Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu „assentire“

Verb

Präsens (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularassentioassentior
2. Person Singularassentisassentiris
3. Person Singularassentitassentitur
1. Person Pluralassentimusassentimur
2. Person Pluralassentitisassentimini
3. Person Pluralassentiuntassentiuntur
Imperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularassentbam, assentiebamassentiebar
2. Person Singularassentbas, assentiebasassentiebare, assentiebaris
3. Person Singularassentbat, assentiebatassentiebatur
1. Person Pluralassentbamus, assentiebamusassentiebamur
2. Person Pluralassentbatis, assentiebatisassentiebamini
3. Person Pluralassentbant, assentiebantassentiebantur
Futur I (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularassentiam, assentiboassentiar, assentibor
2. Person Singularassentibis, assentiesassentiberis, assentiere, assentieris
3. Person Singularassentibit, assentietassentiberit, assentietur
1. Person Pluralassentibimus, assentiemusassentibimur, assentiemur
2. Person Pluralassentibitis, assentietisassentibimini, assentiemini
3. Person Pluralassentibunt, assentientassentibuntur, assentientur
Perfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularassensi, assensionus
2. Person Singularassensisti
3. Person Singularassensit
1. Person Pluralassensimus
2. Person Pluralassensistis
3. Person Pluralassenserunt, assensere
Plusquamperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularassenseram
2. Person Singularassenseras
3. Person Singularassenserat
1. Person Pluralassenseramus
2. Person Pluralassenseratis
3. Person Pluralassenserant
Futur II (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularassensero
2. Person Singularassenseris
3. Person Singularassenserit
1. Person Pluralassenserimus
2. Person Pluralassenseritis
3. Person Pluralassenserint
Präsens (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularassentiamassentiar
2. Person Singularassentiasassentiare, assentiaris
3. Person Singularassentiatassentiatur
1. Person Pluralassentiamusassentiamur
2. Person Pluralassentiatisassentiamini
3. Person Pluralassentiantassentiantur
Imperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularassentiremassentirer
2. Person Singularassentiresassentirere, assentireris
3. Person Singularassentiretassentiretur
1. Person Pluralassentiremusassentiremur
2. Person Pluralassentiretisassentiremini
3. Person Pluralassentirentassentirentur
Perfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularassenserim
2. Person Singularassenseris
3. Person Singularassenserit
1. Person Pluralassenserimus
2. Person Pluralassenseritis
3. Person Pluralassenserint
Plusquamperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularassensissem
2. Person Singularassensisses
3. Person Singularassensisset
1. Person Pluralassensissemus
2. Person Pluralassensissetis
3. Person Pluralassensissent
Infinitiv
 PräsensPerfekt
Aktivassentireassensisse
Passivassentiri, assentirier
Imperativ I
 AktivPassiv
2. Person Singularassentiassentire
3. Person Singular
2. Person Pluralassentiteassentimini
3. Person Plural
Imperativ II
 AktivPassiv
2. Person Singularassentitoassentitor
3. Person Singularassentitoassentitor
2. Person Pluralassentitote
3. Person Pluralassentiuntoassentiuntor
PPP
 SingularPlural
Nominativassensus, assensum, assensaassensi, assensa, assensae, assensionus
Genitivassensi, assensae, assensionusassensarum, assensorum
Dativassensae, assenso, assensoreisassensis
Akkusativassensum, assensamassensa, assensas, assensos
Ablativassensa, assenso, assensoreisassensis
Vokativassensum, assensa, assenseassensi, assensa, assensae, assensionus
PPA
 SingularPlural
Nominativassentiensassentientes, assentientia
Genitivassentientisassentientium, assentientum
Dativassentientiassentientibus
Akkusativassentientem, assentiensassentientes, assentientia
Ablativassentiente, assentientiassentientibus
Vokativassentiensassentientes, assentientia
PFA
 SingularPlural
Nominativassensura, assensurum, assensurusassensura, assensurae, assensuri
Genitivassensurae, assensuriassensurarum, assensurorum
Dativassensurae, assensuroassensuris
Akkusativassensuram, assensurumassensura, assensuras, assensuros
Ablativassensura, assensuroassensuris
Vokativassensura, assensure, assensurumassensura, assensurae, assensuri
Gerundivum
 SingularPlural
Nominativassentienda, assentiendum, assentiendus, assentiunda, assentiundum, assentiundusassentienda, assentiendae, assentiendi, assentiunda, assentiundae, assentiundi
Genitivassentiendae, assentiendi, assentiundae, assentiundiassentiendarum, assentiendorum, assentiundarum, assentiundorum
Dativassentiendae, assentiendo, assentiundae, assentiundoassentiendis, assentiundis
Akkusativassentiendam, assentiendum, assentiundam, assentiundumassentienda, assentiendas, assentiendos, assentiunda, assentiundas, assentiundos
Ablativassentienda, assentiendo, assentiunda, assentiundoassentiendis, assentiundis
Vokativassentienda, assentiende, assentiendum, assentiunda, assentiunde, assentiundumassentienda, assentiendae, assentiendi, assentiunda, assentiundae, assentiundi

152 (283) Formen für „assentire“

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum