Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu "certare"

Verb

Präsens (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularcerto, certoirem, certoquecertor
2. Person Singularcertasque, certascertare, certaris
3. Person Singularcertat, certation, certatquecertatur
1. Person Pluralcertamuscertamur
2. Person Pluralcertatiscertamini
3. Person Pluralcertant, certantquecertantur
Imperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularcertabamcertabar
2. Person Singularcertabascertabare, certabaris
3. Person Singularcertabatcertabatur, certabaturque
1. Person Pluralcertabamuscertabamur
2. Person Pluralcertabatiscertabamini
3. Person Pluralcertaband, certabant, certabantquecertabantur
Futur I (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularcertabocertabor
2. Person Singularcertabiscertabere, certaberis
3. Person Singularcertabitcertabitur
1. Person Pluralcertabimuscertabimur
2. Person Pluralcertabitiscertabimini
3. Person Pluralcertabuntcertabuntur
Perfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularcertavi
2. Person Singularcertavisti
3. Person Singularcertavitque, certauit
1. Person Pluralcertavimus
2. Person Pluralcertavistis
3. Person Pluralcertauere, certauerunt, certare, certarunt
Plusquamperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularcertaveram
2. Person Singularcertaveras
3. Person Singularcertaverat
1. Person Pluralcertaveramus
2. Person Pluralcertaveratis
3. Person Pluralcertaverant
Futur II (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularcertavero
2. Person Singularcertaveris, certaris
3. Person Singularcertauerit
1. Person Pluralcertaverimus
2. Person Pluralcertaveritis
3. Person Pluralcertaverint
Präsens (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularcertemcerter
2. Person Singularcertes, melicertescertere, certeris, certerae
3. Person Singulardocertet, certetcertetur
1. Person Pluralcertemuscertemur
2. Person Pluralcertetiscertemini
3. Person Pluralcertentcertentur
Imperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularcertaremcertarer
2. Person Singularcertarescertarere, certareris
3. Person Singularcertaretsertaretur, certaretur
1. Person Pluralcertaremuscertaremur
2. Person Pluralcertaretiscertaremini
3. Person Pluralcertarentcertarentur
Perfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularcertaverim
2. Person Singularcertaveris, certaris
3. Person Singularcertauerit
1. Person Pluralcertaverimus
2. Person Pluralcertaveritis
3. Person Pluralcertaverint
Plusquamperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularcertavissem
2. Person Singularcertavisses
3. Person Singularcertasset, certavisset
1. Person Pluralcertavissemus
2. Person Pluralcertavissetis
3. Person Pluralcertavissent, certassent
Infinitiv
 PräsensPerfekt
Aktivcertarecertasse, certauisse
Passivcertari, certarier
Imperativ I
 AktivPassiv
2. Person Singularcertamem, certaque, certa, certanemcertare
3. Person Singular
2. Person Pluralcertatecertamini
3. Person Plural
Imperativ II
 AktivPassiv
2. Person Singularcertatoreis, certatocertator
3. Person Singularcertatoreis, certatocertator
2. Person Pluralcertatote
3. Person Pluralcertantocertantor
PPP
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
PPA
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
PFA
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
Gerundivum
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum