Formentabelle zu „coaggerare“
Verb
Präsens (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular |
Warning: Division by zero in /srv/data/web/vhosts/www.latein.me/htdocs/formTable.php on line 463
coaggero | coaggeror |
2. Person Singular | coaggeras | coaggerare, coaggeraris |
3. Person Singular | coaggerat | coaggeratur |
1. Person Plural | coaggeramus | coaggeramur |
2. Person Plural | coaggeratis | coaggeramini |
3. Person Plural | coaggerant | coaggerantur |
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | coaggerabam | coaggerabar |
2. Person Singular | coaggerabas | coaggerabare, coaggerabaris |
3. Person Singular | coaggerabat | coaggerabatur |
1. Person Plural | coaggerabamus | coaggerabamur |
2. Person Plural | coaggerabatis | coaggerabamini |
3. Person Plural | coaggerabant | coaggerabantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | coaggerabo | coaggerabor |
2. Person Singular | coaggerabis | coaggerabere, coaggeraberis |
3. Person Singular | coaggerabit | coaggerabitur |
1. Person Plural | coaggerabimus | coaggerabimur |
2. Person Plural | coaggerabitis | coaggerabimini |
3. Person Plural | coaggerabunt | coaggerabuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | coaggeravi | — |
2. Person Singular | coaggeravisti | — |
3. Person Singular | coaggeravit | — |
1. Person Plural | coaggeravimus | — |
2. Person Plural | coaggeravistis | — |
3. Person Plural | coaggerare, coaggeravere, coaggeraverunt | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | coaggeraveram | — |
2. Person Singular | coaggeraveras | — |
3. Person Singular | coaggeraverat | — |
1. Person Plural | coaggeraveramus | — |
2. Person Plural | coaggeraveratis | — |
3. Person Plural | coaggeraverant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | coaggeravero | — |
2. Person Singular | coaggeraris, coaggeraveris | — |
3. Person Singular | coaggeraverit | — |
1. Person Plural | coaggeraverimus | — |
2. Person Plural | coaggeraveritis | — |
3. Person Plural | coaggeraverint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | coaggerem | coaggerer |
2. Person Singular | coaggeres | coaggerere, coaggereris |
3. Person Singular | coaggeret | coaggeretur |
1. Person Plural | coaggeremus | coaggeremur |
2. Person Plural | coaggeretis | coaggeremini |
3. Person Plural | coaggerent | coaggerentur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | coaggerarem | coaggerarer |
2. Person Singular | coaggerares | coaggerarere, coaggerareris |
3. Person Singular | coaggeraret | coaggeraretur |
1. Person Plural | coaggeraremus | coaggeraremur |
2. Person Plural | coaggeraretis | coaggeraremini |
3. Person Plural | coaggerarent | coaggerarentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | coaggeraverim | — |
2. Person Singular | coaggeraris, coaggeraveris | — |
3. Person Singular | coaggeraverit | — |
1. Person Plural | coaggeraverimus | — |
2. Person Plural | coaggeraveritis | — |
3. Person Plural | coaggeraverint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | coaggeravissem | — |
2. Person Singular | coaggeravisses | — |
3. Person Singular | coaggeravisset | — |
1. Person Plural | coaggeravissemus | — |
2. Person Plural | coaggeravissetis | — |
3. Person Plural | coaggeravissent | — |
Infinitiv | Präsens | Perfekt |
---|
Aktiv | coaggerare | coaggeravisse |
Passiv | coaggerari, coaggerarier | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | coaggera | coaggerare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | coaggerate | coaggeramini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | coaggerato | coaggerator |
3. Person Singular | coaggerato | coaggerator |
2. Person Plural | coaggeratote | — |
3. Person Plural | coaggeranto | coaggerantor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | coaggerata, coaggeratum, coaggeratus | coaggerata, coaggeratae, coaggerati |
Genitiv | coaggeratae, coaggerati | coaggeratarum, coaggeratorum |
Dativ | coaggeratae, coaggerato | coaggeratis |
Akkusativ | coaggeratam, coaggeratum | coaggerata, coaggeratas, coaggeratos |
Ablativ | coaggerata, coaggerato | coaggeratis |
Vokativ | coaggerata, coaggerate, coaggeratum | coaggerata, coaggeratae, coaggerati |
PPA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | coaggerans | coaggerantes, coaggerantia |
Genitiv | coaggerantis | coaggerantium, coaggerantum |
Dativ | coaggeranti | coaggerantibus |
Akkusativ | coaggerans, coaggerantem | coaggerantes, coaggerantia |
Ablativ | coaggerante, coaggeranti | coaggerantibus |
Vokativ | coaggerans | coaggerantes, coaggerantia |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | coaggeratura, coaggeraturum, coaggeraturus | coaggeratura, coaggeraturae, coaggeraturi |
Genitiv | coaggeraturae, coaggeraturi | coaggeraturarum, coaggeraturorum |
Dativ | coaggeraturae, coaggeraturo | coaggeraturis |
Akkusativ | coaggeraturam, coaggeraturum | coaggeratura, coaggeraturas, coaggeraturos |
Ablativ | coaggeratura, coaggeraturo | coaggeraturis |
Vokativ | coaggeratura, coaggerature, coaggeraturum | coaggeratura, coaggeraturae, coaggeraturi |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | coaggeranda, coaggerandum, coaggerandus | coaggeranda, coaggerandae, coaggerandi |
Genitiv | coaggerandae, coaggerandi | coaggerandarum, coaggerandorum |
Dativ | coaggerandae, coaggerando | coaggerandis |
Akkusativ | coaggerandam, coaggerandum | coaggeranda, coaggerandas, coaggerandos |
Ablativ | coaggeranda, coaggerando | coaggerandis |
Vokativ | coaggeranda, coaggerande, coaggerandum | coaggeranda, coaggerandae, coaggerandi |
152 (228) Formen für „coaggerare“