Formentabelle zu „coactare“
Verb
Präsens (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | coacto, coactoreis | coactor |
2. Person Singular | coactas | coactare, coactaris |
3. Person Singular | coactat | coactatur |
1. Person Plural | coactamus | coactamur |
2. Person Plural | coactatis | coactamini |
3. Person Plural | coactant | coactantur |
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | coactabam | coactabar |
2. Person Singular | coactabas | coactabare, coactabaris |
3. Person Singular | coactabat | coactabatur |
1. Person Plural | coactabamus | coactabamur |
2. Person Plural | coactabatis | coactabamini |
3. Person Plural | coactabant | coactabantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | coactabo | coactabor |
2. Person Singular | coactabis | coactabere, coactaberis |
3. Person Singular | coactabit | coactabitur |
1. Person Plural | coactabimus | coactabimur |
2. Person Plural | coactabitis | coactabimini |
3. Person Plural | coactabunt | coactabuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | coactavi | — |
2. Person Singular | coactavisti | — |
3. Person Singular | coactavit | — |
1. Person Plural | coactavimus | — |
2. Person Plural | coactavistis | — |
3. Person Plural | coactare, coactavere, coactaverunt | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | coactaveram | — |
2. Person Singular | coactaveras | — |
3. Person Singular | coactaverat | — |
1. Person Plural | coactaveramus | — |
2. Person Plural | coactaveratis | — |
3. Person Plural | coactaverant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | coactavero | — |
2. Person Singular | coactaris, coactaveris | — |
3. Person Singular | coactaverit | — |
1. Person Plural | coactaverimus | — |
2. Person Plural | coactaveritis | — |
3. Person Plural | coactaverint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | coactem | coacter |
2. Person Singular | coactes | coactere, coacteris |
3. Person Singular | coactet | coactetur |
1. Person Plural | coactemus | coactemur |
2. Person Plural | coactetis | coactemini |
3. Person Plural | coactent | coactentur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | coactarem | coactarer |
2. Person Singular | coactares | coactarere, coactareris |
3. Person Singular | coactaret | coactaretur |
1. Person Plural | coactaremus | coactaremur |
2. Person Plural | coactaretis | coactaremini |
3. Person Plural | coactarent | coactarentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | coactaverim | — |
2. Person Singular | coactaris, coactaveris | — |
3. Person Singular | coactaverit | — |
1. Person Plural | coactaverimus | — |
2. Person Plural | coactaveritis | — |
3. Person Plural | coactaverint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | coactavissem | — |
2. Person Singular | coactavisses | — |
3. Person Singular | coactavisset | — |
1. Person Plural | coactavissemus | — |
2. Person Plural | coactavissetis | — |
3. Person Plural | coactavissent | — |
Infinitiv | Präsens | Perfekt |
---|
Aktiv | coactare | coactavisse |
Passiv | coactari, coactarier | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | coacta | coactare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | coactate | coactamini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | coactato | coactator |
3. Person Singular | coactato | coactator |
2. Person Plural | coactatote | — |
3. Person Plural | coactanto | coactantor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | coactata, coactatum, coactatus | coactata, coactatae, coactati |
Genitiv | coactatae, coactati | coactatarum, coactatorum |
Dativ | coactatae, coactato | coactatis |
Akkusativ | coactatam, coactatum | coactata, coactatas, coactatos |
Ablativ | coactata, coactato | coactatis |
Vokativ | coactata, coactate, coactatum | coactata, coactatae, coactati |
PPA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | coactans | coactantes, coactantia |
Genitiv | coactantis | coactantium, coactantum |
Dativ | coactanti | coactantibus |
Akkusativ | coactans, coactantem | coactantes, coactantia |
Ablativ | coactante, coactanti | coactantibus |
Vokativ | coactans | coactantes, coactantia |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | coactatura, coactaturum, coactaturus | coactatura, coactaturae, coactaturi |
Genitiv | coactaturae, coactaturi | coactaturarum, coactaturorum |
Dativ | coactaturae, coactaturo | coactaturis |
Akkusativ | coactaturam, coactaturum | coactatura, coactaturas, coactaturos |
Ablativ | coactatura, coactaturo | coactaturis |
Vokativ | coactatura, coactature, coactaturum | coactatura, coactaturae, coactaturi |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | coactanda, coactandum, coactandus | coactanda, coactandae, coactandi |
Genitiv | coactandae, coactandi | coactandarum, coactandorum |
Dativ | coactandae, coactando | coactandis |
Akkusativ | coactandam, coactandum | coactanda, coactandas, coactandos |
Ablativ | coactanda, coactando | coactandis |
Vokativ | coactanda, coactande, coactandum | coactanda, coactandae, coactandi |
152 (231) Formen für „coactare“