Formentabelle zu „certiorare“
Verb
Präsens (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | certioro | certioror |
2. Person Singular | certioras | certiorare, certioraris |
3. Person Singular | certiorat | certioratur |
1. Person Plural | certioramus | certioramur |
2. Person Plural | certioratis | certioramini |
3. Person Plural | certiorant | certiorantur |
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | certiorabam | certiorabar |
2. Person Singular | certiorabas | certiorabare, certiorabaris |
3. Person Singular | certiorabat | certiorabatur |
1. Person Plural | certiorabamus | certiorabamur |
2. Person Plural | certiorabatis | certiorabamini |
3. Person Plural | certiorabant | certiorabantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | certiorabo | certiorabor |
2. Person Singular | certiorabis | certiorabere, certioraberis |
3. Person Singular | certiorabit | certiorabitur |
1. Person Plural | certiorabimus | certiorabimur |
2. Person Plural | certiorabitis | certiorabimini |
3. Person Plural | certiorabunt | certiorabuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | certioravi | — |
2. Person Singular | certioravisti | — |
3. Person Singular | certioravit | — |
1. Person Plural | certioravimus | — |
2. Person Plural | certioravistis | — |
3. Person Plural | certiorare, certioravere, certioraverunt | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | certioraveram | — |
2. Person Singular | certioraveras | — |
3. Person Singular | certioraverat | — |
1. Person Plural | certioraveramus | — |
2. Person Plural | certioraveratis | — |
3. Person Plural | certioraverant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | certioravero | — |
2. Person Singular | certioraris, certioraveris | — |
3. Person Singular | certioraverit | — |
1. Person Plural | certioraverimus | — |
2. Person Plural | certioraveritis | — |
3. Person Plural | certioraverint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | certiorem | certiorer |
2. Person Singular | certiores, certiores(que) | certiorere, certioreris |
3. Person Singular | certioret | certioretur |
1. Person Plural | certioremus | certioremur |
2. Person Plural | certioretis | certioremini |
3. Person Plural | certiorent | certiorentur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | certiorarem | certiorarer |
2. Person Singular | certiorares | certiorarere, certiorareris |
3. Person Singular | certioraret | certioraretur |
1. Person Plural | certioraremus | certioraremur |
2. Person Plural | certioraretis | certioraremini |
3. Person Plural | certiorarent | certiorarentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | certioraverim | — |
2. Person Singular | certioraris, certioraveris | — |
3. Person Singular | certioraverit | — |
1. Person Plural | certioraverimus | — |
2. Person Plural | certioraveritis | — |
3. Person Plural | certioraverint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | certioravissem | — |
2. Person Singular | certioravisses | — |
3. Person Singular | certioravisset | — |
1. Person Plural | certioravissemus | — |
2. Person Plural | certioravissetis | — |
3. Person Plural | certioravissent | — |
Infinitiv | Präsens | Perfekt |
---|
Aktiv | certiorare | certioravisse |
Passiv | certiorari, certiorarier | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | certiorato | certiorator |
3. Person Singular | certiorato | certiorator |
2. Person Plural | certioratote | — |
3. Person Plural | certioranto | certiorantor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | certioratus, certiorata, certioratum | certiorata, certioratae, certiorati |
Genitiv | certioratae, certiorati, certiorati | certioratarum, certioratorum, certioratorum |
Dativ | certioratae, certiorato, certiorato | certioratis |
Akkusativ | certioratam, certioratum, certioratum | certiorata, certioratas, certioratos |
Ablativ | certiorata, certiorato, certiorato | certioratis |
Vokativ | certiorata, certiorate, certioratum | certiorata, certioratae, certiorati |
PPA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | certiorans | certiorantes, certiorantia |
Genitiv | certiorantis | certiorantium, certiorantum |
Dativ | certioranti | certiorantibus |
Akkusativ | certiorans, certiorantem | certiorantes, certiorantia |
Ablativ | certiorante, certioranti | certiorantibus |
Vokativ | certiorans | certiorantes, certiorantia |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | certioratura, certioraturum, certioraturus | certioratura, certioraturae, certioraturi |
Genitiv | certioraturae, certioraturi, certioraturi | certioraturarum, certioraturorum, certioraturorum |
Dativ | certioraturae, certioraturo, certioraturo | certioraturis |
Akkusativ | certioraturam, certioraturum, certioraturum | certioratura, certioraturas, certioraturos |
Ablativ | certioratura, certioraturo, certioraturo | certioraturis |
Vokativ | certioratura, certiorature, certioraturum | certioratura, certioraturae, certioraturi |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | certioranda, certiorandum, certiorandus | certioranda, certiorandae, certiorandi |
Genitiv | certiorandae, certiorandi, certiorandi | certiorandarum, certiorandorum, certiorandorum |
Dativ | certiorandae, certiorando, certiorando | certiorandis |
Akkusativ | certiorandam, certiorandum, certiorandum | certioranda, certiorandas, certiorandos |
Ablativ | certioranda, certiorando, certiorando | certiorandis |
Vokativ | certioranda, certiorande, certiorandum | certioranda, certiorandae, certiorandi |
152 (230) Formen für „certiorare“