Formentabelle zu „coarctare“
Verb
Präsens (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular |
Warning: Division by zero in /srv/data/web/vhosts/www.latein.me/htdocs/formTable.php on line 463
coarcto | coarctor |
2. Person Singular | coarctas | coarctare, coarctaris |
3. Person Singular | coarctat | coarctatur |
1. Person Plural | coarctamus | coarctamur |
2. Person Plural | coarctatis | coarctamini |
3. Person Plural | coarctant | coarctantur |
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | coarctabam | coarctabar |
2. Person Singular | coarctabas | coarctabare, coarctabaris |
3. Person Singular | coarctabat | coarctabatur |
1. Person Plural | coarctabamus | coarctabamur |
2. Person Plural | coarctabatis | coarctabamini |
3. Person Plural | coarctabant | coarctabantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | coarctabo | coarctabor |
2. Person Singular | coarctabis | coarctabere, coarctaberis |
3. Person Singular | coarctabit | coarctabitur |
1. Person Plural | coarctabimus | coarctabimur |
2. Person Plural | coarctabitis | coarctabimini |
3. Person Plural | coarctabunt | coarctabuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | coarctavi | — |
2. Person Singular | coarctavisti | — |
3. Person Singular | coarctavit | — |
1. Person Plural | coarctavimus | — |
2. Person Plural | coarctavistis | — |
3. Person Plural | coarctare, coarctavere, coarctaverunt | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | coarctaveram | — |
2. Person Singular | coarctaveras | — |
3. Person Singular | coarctaverat | — |
1. Person Plural | coarctaveramus | — |
2. Person Plural | coarctaveratis | — |
3. Person Plural | coarctaverant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | coarctavero | — |
2. Person Singular | coarctaris, coarctaveris | — |
3. Person Singular | coarctaverit | — |
1. Person Plural | coarctaverimus | — |
2. Person Plural | coarctaveritis | — |
3. Person Plural | coarctaverint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | coarctem | coarcter |
2. Person Singular | coarctes | coarctere, coarcteris |
3. Person Singular | coarctet | coarctetur |
1. Person Plural | coarctemus | coarctemur |
2. Person Plural | coarctetis | coarctemini |
3. Person Plural | coarctent | coarctentur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | coarctarem | coarctarer |
2. Person Singular | coarctares | coarctarere, coarctareris |
3. Person Singular | coarctaret | coarctaretur |
1. Person Plural | coarctaremus | coarctaremur |
2. Person Plural | coarctaretis | coarctaremini |
3. Person Plural | coarctarent | coarctarentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | coarctaverim | — |
2. Person Singular | coarctaris, coarctaveris | — |
3. Person Singular | coarctaverit | — |
1. Person Plural | coarctaverimus | — |
2. Person Plural | coarctaveritis | — |
3. Person Plural | coarctaverint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | coarctavissem | — |
2. Person Singular | coarctavisses | — |
3. Person Singular | coarctavisset | — |
1. Person Plural | coarctavissemus | — |
2. Person Plural | coarctavissetis | — |
3. Person Plural | coarctavissent | — |
Infinitiv | Präsens | Perfekt |
---|
Aktiv | coarctare | coarctavisse |
Passiv | coarctari, coarctarier | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | coarcta | coarctare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | coarctate | coarctamini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | coarctato | coarctator |
3. Person Singular | coarctato | coarctator |
2. Person Plural | coarctatote | — |
3. Person Plural | coarctanto | coarctantor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | coarctata, coarctatum, coarctatus | coarctata, coarctatae, coarctati |
Genitiv | coarctatae, coarctati | coarctatarum, coarctatorum |
Dativ | coarctatae, coarctato | coarctatis |
Akkusativ | coarctatam, coarctatum | coarctata, coarctatas, coarctatos |
Ablativ | coarctata, coarctato | coarctatis |
Vokativ | coarctata, coarctate, coarctatum | coarctata, coarctatae, coarctati |
PPA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | coarctans | coarctantes, coarctantia |
Genitiv | coarctantis | coarctantium, coarctantum |
Dativ | coarctanti | coarctantibus |
Akkusativ | coarctans, coarctantem | coarctantes, coarctantia |
Ablativ | coarctante, coarctanti | coarctantibus |
Vokativ | coarctans | coarctantes, coarctantia |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | coarctatura, coarctaturum, coarctaturus | coarctatura, coarctaturae, coarctaturi |
Genitiv | coarctaturae, coarctaturi | coarctaturarum, coarctaturorum |
Dativ | coarctaturae, coarctaturo | coarctaturis |
Akkusativ | coarctaturam, coarctaturum | coarctatura, coarctaturas, coarctaturos |
Ablativ | coarctatura, coarctaturo | coarctaturis |
Vokativ | coarctatura, coarctature, coarctaturum | coarctatura, coarctaturae, coarctaturi |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | coarctanda, coarctandum, coarctandus | coarctanda, coarctandae, coarctandi |
Genitiv | coarctandae, coarctandi | coarctandarum, coarctandorum |
Dativ | coarctandae, coarctando | coarctandis |
Akkusativ | coarctandam, coarctandum | coarctanda, coarctandas, coarctandos |
Ablativ | coarctanda, coarctando | coarctandis |
Vokativ | coarctanda, coarctande, coarctandum | coarctanda, coarctandae, coarctandi |
152 (228) Formen für „coarctare“