Formentabelle zu „cernuare“
Verb
Präsens (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | cernuo | cernuor |
2. Person Singular | cernuas | cernuare, cernuaris |
3. Person Singular | cernuat | cernuatur |
1. Person Plural | cernuamus | cernuamur |
2. Person Plural | cernuatis | cernuamini |
3. Person Plural | cernuant | cernuantur |
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | cernuabam | cernuabar |
2. Person Singular | cernuabas | cernuabare, cernuabaris |
3. Person Singular | cernuabat | cernuabatur |
1. Person Plural | cernuabamus | cernuabamur |
2. Person Plural | cernuabatis | cernuabamini |
3. Person Plural | cernuabant | cernuabantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | cernuabo | cernuabor |
2. Person Singular | cernuabis | cernuabere, cernuaberis |
3. Person Singular | cernuabit | cernuabitur |
1. Person Plural | cernuabimus | cernuabimur |
2. Person Plural | cernuabitis | cernuabimini |
3. Person Plural | cernuabunt | cernuabuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | cernuavi | — |
2. Person Singular | cernuavisti | — |
3. Person Singular | cernuavit | — |
1. Person Plural | cernuavimus | — |
2. Person Plural | cernuavistis | — |
3. Person Plural | cernuare, cernuavere, cernuaverunt | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | cernuaveram | — |
2. Person Singular | cernuaveras | — |
3. Person Singular | cernuaverat | — |
1. Person Plural | cernuaveramus | — |
2. Person Plural | cernuaveratis | — |
3. Person Plural | cernuaverant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | cernuavero | — |
2. Person Singular | cernuaris, cernuaveris | — |
3. Person Singular | cernuaverit | — |
1. Person Plural | cernuaverimus | — |
2. Person Plural | cernuaveritis | — |
3. Person Plural | cernuaverint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | cernuem | cernuer |
2. Person Singular | cernues | cernuere, cernueris |
3. Person Singular | cernuet | cernuetur |
1. Person Plural | cernuemus | cernuemur |
2. Person Plural | cernuetis | cernuemini |
3. Person Plural | cernuent | cernuentur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | cernuarem | cernuarer |
2. Person Singular | cernuares | cernuarere, cernuareris |
3. Person Singular | cernuaret | cernuaretur |
1. Person Plural | cernuaremus | cernuaremur |
2. Person Plural | cernuaretis | cernuaremini |
3. Person Plural | cernuarent | cernuarentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | cernuaverim | — |
2. Person Singular | cernuaris, cernuaveris | — |
3. Person Singular | cernuaverit | — |
1. Person Plural | cernuaverimus | — |
2. Person Plural | cernuaveritis | — |
3. Person Plural | cernuaverint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | cernuavissem | — |
2. Person Singular | cernuavisses | — |
3. Person Singular | cernuavisset | — |
1. Person Plural | cernuavissemus | — |
2. Person Plural | cernuavissetis | — |
3. Person Plural | cernuavissent | — |
Infinitiv | Präsens | Perfekt |
---|
Aktiv | cernuare | cernuavisse |
Passiv | cernuari, cernuarier | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | cernua | cernuare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | cernuate | cernuamini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | cernuato | cernuator |
3. Person Singular | cernuato | cernuator |
2. Person Plural | cernuatote | — |
3. Person Plural | cernuanto | cernuantor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | cernuata, cernuatum, cernuatus | cernuata, cernuatae, cernuati |
Genitiv | cernuatae, cernuati | cernuatarum, cernuatorum |
Dativ | cernuatae, cernuato | cernuatis |
Akkusativ | cernuatam, cernuatum | cernuata, cernuatas, cernuatos |
Ablativ | cernuata, cernuato | cernuatis |
Vokativ | cernuata, cernuate, cernuatum | cernuata, cernuatae, cernuati |
PPA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | cernuans | cernuantes, cernuantia |
Genitiv | cernuantis | cernuantium, cernuantum |
Dativ | cernuanti | cernuantibus |
Akkusativ | cernuans, cernuantem | cernuantes, cernuantia |
Ablativ | cernuante, cernuanti | cernuantibus |
Vokativ | cernuans | cernuantes, cernuantia |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | cernuatura, cernuaturum, cernuaturus | cernuatura, cernuaturae, cernuaturi |
Genitiv | cernuaturae, cernuaturi | cernuaturarum, cernuaturorum |
Dativ | cernuaturae, cernuaturo | cernuaturis |
Akkusativ | cernuaturam, cernuaturum | cernuatura, cernuaturas, cernuaturos |
Ablativ | cernuatura, cernuaturo | cernuaturis |
Vokativ | cernuatura, cernuature, cernuaturum | cernuatura, cernuaturae, cernuaturi |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | cernuanda, cernuandum, cernuandus | cernuanda, cernuandae, cernuandi |
Genitiv | cernuandae, cernuandi | cernuandarum, cernuandorum |
Dativ | cernuandae, cernuando | cernuandis |
Akkusativ | cernuandam, cernuandum | cernuanda, cernuandas, cernuandos |
Ablativ | cernuanda, cernuando | cernuandis |
Vokativ | cernuanda, cernuande, cernuandum | cernuanda, cernuandae, cernuandi |
152 (228) Formen für „cernuare“