Formentabelle zu „cantilare“
Verb
Präsens (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | cantilo | cantilor |
2. Person Singular | cantilas | cantilare, cantilaris |
3. Person Singular | cantilat | cantilatur |
1. Person Plural | cantilamus | cantilamur |
2. Person Plural | cantilatis | cantilamini |
3. Person Plural | cantilant | cantilantur |
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | cantilabam | cantilabar |
2. Person Singular | cantilabas | cantilabare, cantilabaris |
3. Person Singular | cantilabat | cantilabatur |
1. Person Plural | cantilabamus | cantilabamur |
2. Person Plural | cantilabatis | cantilabamini |
3. Person Plural | cantilabant | cantilabantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | cantilabo | cantilabor |
2. Person Singular | cantilabis | cantilabere, cantilaberis |
3. Person Singular | cantilabit | cantilabitur |
1. Person Plural | cantilabimus | cantilabimur |
2. Person Plural | cantilabitis | cantilabimini |
3. Person Plural | cantilabunt | cantilabuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | cantilavi | — |
2. Person Singular | cantilavisti | — |
3. Person Singular | cantilavit | — |
1. Person Plural | cantilavimus | — |
2. Person Plural | cantilavistis | — |
3. Person Plural | cantilare, cantilavere, cantilaverunt | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | cantilaveram | — |
2. Person Singular | cantilaveras | — |
3. Person Singular | cantilaverat | — |
1. Person Plural | cantilaveramus | — |
2. Person Plural | cantilaveratis | — |
3. Person Plural | cantilaverant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | cantilavero | — |
2. Person Singular | cantilaris, cantilaveris | — |
3. Person Singular | cantilaverit | — |
1. Person Plural | cantilaverimus | — |
2. Person Plural | cantilaveritis | — |
3. Person Plural | cantilaverint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | cantilem | cantiler |
2. Person Singular | cantiles | cantilere, cantileris |
3. Person Singular | cantilet | cantiletur |
1. Person Plural | cantilemus | cantilemur |
2. Person Plural | cantiletis | cantilemini |
3. Person Plural | cantilent | cantilentur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | cantilarem | cantilarer |
2. Person Singular | cantilares | cantilarere, cantilareris |
3. Person Singular | cantilaret | cantilaretur |
1. Person Plural | cantilaremus | cantilaremur |
2. Person Plural | cantilaretis | cantilaremini |
3. Person Plural | cantilarent | cantilarentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | cantilaverim | — |
2. Person Singular | cantilaris, cantilaveris | — |
3. Person Singular | cantilaverit | — |
1. Person Plural | cantilaverimus | — |
2. Person Plural | cantilaveritis | — |
3. Person Plural | cantilaverint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | cantilavissem | — |
2. Person Singular | cantilavisses | — |
3. Person Singular | cantilavisset | — |
1. Person Plural | cantilavissemus | — |
2. Person Plural | cantilavissetis | — |
3. Person Plural | cantilavissent | — |
Infinitiv | Präsens | Perfekt |
---|
Aktiv | cantilare | cantilavisse |
Passiv | cantilari, cantilarier | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | cantila | cantilare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | cantilate | cantilamini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | cantilato | cantilator |
3. Person Singular | cantilato | cantilator |
2. Person Plural | cantilatote | — |
3. Person Plural | cantilanto | cantilantor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | cantilata, cantilatum, cantilatus | cantilata, cantilatae, cantilati |
Genitiv | cantilatae, cantilati | cantilatarum, cantilatorum |
Dativ | cantilatae, cantilato | cantilatis |
Akkusativ | cantilatam, cantilatum | cantilata, cantilatas, cantilatos |
Ablativ | cantilata, cantilato | cantilatis |
Vokativ | cantilata, cantilate, cantilatum | cantilata, cantilatae, cantilati |
PPA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | cantilans | cantilantes, cantilantia |
Genitiv | cantilantis | cantilantium, cantilantum |
Dativ | cantilanti | cantilantibus |
Akkusativ | cantilans, cantilantem | cantilantes, cantilantia |
Ablativ | cantilante, cantilanti | cantilantibus |
Vokativ | cantilans | cantilantes, cantilantia |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | cantilatura, cantilaturum, cantilaturus | cantilatura, cantilaturae, cantilaturi |
Genitiv | cantilaturae, cantilaturi | cantilaturarum, cantilaturorum |
Dativ | cantilaturae, cantilaturo | cantilaturis |
Akkusativ | cantilaturam, cantilaturum | cantilatura, cantilaturas, cantilaturos |
Ablativ | cantilatura, cantilaturo | cantilaturis |
Vokativ | cantilatura, cantilature, cantilaturum | cantilatura, cantilaturae, cantilaturi |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | cantilanda, cantilandum, cantilandus | cantilanda, cantilandae, cantilandi |
Genitiv | cantilandae, cantilandi | cantilandarum, cantilandorum |
Dativ | cantilandae, cantilando | cantilandis |
Akkusativ | cantilandam, cantilandum | cantilanda, cantilandas, cantilandos |
Ablativ | cantilanda, cantilando | cantilandis |
Vokativ | cantilanda, cantilande, cantilandum | cantilanda, cantilandae, cantilandi |
152 (228) Formen für „cantilare“