Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | assuesco | assuescor |
2. Person Singular | assuescis | assuesceris |
3. Person Singular | assuescit | assuescitur |
1. Person Plural | assuescimus | assuescimur |
2. Person Plural | assuescitis | assuescimini |
3. Person Plural | assuescunt | assuescuntur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | assuescebam | assuescebar |
2. Person Singular | assuescebas | assuescebare, assuescebaris |
3. Person Singular | assuescebat | assuescebatur |
1. Person Plural | assuescebamus | assuescebamur |
2. Person Plural | assuescebatis | assuescebamini |
3. Person Plural | assuescebant | assuescebantur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | assuescam | assuescar |
2. Person Singular | assuesces | assuescere, assuesceris |
3. Person Singular | assuescet | assuescetur |
1. Person Plural | assuescemus | assuescemur |
2. Person Plural | assuescetis | assuescemini |
3. Person Plural | assuescent | assuescentur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | assueui | — |
2. Person Singular | assuevisti | — |
3. Person Singular | assueuit | — |
1. Person Plural | assuevimus | — |
2. Person Plural | adsuestis, assuevistis | — |
3. Person Plural | assueverunt, assuere, assuerunt, assuevere | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | assueram, assueveram | — |
2. Person Singular | assueras, assueveras | — |
3. Person Singular | assuerat, assueverat | — |
1. Person Plural | assueramus, assueveramus | — |
2. Person Plural | assueratis, assueveratis | — |
3. Person Plural | assuerant, assueverant | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | assuero, assuevero | — |
2. Person Singular | assueris, assueveris | — |
3. Person Singular | assueverit, assuerit | — |
1. Person Plural | assuerimus, assueverimus | — |
2. Person Plural | assueritis, assueveritis | — |
3. Person Plural | assuerint, assueverint | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | assuescam | assuescar |
2. Person Singular | assuescas | assuescare, assuescaris |
3. Person Singular | assuescat | assuescatur |
1. Person Plural | assuescamus | assuescamur |
2. Person Plural | assuescatis | assuescamini |
3. Person Plural | assuescant | assuescantur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | assuescerem | assuescerer |
2. Person Singular | assuesceres | assuescerere, assuescereris |
3. Person Singular | assuesceret | assuesceretur |
1. Person Plural | assuesceremus | assuesceremur |
2. Person Plural | assuesceretis | assuesceremini |
3. Person Plural | assuescerent | assuescerentur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | assuerim, assueverim | — |
2. Person Singular | assueris, assueveris | — |
3. Person Singular | assueverit, assuerit | — |
1. Person Plural | assuerimus, assueverimus | — |
2. Person Plural | assueritis, assueveritis | — |
3. Person Plural | assuerint, assueverint | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | assuevissem | — |
2. Person Singular | adsuesses, assuevisses | — |
3. Person Singular | assuevisset | — |
1. Person Plural | assuevissemus | — |
2. Person Plural | assuevissetis | — |
3. Person Plural | adsuessent, assuevissent | — |
Präsens | Perfekt | |
---|---|---|
Aktiv | assuescere | adsuesse, assuesse, assuevisse |
Passiv | assuesci, assuescier | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
2. Person Singular | assuesce | assuescere |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | assuescite | assuescimini |
3. Person Plural | — | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
2. Person Singular | assuescito | assuescitor |
3. Person Singular | assuescito | assuescitor |
2. Person Plural | assuescitote | — |
3. Person Plural | assuescunto | assuescuntor |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | assueta, assuetum, assuetus | assueta, assuetae, assueti |
Genitiv | assuetae, assueti, assueti | assuetarum, assuetorum, assuetorum |
Dativ | assueto, assueto, assuetae | assuetis |
Akkusativ | assuetam, assuetum, assuetum | assueta, assuetas, assuetos |
Ablativ | assueto, assueta, assueto | assuetis |
Vokativ | assueta, assuete, assuetum | assueta, assuetae, assueti |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | assuescens | assuescentes, assuescentia |
Genitiv | assuescentis | assuescentium, assuescentum |
Dativ | assuescenti | assuescentibus |
Akkusativ | assuescens, assuescentem | assuescentes, assuescentia |
Ablativ | assuescente, assuescenti | assuescentibus |
Vokativ | assuescens | assuescentes, assuescentia |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | assuetura, assueturum, assueturus | assuetura, assueturae, assueturi |
Genitiv | assueturae, assueturi, assueturi | assueturarum, assueturorum, assueturorum |
Dativ | assueturae, assueturo, assueturo | assueturis |
Akkusativ | assueturam, assueturum, assueturum | assuetura, assueturas, assueturos |
Ablativ | assuetura, assueturo, assueturo | assueturis |
Vokativ | assuetura, assueture, assueturum | assuetura, assueturae, assueturi |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | assuescenda, assuescendum, assuescendus, assuescunda, assuescundum, assuescundus | assuescenda, assuescendae, assuescendi, assuescunda, assuescundae, assuescundi |
Genitiv | assuescendae, assuescendi, assuescendi, assuescundae, assuescundi, assuescundi | assuescendarum, assuescendorum, assuescendorum, assuescundarum, assuescundorum, assuescundorum |
Dativ | assuescendae, assuescendo, assuescendo, assuescundae, assuescundo, assuescundo | assuescendis, assuescundis |
Akkusativ | assuescendam, assuescendum, assuescendum, assuescundam, assuescundum, assuescundum | assuescenda, assuescendas, assuescendos, assuescunda, assuescundas, assuescundos |
Ablativ | assuescenda, assuescendo, assuescendo, assuescunda, assuescundo, assuescundo | assuescendis, assuescundis |
Vokativ | assuescenda, assuescende, assuescendum, assuescunda, assuescunde, assuescundum | assuescenda, assuescendae, assuescendi, assuescunda, assuescundae, assuescundi |
152 (281) Formen für „assuescere“