Formentabelle zu „caiare“
Verb
Präsens (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | caio | caior |
2. Person Singular | caias | caiare, caiaris |
3. Person Singular | caiatiam, caiat | caiatur |
1. Person Plural | caiamus | caiamur |
2. Person Plural | caiatis | caiamini |
3. Person Plural | caiant | caiantur |
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | caiabam | caiabar |
2. Person Singular | caiabas | caiabare, caiabaris |
3. Person Singular | caiabat | caiabatur |
1. Person Plural | caiabamus | caiabamur |
2. Person Plural | caiabatis | caiabamini |
3. Person Plural | caiabant | caiabantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | caiabo | caiabor |
2. Person Singular | caiabis | caiabere, caiaberis |
3. Person Singular | caiabit | caiabitur |
1. Person Plural | caiabimus | caiabimur |
2. Person Plural | caiabitis | caiabimini |
3. Person Plural | caiabunt | caiabuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | caiavi | — |
2. Person Singular | caiavisti | — |
3. Person Singular | caiavit | — |
1. Person Plural | caiavimus | — |
2. Person Plural | caiavistis | — |
3. Person Plural | caiare, caiavere, caiaverunt | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | caiaveram | — |
2. Person Singular | caiaveras | — |
3. Person Singular | caiaverat | — |
1. Person Plural | caiaveramus | — |
2. Person Plural | caiaveratis | — |
3. Person Plural | caiaverant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | caiavero | — |
2. Person Singular | caiaris, caiaveris | — |
3. Person Singular | caiaverit | — |
1. Person Plural | caiaverimus | — |
2. Person Plural | caiaveritis | — |
3. Person Plural | caiaverint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | caiem | caier |
2. Person Singular | caies | caiere, caieris |
3. Person Singular | caiet | caietur |
1. Person Plural | caiemus | caiemur |
2. Person Plural | caietis | caiemini |
3. Person Plural | caient | caientur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | caiarem | caiarer |
2. Person Singular | caiares | caiarere, caiareris |
3. Person Singular | caiaret | caiaretur |
1. Person Plural | caiaremus | caiaremur |
2. Person Plural | caiaretis | caiaremini |
3. Person Plural | caiarent | caiarentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | caiaverim | — |
2. Person Singular | caiaris, caiaveris | — |
3. Person Singular | caiaverit | — |
1. Person Plural | caiaverimus | — |
2. Person Plural | caiaveritis | — |
3. Person Plural | caiaverint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | caiavissem | — |
2. Person Singular | caiavisses | — |
3. Person Singular | caiavisset | — |
1. Person Plural | caiavissemus | — |
2. Person Plural | caiavissetis | — |
3. Person Plural | caiavissent | — |
Infinitiv | Präsens | Perfekt |
---|
Aktiv | caiare | caiavisse |
Passiv | caiari, caiarier | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | caia, caiatinum | caiare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | caiate | caiamini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | caiato | caiator |
3. Person Singular | caiato | caiator |
2. Person Plural | caiatote | — |
3. Person Plural | caianto | caiantor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | caiata, caiatum, caiatus | caiata, caiatae, caiati |
Genitiv | caiatae, caiati | caiatarum, caiatorum |
Dativ | caiatae, caiato | caiatis |
Akkusativ | caiatam, caiatum | caiata, caiatas, caiatos |
Ablativ | caiata, caiato | caiatis |
Vokativ | caiata, caiate, caiatum | caiata, caiatae, caiati |
PPA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | caians | caiantes, caiantia |
Genitiv | caiantis | caiantium, caiantum |
Dativ | caianti | caiantibus |
Akkusativ | caians, caiantem | caiantes, caiantia |
Ablativ | caiante, caianti | caiantibus |
Vokativ | caians | caiantes, caiantia |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | caiatura, caiaturum, caiaturus | caiatura, caiaturae, caiaturi |
Genitiv | caiaturae, caiaturi | caiaturarum, caiaturorum |
Dativ | caiaturae, caiaturo | caiaturis |
Akkusativ | caiaturam, caiaturum | caiatura, caiaturas, caiaturos |
Ablativ | caiatura, caiaturo | caiaturis |
Vokativ | caiatura, caiature, caiaturum | caiatura, caiaturae, caiaturi |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | caianda, caiandum, caiandus | caianda, caiandae, caiandi |
Genitiv | caiandae, caiandi | caiandarum, caiandorum |
Dativ | caiandae, caiando | caiandis |
Akkusativ | caiandam, caiandum | caianda, caiandas, caiandos |
Ablativ | caianda, caiando | caiandis |
Vokativ | caianda, caiande, caiandum | caianda, caiandae, caiandi |
Substantiv
| Singular | Plural |
---|
Nominativ | — | — |
Genitiv | caiculi | — |
Dativ | — | — |
Akkusativ | — | — |
Ablativ | — | — |
Vokativ | — | — |
153 (231) Formen für „caiare“