Formentabelle zu „circumvelare“
Verb
Präsens (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | circumvelo | circumvelor |
2. Person Singular | circumvelas | circumvelare, circumvelaris |
3. Person Singular | circumvelat | circumvelatur |
1. Person Plural | circumvelamus | circumvelamur |
2. Person Plural | circumvelatis | circumvelamini |
3. Person Plural | circumvelant | circumvelantur |
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | circumvelabam | circumvelabar |
2. Person Singular | circumvelabas | circumvelabare, circumvelabaris |
3. Person Singular | circumvelabat | circumvelabatur |
1. Person Plural | circumvelabamus | circumvelabamur |
2. Person Plural | circumvelabatis | circumvelabamini |
3. Person Plural | circumvelabant | circumvelabantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | circumvelabo | circumvelabor |
2. Person Singular | circumvelabis | circumvelabere, circumvelaberis |
3. Person Singular | circumvelabit | circumvelabitur |
1. Person Plural | circumvelabimus | circumvelabimur |
2. Person Plural | circumvelabitis | circumvelabimini |
3. Person Plural | circumvelabunt | circumvelabuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | circumvelavi | — |
2. Person Singular | circumvelavisti | — |
3. Person Singular | circumvelavit | — |
1. Person Plural | circumvelavimus | — |
2. Person Plural | circumvelavistis | — |
3. Person Plural | circumvelare, circumvelavere, circumvelaverunt | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | circumvelaveram | — |
2. Person Singular | circumvelaveras | — |
3. Person Singular | circumvelaverat | — |
1. Person Plural | circumvelaveramus | — |
2. Person Plural | circumvelaveratis | — |
3. Person Plural | circumvelaverant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | circumvelavero | — |
2. Person Singular | circumvelaris, circumvelaveris | — |
3. Person Singular | circumvelaverit | — |
1. Person Plural | circumvelaverimus | — |
2. Person Plural | circumvelaveritis | — |
3. Person Plural | circumvelaverint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | circumvelem | circumveler |
2. Person Singular | circumveles | circumvelere, circumveleris |
3. Person Singular | circumvelet | circumveletur |
1. Person Plural | circumvelemus | circumvelemur |
2. Person Plural | circumveletis | circumvelemini |
3. Person Plural | circumvelent | circumvelentur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | circumvelarem | circumvelarer |
2. Person Singular | circumvelares | circumvelarere, circumvelareris |
3. Person Singular | circumvelaret | circumvelaretur |
1. Person Plural | circumvelaremus | circumvelaremur |
2. Person Plural | circumvelaretis | circumvelaremini |
3. Person Plural | circumvelarent | circumvelarentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | circumvelaverim | — |
2. Person Singular | circumvelaris, circumvelaveris | — |
3. Person Singular | circumvelaverit | — |
1. Person Plural | circumvelaverimus | — |
2. Person Plural | circumvelaveritis | — |
3. Person Plural | circumvelaverint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | circumvelavissem | — |
2. Person Singular | circumvelavisses | — |
3. Person Singular | circumvelavisset | — |
1. Person Plural | circumvelavissemus | — |
2. Person Plural | circumvelavissetis | — |
3. Person Plural | circumvelavissent | — |
Infinitiv | Präsens | Perfekt |
---|
Aktiv | circumvelare | circumvelavisse |
Passiv | circumvelari, circumvelarier | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | circumvela | circumvelare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | circumvelate | circumvelamini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | circumvelato | circumvelator |
3. Person Singular | circumvelato | circumvelator |
2. Person Plural | circumvelatote | — |
3. Person Plural | circumvelanto | circumvelantor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | circumvelata, circumvelatum, circumvelatus | circumvelata, circumvelatae, circumvelati |
Genitiv | circumvelatae, circumvelati | circumvelatarum, circumvelatorum |
Dativ | circumvelatae, circumvelato | circumvelatis |
Akkusativ | circumvelatam, circumvelatum | circumvelata, circumvelatas, circumvelatos |
Ablativ | circumvelata, circumvelato | circumvelatis |
Vokativ | circumvelata, circumvelate, circumvelatum | circumvelata, circumvelatae, circumvelati |
PPA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | circumvelans | circumvelantes, circumvelantia |
Genitiv | circumvelantis | circumvelantium, circumvelantum |
Dativ | circumvelanti | circumvelantibus |
Akkusativ | circumvelans, circumvelantem | circumvelantes, circumvelantia |
Ablativ | circumvelante, circumvelanti | circumvelantibus |
Vokativ | circumvelans | circumvelantes, circumvelantia |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | circumvelatura, circumvelaturum, circumvelaturus | circumvelatura, circumvelaturae, circumvelaturi |
Genitiv | circumvelaturae, circumvelaturi | circumvelaturarum, circumvelaturorum |
Dativ | circumvelaturae, circumvelaturo | circumvelaturis |
Akkusativ | circumvelaturam, circumvelaturum | circumvelatura, circumvelaturas, circumvelaturos |
Ablativ | circumvelatura, circumvelaturo | circumvelaturis |
Vokativ | circumvelatura, circumvelature, circumvelaturum | circumvelatura, circumvelaturae, circumvelaturi |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | circumvelanda, circumvelandum, circumvelandus | circumvelanda, circumvelandae, circumvelandi |
Genitiv | circumvelandae, circumvelandi | circumvelandarum, circumvelandorum |
Dativ | circumvelandae, circumvelando | circumvelandis |
Akkusativ | circumvelandam, circumvelandum | circumvelanda, circumvelandas, circumvelandos |
Ablativ | circumvelanda, circumvelando | circumvelandis |
Vokativ | circumvelanda, circumvelande, circumvelandum | circumvelanda, circumvelandae, circumvelandi |
152 (228) Formen für „circumvelare“