Formentabelle zu „claricare“
Verb
Präsens (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular |
Warning: Division by zero in /srv/data/web/vhosts/www.latein.me/htdocs/formTable.php on line 463
clarico | claricor |
2. Person Singular | claricas | claricare, claricaris |
3. Person Singular | claricat | claricatur |
1. Person Plural | claricamus | claricamur |
2. Person Plural | claricatis | claricamini |
3. Person Plural | claricant | claricantur |
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | claricabam | claricabar |
2. Person Singular | claricabas | claricabare, claricabaris |
3. Person Singular | claricabat | claricabatur |
1. Person Plural | claricabamus | claricabamur |
2. Person Plural | claricabatis | claricabamini |
3. Person Plural | claricabant | claricabantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | claricabo | claricabor |
2. Person Singular | claricabis | claricabere, claricaberis |
3. Person Singular | claricabit | claricabitur |
1. Person Plural | claricabimus | claricabimur |
2. Person Plural | claricabitis | claricabimini |
3. Person Plural | claricabunt | claricabuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | claricavi | — |
2. Person Singular | claricavisti | — |
3. Person Singular | claricavit | — |
1. Person Plural | claricavimus | — |
2. Person Plural | claricavistis | — |
3. Person Plural | claricare, claricavere, claricaverunt | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | claricaveram | — |
2. Person Singular | claricaveras | — |
3. Person Singular | claricaverat | — |
1. Person Plural | claricaveramus | — |
2. Person Plural | claricaveratis | — |
3. Person Plural | claricaverant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | claricavero | — |
2. Person Singular | claricaris, claricaveris | — |
3. Person Singular | claricaverit | — |
1. Person Plural | claricaverimus | — |
2. Person Plural | claricaveritis | — |
3. Person Plural | claricaverint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | claricem | claricer |
2. Person Singular | clarices | claricere, clariceris |
3. Person Singular | claricet | claricetur |
1. Person Plural | claricemus | claricemur |
2. Person Plural | claricetis | claricemini |
3. Person Plural | claricent | claricentur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | claricarem | claricarer |
2. Person Singular | claricares | claricarere, claricareris |
3. Person Singular | claricaret | claricaretur |
1. Person Plural | claricaremus | claricaremur |
2. Person Plural | claricaretis | claricaremini |
3. Person Plural | claricarent | claricarentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | claricaverim | — |
2. Person Singular | claricaris, claricaveris | — |
3. Person Singular | claricaverit | — |
1. Person Plural | claricaverimus | — |
2. Person Plural | claricaveritis | — |
3. Person Plural | claricaverint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | claricavissem | — |
2. Person Singular | claricavisses | — |
3. Person Singular | claricavisset | — |
1. Person Plural | claricavissemus | — |
2. Person Plural | claricavissetis | — |
3. Person Plural | claricavissent | — |
Infinitiv | Präsens | Perfekt |
---|
Aktiv | claricare | claricavisse |
Passiv | claricari, claricarier | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | clarica | claricare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | claricate | claricamini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | claricato | claricator |
3. Person Singular | claricato | claricator |
2. Person Plural | claricatote | — |
3. Person Plural | claricanto | claricantor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | claricata, claricatum, claricatus | claricata, claricatae, claricati |
Genitiv | claricatae, claricati | claricatarum, claricatorum |
Dativ | claricatae, claricato | claricatis |
Akkusativ | claricatam, claricatum | claricata, claricatas, claricatos |
Ablativ | claricata, claricato | claricatis |
Vokativ | claricata, claricate, claricatum | claricata, claricatae, claricati |
PPA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | claricans | claricantes, claricantia |
Genitiv | claricantis | claricantium, claricantum |
Dativ | claricanti | claricantibus |
Akkusativ | claricans, claricantem | claricantes, claricantia |
Ablativ | claricante, claricanti | claricantibus |
Vokativ | claricans | claricantes, claricantia |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | claricatura, claricaturum, claricaturus | claricatura, claricaturae, claricaturi |
Genitiv | claricaturae, claricaturi | claricaturarum, claricaturorum |
Dativ | claricaturae, claricaturo | claricaturis |
Akkusativ | claricaturam, claricaturum | claricatura, claricaturas, claricaturos |
Ablativ | claricatura, claricaturo | claricaturis |
Vokativ | claricatura, claricature, claricaturum | claricatura, claricaturae, claricaturi |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | claricanda, claricandum, claricandus | claricanda, claricandae, claricandi |
Genitiv | claricandae, claricandi | claricandarum, claricandorum |
Dativ | claricandae, claricando | claricandis |
Akkusativ | claricandam, claricandum | claricanda, claricandas, claricandos |
Ablativ | claricanda, claricando | claricandis |
Vokativ | claricanda, claricande, claricandum | claricanda, claricandae, claricandi |
152 (228) Formen für „claricare“