Formentabelle zu „circumire“
Verb
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | circumibam, circumiebam | circumibar |
2. Person Singular | circumibas, circumiebas | circumibare, circumibaris |
3. Person Singular | circumibat, circumiebat | circumibatur |
1. Person Plural | circumibamus, circumiebamus | circumibamur |
2. Person Plural | circumibatis, circumiebatis | circumibamini |
3. Person Plural | circumibant, circumiebant | circumibantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | circumiam, circumibo | circumiar, circumibor |
2. Person Singular | circumibis, circumies | circumibere, circumiberis |
3. Person Singular | circumibit, circumiet | circumibitur, circumietur |
1. Person Plural | circumibimus, circumiemus | circumibimur, circumiemur |
2. Person Plural | circumibitis, circumietis | circumibimini, circumiemini |
3. Person Plural | circumibunt, circumient | circumibuntur, circumientur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | circumivi | — |
2. Person Singular | circumivisti | — |
3. Person Singular | circumiit, circumivit | — |
1. Person Plural | circumivimus | — |
2. Person Plural | circumivistis | — |
3. Person Plural | circumiere, circumierunt, circumivere, circumiverunt | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | circumiveram | — |
2. Person Singular | circumiveras | — |
3. Person Singular | circumiverat | — |
1. Person Plural | circumiveramus | — |
2. Person Plural | circumiveratis | — |
3. Person Plural | circumiverant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | circumivero | — |
2. Person Singular | circumieris, circumiveris | — |
3. Person Singular | circumiverit | — |
1. Person Plural | circumiverimus | — |
2. Person Plural | circumiveritis | — |
3. Person Plural | circumiverint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | circumeam | circumear |
2. Person Singular | circumeas | circumiare, circumiaris |
3. Person Singular | circumeat | circumiatur |
1. Person Plural | circumeamus | circumiamur |
2. Person Plural | circumeatis | circumiamini |
3. Person Plural | circumeant | circumeantur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | circumirem | circumirer |
2. Person Singular | circumires | circumirere, circumireris |
3. Person Singular | circumiret | circumiretur |
1. Person Plural | circumiremus | circumiremur |
2. Person Plural | circumiretis | circumiremini |
3. Person Plural | circumirent | circumirentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | circumierim, circumiverim | — |
2. Person Singular | circumieris, circumiveris | — |
3. Person Singular | circumiverit | — |
1. Person Plural | circumiverimus | — |
2. Person Plural | circumiveritis | — |
3. Person Plural | circumiverint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | circumivissem | — |
2. Person Singular | circumivisses | — |
3. Person Singular | circumivisset | — |
1. Person Plural | circumivissemus | — |
2. Person Plural | circumivissetis | — |
3. Person Plural | circumivissent | — |
Infinitiv | Präsens | Perfekt |
---|
Aktiv | circumire | circumisse, circumivisse |
Passiv | circumiri, circumirier | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | circumi | circumiere |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | circumite | circumimini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | circumito, circumitoreis | circumitor |
3. Person Singular | circumito, circumitoreis | circumitor |
2. Person Plural | circumitote | — |
3. Person Plural | circumeunto | circumeuntor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | circumita, circumitum, circumitus | circumita, circumitae, circumiti |
Genitiv | circumitae, circumiti | circumitarum, circumitorum |
Dativ | circumito, circumitae, circumitoreis | circumitis |
Akkusativ | circumitam, circumitum | circumita, circumitas, circumitos |
Ablativ | circumito, circumita, circumitoreis | circumitis |
Vokativ | circumita, circumitum, circumite | circumitae, circumita, circumiti |
PPA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | circumiens | circumeuntes, circumeuntia, circumientes |
Genitiv | circumeuntis, circumientis | circumeuntium, circumientium |
Dativ | circumeunti, circumienti | circumeuntibus, circumientibus |
Akkusativ | circumiens, circumeuntem, circumientem | circumeuntes, circumeuntia, circumientes |
Ablativ | circumeunti, circumeunte, circumiente, circumienti | circumeuntibus, circumientibus |
Vokativ | circumiens | circumeuntes, circumeuntia, circumientes |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | circumitura, circumiturum, circumiturus | circumitura, circumiturae, circumituri |
Genitiv | circumiturae, circumituri | circumiturarum, circumiturorum |
Dativ | circumiturae, circumituro | circumituris |
Akkusativ | circumituram, circumiturum | circumitura, circumituras, circumituros |
Ablativ | circumitura, circumituro | circumituris |
Vokativ | circumitura, circumiture, circumiturum | circumitura, circumiturae, circumituri |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | circumeunda, circumeundum, circumeundus | circumeundae, circumeundi, circumeunda |
Genitiv | circumeundi, circumeundae | circumeundarum, circumeundorum |
Dativ | circumeundae, circumeundo | circumeundis |
Akkusativ | circumeundam, circumeundum | circumeundos, circumeunda, circumeundas |
Ablativ | circumeundo, circumeunda | circumeundis |
Vokativ | circumeunda, circumeunde, circumeundum | circumeundae, circumeundi, circumeunda |
152 (265) Formen für „circumire“