Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu „coenitare“

Verb


Warning: Division by zero in /srv/data/web/vhosts/www.latein.me/htdocs/formTable.php on line 463
Präsens (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singular coenitocoenitor
2. Person Singularcoenitascoenitare, coenitaris
3. Person Singularcoenitatcoenitatur
1. Person Pluralcoenitamuscoenitamur
2. Person Pluralcoenitatiscoenitamini
3. Person Pluralcoenitantcoenitantur
Imperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularcoenitabamcoenitabar
2. Person Singularcoenitabascoenitabare, coenitabaris
3. Person Singularcoenitabatcoenitabatur
1. Person Pluralcoenitabamuscoenitabamur
2. Person Pluralcoenitabatiscoenitabamini
3. Person Pluralcoenitabantcoenitabantur
Futur I (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularcoenitabocoenitabor
2. Person Singularcoenitabiscoenitabere, coenitaberis
3. Person Singularcoenitabitcoenitabitur
1. Person Pluralcoenitabimuscoenitabimur
2. Person Pluralcoenitabitiscoenitabimini
3. Person Pluralcoenitabuntcoenitabuntur
Perfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularcoenitavi
2. Person Singularcoenitavisti
3. Person Singularcoenitavit
1. Person Pluralcoenitavimus
2. Person Pluralcoenitavistis
3. Person Pluralcoenitare, coenitavere, coenitaverunt
Plusquamperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularcoenitaveram
2. Person Singularcoenitaveras
3. Person Singularcoenitaverat
1. Person Pluralcoenitaveramus
2. Person Pluralcoenitaveratis
3. Person Pluralcoenitaverant
Futur II (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularcoenitavero
2. Person Singularcoenitaris, coenitaveris
3. Person Singularcoenitaverit
1. Person Pluralcoenitaverimus
2. Person Pluralcoenitaveritis
3. Person Pluralcoenitaverint
Präsens (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularcoenitemcoeniter
2. Person Singularcoenitescoenitere, coeniteris
3. Person Singularcoenitetcoenitetur
1. Person Pluralcoenitemuscoenitemur
2. Person Pluralcoenitetiscoenitemini
3. Person Pluralcoenitentcoenitentur
Imperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularcoenitaremcoenitarer
2. Person Singularcoenitarescoenitarere, coenitareris
3. Person Singularcoenitaretcoenitaretur
1. Person Pluralcoenitaremuscoenitaremur
2. Person Pluralcoenitaretiscoenitaremini
3. Person Pluralcoenitarentcoenitarentur
Perfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularcoenitaverim
2. Person Singularcoenitaris, coenitaveris
3. Person Singularcoenitaverit
1. Person Pluralcoenitaverimus
2. Person Pluralcoenitaveritis
3. Person Pluralcoenitaverint
Plusquamperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularcoenitavissem
2. Person Singularcoenitavisses
3. Person Singularcoenitavisset
1. Person Pluralcoenitavissemus
2. Person Pluralcoenitavissetis
3. Person Pluralcoenitavissent
Infinitiv
 PräsensPerfekt
Aktivcoenitarecoenitavisse
Passivcoenitari, coenitarier
Imperativ I
 AktivPassiv
2. Person Singularcoenitacoenitare
3. Person Singular
2. Person Pluralcoenitatecoenitamini
3. Person Plural
Imperativ II
 AktivPassiv
2. Person Singularcoenitatocoenitator
3. Person Singularcoenitatocoenitator
2. Person Pluralcoenitatote
3. Person Pluralcoenitantocoenitantor
PPP
 SingularPlural
Nominativcoenitata, coenitatum, coenitatuscoenitata, coenitatae, coenitati
Genitivcoenitatae, coenitaticoenitatarum, coenitatorum
Dativcoenitatae, coenitatocoenitatis
Akkusativcoenitatam, coenitatumcoenitata, coenitatas, coenitatos
Ablativcoenitata, coenitatocoenitatis
Vokativcoenitata, coenitate, coenitatumcoenitata, coenitatae, coenitati
PPA
 SingularPlural
Nominativcoenitanscoenitantes, coenitantia
Genitivcoenitantiscoenitantium, coenitantum
Dativcoenitanticoenitantibus
Akkusativcoenitans, coenitantemcoenitantes, coenitantia
Ablativcoenitante, coenitanticoenitantibus
Vokativcoenitanscoenitantes, coenitantia
PFA
 SingularPlural
Nominativcoenitatura, coenitaturum, coenitaturuscoenitatura, coenitaturae, coenitaturi
Genitivcoenitaturae, coenitaturicoenitaturarum, coenitaturorum
Dativcoenitaturae, coenitaturocoenitaturis
Akkusativcoenitaturam, coenitaturumcoenitatura, coenitaturas, coenitaturos
Ablativcoenitatura, coenitaturocoenitaturis
Vokativcoenitatura, coenitature, coenitaturumcoenitatura, coenitaturae, coenitaturi
Gerundivum
 SingularPlural
Nominativcoenitanda, coenitandum, coenitanduscoenitanda, coenitandae, coenitandi
Genitivcoenitandae, coenitandicoenitandarum, coenitandorum
Dativcoenitandae, coenitandocoenitandis
Akkusativcoenitandam, coenitandumcoenitanda, coenitandas, coenitandos
Ablativcoenitanda, coenitandocoenitandis
Vokativcoenitanda, coenitande, coenitandumcoenitanda, coenitandae, coenitandi

152 (228) Formen für „coenitare“

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum