Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | averto | avertor |
2. Person Singular | auertis | averteris |
3. Person Singular | auertit | auertitur |
1. Person Plural | avertimus | avertimur |
2. Person Plural | avertitis | avertimini |
3. Person Plural | auertunt | avertuntur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | avertebam | avertebar |
2. Person Singular | avertebas | avertebare, avertebaris |
3. Person Singular | auertebat | avertebatur |
1. Person Plural | avertebamus | avertebamur |
2. Person Plural | avertebatis | avertebamini |
3. Person Plural | auertebant | avertebantur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | avertam | avertar |
2. Person Singular | avertes | auertere, averteris |
3. Person Singular | auertet(que), avertet | avertetur |
1. Person Plural | avertemus | avertemur |
2. Person Plural | avertetis | avertemini |
3. Person Plural | avertent | avertentur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | auerti, avertiren | — |
2. Person Singular | avertisti | — |
3. Person Singular | auertit | — |
1. Person Plural | avertimus | — |
2. Person Plural | avertistis | — |
3. Person Plural | auerterunt, auertere | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | averteram | — |
2. Person Singular | averteras | — |
3. Person Singular | auerterat, auerterat(que) | — |
1. Person Plural | averteramus | — |
2. Person Plural | averteratis | — |
3. Person Plural | auerterant | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | avertero | — |
2. Person Singular | averteris | — |
3. Person Singular | averterit | — |
1. Person Plural | averterimus | — |
2. Person Plural | averteritis | — |
3. Person Plural | averterint | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | avertam | avertar |
2. Person Singular | auertas | avertare, avertaris |
3. Person Singular | auertat | avertatur |
1. Person Plural | avertamus | avertamur |
2. Person Plural | avertatis | avertamini |
3. Person Plural | auertant | avertantur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | averterem | averterer |
2. Person Singular | averteres | averterere, avertereris |
3. Person Singular | auerteret | averteretur |
1. Person Plural | averteremus | averteremur |
2. Person Plural | averteretis | averteremini |
3. Person Plural | auerterent | averterentur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | averterim | — |
2. Person Singular | averteris | — |
3. Person Singular | averterit | — |
1. Person Plural | averterimus | — |
2. Person Plural | averteritis | — |
3. Person Plural | averterint | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | avertissem | — |
2. Person Singular | avertisses | — |
3. Person Singular | auertisset | — |
1. Person Plural | avertissemus | — |
2. Person Plural | avertissetis | — |
3. Person Plural | avertissent | — |
Präsens | Perfekt | |
---|---|---|
Aktiv | auertere | auertisse |
Passiv | auerti, avertier, avertiren | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
2. Person Singular | auerte | auertere |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | auertite | avertimini |
3. Person Plural | — | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
2. Person Singular | avertito | avertitor |
3. Person Singular | avertito | avertitor |
2. Person Plural | avertitote | — |
3. Person Plural | avertunto | avertuntor |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | auersa, auersum, auersus, auersus(que), aversa(que), aversum(que) | auersi, auersae, auersa, aversa(que) |
Genitiv | auersi, auersae, auersi | aversarum, aversorum, aversorum |
Dativ | averso, averso, auersae, auerso(que), auerso(que), aversoreis, aversoreis | auersis, aversis(que) |
Akkusativ | auersum, auersum, auersam, aversum(que), aversum(que) | auersos, auersa, auersas, aversa(que) |
Ablativ | auersa, averso, averso, auerso(que), auerso(que), aversa(que), aversoreis, aversoreis | auersis, aversis(que) |
Vokativ | auersa, auersum, aversa(que), averse, aversum(que) | auersi, auersa, auersae, aversa(que) |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | avertens | avertentes, avertentia |
Genitiv | avertentis | avertentium, avertentum |
Dativ | avertenti | avertentibus |
Akkusativ | auertentem, avertens | avertentes, avertentia |
Ablativ | avertente, avertenti | avertentibus |
Vokativ | avertens | avertentes, avertentia |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | — | — |
Genitiv | — | — |
Dativ | — | — |
Akkusativ | — | — |
Ablativ | — | — |
Vokativ | — | — |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | avertendum, avertenda, auertendae(que), avertendus, avertunda, avertundum, avertundus | auertendae, avertendi, auertendae(que), avertenda, avertunda, avertundae, avertundi |
Genitiv | auertendae, avertendi, avertendi, avertundae, avertundi, avertundi | avertendarum, avertendorum, avertendorum, avertundarum, avertundorum, avertundorum |
Dativ | avertendo, avertendo, auertendae, avertundae, avertundo, avertundo | avertendis, avertundis |
Akkusativ | avertendam, avertendum, avertendum, avertundam, avertundum, avertundum | avertendos, avertendas, auertendae(que), avertenda, avertunda, avertundas, avertundos |
Ablativ | avertendo, avertendo, avertenda, auertendae(que), avertunda, avertundo, avertundo | avertendis, avertundis |
Vokativ | avertendum, avertenda, auertendae(que), avertende, avertunda, avertunde, avertundum | auertendae, avertendi, auertendae(que), avertenda, avertunda, avertundae, avertundi |
140 (255) Formen für „avertere“