Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu "cognatus"

Adjektiv

Positiv
 SingularPlural
Nominativcognatum, cognatum, cognataque, cognatus, cognata, cognata, cognatusque, cognatuscognatae, cognatae, cognati, cognataque, cognata, cognati, cognata
Genitivcognatae, cognatae, cognati, cognati, cognati, cognaticognatorumque, cognatorum, cognatorum, cognatarum, cognatorum, cognatorum, cognatarum, cognatorumque
Dativcognato, cognatae, cognatae, cognato, cognato, cognatocognatisque, cognatis, cognatis
Akkusativcognatum, cognatum, cognatam, cognatam, cognatum, cognatumcognata, cognata, cognatos, cognatosque, cognatos, cognataque, cognatas, cognatas
Ablativcognato, cognato, cognato, cognato, cognataque, cognata, cognatacognatisque, cognatis, cognatis
Vokativcognate, cognatum, cognatum, cognataque, cognate, cognata, cognatacognati, cognata, cognatae, cognatae, cognati, cognataque, cognata
Komparativ
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
Superlativ
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ

Substantiv

 SingularPlural
Nominativcognatus, cognatusque, cognatuscognati, cognati
Genitivcognati, cognaticognatorum, cognatorumque, cognatorum
Dativcognato, cognatocognatisque, cognatis, cognatis
Akkusativcognatum, cognatum, cognatom, cognatomcognatos, cognatosque, cognatos
Ablativcognato, cognatocognatisque, cognatis, cognatis
Vokativcognate, cognatecognati, cognati

Adverb

 Grundform
Positivcognate, cognate
Komparativ
Superlativ

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum