Formentabelle zu „cerare“
Verb
Präsens (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | cero, exulcero, cancero, prococero, ceroferare | ceror |
2. Person Singular | ceras, faceras, cerasius | exulcerare, cerare, ceraris |
3. Person Singular | cerat, exulcerat | ceratur |
1. Person Plural | ceramus | ceramur |
2. Person Plural | ceratis, exulceratis | ceramini |
3. Person Plural | exulcerant, cerant, delectacerant | cerantur, secerantur |
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | cerabam | cerabar |
2. Person Singular | cerabas | cerabare, cerabaris |
3. Person Singular | cerabat | cerabatur |
1. Person Plural | cerabamus | cerabamur |
2. Person Plural | cerabatis | cerabamini |
3. Person Plural | serabant, cerabant | cerabantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | cerabo | cerabor |
2. Person Singular | cerabis | cerabere, ceraberis |
3. Person Singular | cerabit | cerabitur |
1. Person Plural | cerabimus | cerabimur |
2. Person Plural | cerabitis | cerabimini |
3. Person Plural | cerabunt | cerabuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | ceravi | — |
2. Person Singular | ceravisti | — |
3. Person Singular | ceravit | — |
1. Person Plural | ceravimus | — |
2. Person Plural | cerastis, ceravistis | — |
3. Person Plural | cerare, ceravere, ceraverunt, coeraverunt | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | ceraveram | — |
2. Person Singular | ceraveras | — |
3. Person Singular | ceraverat | — |
1. Person Plural | ceraveramus | — |
2. Person Plural | ceraveratis | — |
3. Person Plural | ceraverant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | ceravero | — |
2. Person Singular | ceraris, ceraveris | — |
3. Person Singular | ceraverit | — |
1. Person Plural | ceraverimus | — |
2. Person Plural | ceraveritis | — |
3. Person Plural | ceraverint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | ceremiam, cerem | cerer, cerereis |
2. Person Singular | ceres | cerere, cereris, exulcerere |
3. Person Singular | ceret, adulesceret, lassesceret, putisceret, quisceret | ceretur, enasceretur |
1. Person Plural | ceremus | ceremur |
2. Person Plural | feceretis, ceretis | ceremini |
3. Person Plural | cassescerent, cerent, adulescerent | cerentur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | cerarem | cerarer |
2. Person Singular | cerares | cerarere, cerareris |
3. Person Singular | ceraret | ceraretur |
1. Person Plural | ceraremus | ceraremur |
2. Person Plural | ceraretis | ceraremini |
3. Person Plural | cerarent | cerarentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | ceraverim | — |
2. Person Singular | ceraris, ceraveris | — |
3. Person Singular | ceraverit | — |
1. Person Plural | ceraverimus | — |
2. Person Plural | ceraveritis | — |
3. Person Plural | ceraverint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | ceravissem | — |
2. Person Singular | ceravisses | — |
3. Person Singular | ceravisset | — |
1. Person Plural | ceravissemus | — |
2. Person Plural | ceravissetis | — |
3. Person Plural | ceravissent | — |
Infinitiv | Präsens | Perfekt |
---|
Aktiv | exulcerare, cerare | ceravisse |
Passiv | cerari, cerarier | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | cera, ceraideis, ceramage, ceramis, ceratinus | exulcerare, cerare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | cerate | ceramini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | exulcerato, cerato, ceratoidum, conscerato | cerator |
3. Person Singular | exulcerato, cerato, ceratoidum, conscerato | cerator |
2. Person Plural | ceratote | — |
3. Person Plural | ceranto | cerantor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | exulceratum, cerata, exulcerata, exulceratus, ceratum, ceratus, consceratus | exulcerati, cerata, exulcerata, exulceratae, ceratae, cerati |
Genitiv | exulcerati, exulceratae, ceratae, cerati | ceratarum, ceratorum |
Dativ | exulceratae, exulcerato, ceratae, cerato, ceratoidum, conscerato | ceratis, exulceratis |
Akkusativ | exulceratum, exulceratam, ceratam, ceratum | ceratas, exulceratos, cerata, exulcerata, ceratos, consceratos |
Ablativ | cerata, exulcerata, exulcerato, cerato, ceratoidum, conscerato | ceratis, exulceratis |
Vokativ | exulceratum, cerata, exulcerata, cerate, ceratum | exulcerati, cerata, exulcerata, exulceratae, ceratae, cerati |
PPA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | cerans | cerantes, cerantia |
Genitiv | cerantis | cerantium, cerantum |
Dativ | ceranti | cerantibus |
Akkusativ | cerans, cerantem | cerantes, cerantia |
Ablativ | cerante, ceranti | cerantibus |
Vokativ | cerans | cerantes, cerantia |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | ceratura, ceraturum, ceraturus | ceratura, ceraturae, ceraturi |
Genitiv | ceraturae, ceraturi | ceraturarum, ceraturorum |
Dativ | ceraturae, ceraturo | ceraturis |
Akkusativ | ceraturam, ceraturum | ceratura, ceraturas, ceraturos |
Ablativ | ceratura, ceraturo | ceraturis |
Vokativ | ceratura, cerature, ceraturum | ceratura, ceraturae, ceraturi |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | ceranda, cerandum, cerandus | ceranda, cerandae, cerandi |
Genitiv | cerandae, cerandi | cerandarum, cerandorum |
Dativ | cerandae, cerando | cerandis |
Akkusativ | cerandam, cerandum | ceranda, cerandas, cerandos |
Ablativ | ceranda, cerando | cerandis |
Vokativ | ceranda, cerande, cerandum | ceranda, cerandae, cerandi |
Adjektiv
Komparativ | Singular | Plural |
---|
Nominativ | — | — |
Genitiv | — | — |
Dativ | — | — |
Akkusativ | — | — |
Ablativ | — | — |
Vokativ | — | — |
Superlativ | Singular | Plural |
---|
Nominativ | — | — |
Genitiv | — | — |
Dativ | — | — |
Akkusativ | — | — |
Ablativ | — | — |
Vokativ | — | — |
Substantiv
| Singular | Plural |
---|
Nominativ | — | — |
Genitiv | — | cerionum |
Dativ | — | — |
Akkusativ | — | — |
Ablativ | germine | — |
Vokativ | — | — |
Adverb
| Grundform |
---|
Positiv | ceratorie |
Komparativ | — |
Superlativ | — |
159 (311) Formen für „cerare“