Formentabelle zu „circitare“
Verb
Präsens (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | circito, circitoreis | circitor |
2. Person Singular | circitas | circitare, circitaris |
3. Person Singular | circitat | circitatur |
1. Person Plural | circitamus | circitamur |
2. Person Plural | circitatis | circitamini |
3. Person Plural | circitant | circitantur |
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | circitabam | circitabar |
2. Person Singular | circitabas | circitabare, circitabaris |
3. Person Singular | circitabat | circitabatur |
1. Person Plural | circitabamus | circitabamur |
2. Person Plural | circitabatis | circitabamini |
3. Person Plural | circitabant | circitabantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | circitabo | circitabor |
2. Person Singular | circitabis | circitabere, circitaberis |
3. Person Singular | circitabit | circitabitur |
1. Person Plural | circitabimus | circitabimur |
2. Person Plural | circitabitis | circitabimini |
3. Person Plural | circitabunt | circitabuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | circitavi | — |
2. Person Singular | circitavisti | — |
3. Person Singular | circitavit | — |
1. Person Plural | circitavimus | — |
2. Person Plural | circitavistis | — |
3. Person Plural | circitare, circitavere, circitaverunt | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | circitaveram | — |
2. Person Singular | circitaveras | — |
3. Person Singular | circitaverat | — |
1. Person Plural | circitaveramus | — |
2. Person Plural | circitaveratis | — |
3. Person Plural | circitaverant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | circitavero | — |
2. Person Singular | circitaris, circitaveris | — |
3. Person Singular | circitaverit | — |
1. Person Plural | circitaverimus | — |
2. Person Plural | circitaveritis | — |
3. Person Plural | circitaverint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | circitem | circiter |
2. Person Singular | circites | circitere, circiteris |
3. Person Singular | circitet | circitetur |
1. Person Plural | circitemus | circitemur |
2. Person Plural | circitetis | circitemini |
3. Person Plural | circitent | circitentur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | circitarem | circitarer |
2. Person Singular | circitares | circitarere, circitareris |
3. Person Singular | circitaret | circitaretur |
1. Person Plural | circitaremus | circitaremur |
2. Person Plural | circitaretis | circitaremini |
3. Person Plural | circitarent | circitarentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | circitaverim | — |
2. Person Singular | circitaris, circitaveris | — |
3. Person Singular | circitaverit | — |
1. Person Plural | circitaverimus | — |
2. Person Plural | circitaveritis | — |
3. Person Plural | circitaverint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | circitavissem | — |
2. Person Singular | circitavisses | — |
3. Person Singular | circitavisset | — |
1. Person Plural | circitavissemus | — |
2. Person Plural | circitavissetis | — |
3. Person Plural | circitavissent | — |
Infinitiv | Präsens | Perfekt |
---|
Aktiv | circitare | circitavisse |
Passiv | circitari, circitarier | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | circita | circitare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | circitate | circitamini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | circitato | circitator |
3. Person Singular | circitato | circitator |
2. Person Plural | circitatote | — |
3. Person Plural | circitanto | circitantor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | circitata, circitatum, circitatus | circitata, circitatae, circitati |
Genitiv | circitatae, circitati | circitatarum, circitatorum |
Dativ | circitatae, circitato | circitatis |
Akkusativ | circitatam, circitatum | circitata, circitatas, circitatos |
Ablativ | circitata, circitato | circitatis |
Vokativ | circitata, circitate, circitatum | circitata, circitatae, circitati |
PPA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | circitans | circitantes, circitantia |
Genitiv | circitantis | circitantium, circitantum |
Dativ | circitanti | circitantibus |
Akkusativ | circitans, circitantem | circitantes, circitantia |
Ablativ | circitante, circitanti | circitantibus |
Vokativ | circitans | circitantes, circitantia |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | circitatura, circitaturum, circitaturus | circitatura, circitaturae, circitaturi |
Genitiv | circitaturae, circitaturi | circitaturarum, circitaturorum |
Dativ | circitaturae, circitaturo | circitaturis |
Akkusativ | circitaturam, circitaturum | circitatura, circitaturas, circitaturos |
Ablativ | circitatura, circitaturo | circitaturis |
Vokativ | circitatura, circitature, circitaturum | circitatura, circitaturae, circitaturi |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | circitanda, circitandum, circitandus | circitanda, circitandae, circitandi |
Genitiv | circitandae, circitandi | circitandarum, circitandorum |
Dativ | circitandae, circitando | circitandis |
Akkusativ | circitandam, circitandum | circitanda, circitandas, circitandos |
Ablativ | circitanda, circitando | circitandis |
Vokativ | circitanda, circitande, circitandum | circitanda, circitandae, circitandi |
152 (229) Formen für „circitare“