Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu "cogitare"

Verb

Präsens (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularcocitococitor
2. Person Singularcocitas, cogitassenecocitare, cocitaris
3. Person Singularcogitateque, cogitation, cogitatusque, cocitatcocitatur
1. Person Pluralcocitamuscocitamur
2. Person Pluralcocitatis, cogitatisquecocitamini
3. Person Pluralcocitantcocitantur
Imperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularcocitabamcocitabar
2. Person Singularcocitabascocitabare, cocitabaris
3. Person Singularcogitabatque, cocitabatcocitabatur
1. Person Pluralcocitabamuscocitabamur
2. Person Pluralcocitabatiscocitabamini
3. Person Pluralcocitabantcocitabantur
Futur I (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularcocitabococitabor
2. Person Singularcocitabis, nihilcogitabiscocitabere, cocitaberis
3. Person Singularcocitabitcocitabitur
1. Person Pluralcocitabimuscocitabimur
2. Person Pluralcocitabitiscocitabimini
3. Person Pluralcocitabuntcocitabuntur
Perfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularcogitavifui, cocitavi
2. Person Singularcogitasti, cocitavisti
3. Person Singularcocitavit
1. Person Pluralcocitavimus
2. Person Pluralcogitastis, cocitavistis
3. Person Pluralcocitavere, cocitare, cogitarunt, cocitaverunt
Plusquamperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularcocitaveram
2. Person Singularcogitaras, cocitaveras
3. Person Singularcogitarat, cocitaverat
1. Person Pluralcocitaveramus
2. Person Pluralcocitaveratis
3. Person Pluralcocitaverant
Futur II (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularcocitavero
2. Person Singularcocitaveris, cocitaris
3. Person Singularcocitaverit, cogitarit
1. Person Pluralcocitaverimus
2. Person Pluralcocitaveritis
3. Person Pluralcocitaverint, cogitarint
Präsens (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularcocitemcociter
2. Person Singularcocitescocitere, cociteris
3. Person Singularcocitetcocitetur
1. Person Pluralcocitemuscocitemur
2. Person Pluralcocitetiscocitemini
3. Person Pluralcocitentcocitentur
Imperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularcocitaremcocitarer
2. Person Singularcocitarescocitarere, cocitareris
3. Person Singularcocitaretcocitaretur
1. Person Pluralcocitaremuscocitaremur
2. Person Pluralcocitaretiscocitaremini
3. Person Pluralcocitarentcocitarentur
Perfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularcocitaverim
2. Person Singularcocitaveris, cocitaris
3. Person Singularcocitaverit, cogitarit
1. Person Pluralcocitaverimus
2. Person Pluralcocitaveritis
3. Person Pluralcocitaverint, cogitarint
Plusquamperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularcocitavissem
2. Person Singularcocitavisses
3. Person Singularcogitasset, cocitavisset
1. Person Pluralcocitavissemus
2. Person Pluralcocitavissetis
3. Person Pluralcocitavissent, cogitassent
Infinitiv
 PräsensPerfekt
Aktivcocitarecocitavisse, cocitasse
Passivcocitari, cocitarier
Imperativ I
 AktivPassiv
2. Person Singularcocitacocitare
3. Person Singular
2. Person Pluralcocitatecocitamini
3. Person Plural
Imperativ II
 AktivPassiv
2. Person Singularcocitatococitator
3. Person Singularcocitatococitator
2. Person Pluralcocitatote
3. Person Pluralcocitantococitantor
PPP
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
PPA
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
PFA
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
Gerundivum
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ

Adjektiv

Positiv
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativcocitatorie
Komparativ
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
Superlativ
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ

Substantiv

 SingularPlural
Nominativcogitar
Genitiv
Dativ
Akkusativcogitionem, cogitar
Ablativ
Vokativcogitar

Adverb

 Grundform
Positivcocitatorie
Komparativ
Superlativ

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum