognoscitote
3. Person Pluralcognoscuntocognoscuntor
PPP
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
PPA
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
PFA
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
Gerundivum
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ

Adjektiv

Positiv
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
Komparativ
 SingularPlural
Nominativcognitiuscognitiora
Genitiv
Dativ
Akkusativcognitiuscognitiora
Ablativ
Vokativcognitiuscognitiora
Superlativ
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ

Adverb

 Grundform
Positivcognoscitus
Komparativ
Superlativ

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum