Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | assentio | assentior |
2. Person Singular | assentis | assentiris |
3. Person Singular | assentit | assentitur |
1. Person Plural | assentimus | assentimur |
2. Person Plural | assentitis | assentimini |
3. Person Plural | assentiunt | assentiuntur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | assentbam, assentiebam | assentiebar |
2. Person Singular | assentbas, assentiebas | assentiebare, assentiebaris |
3. Person Singular | assentbat, assentiebat | assentiebatur |
1. Person Plural | assentbamus, assentiebamus | assentiebamur |
2. Person Plural | assentbatis, assentiebatis | assentiebamini |
3. Person Plural | assentbant, assentiebant | assentiebantur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | assentiam, assentibo | assentiar, assentibor |
2. Person Singular | assentibis, assenties | assentiberis, assentiere, assentieris |
3. Person Singular | assentibit, assentiet | assentiberit, assentietur |
1. Person Plural | assentibimus, assentiemus | assentibimur, assentiemur |
2. Person Plural | assentibitis, assentietis | assentibimini, assentiemini |
3. Person Plural | assentibunt, assentient | assentibuntur, assentientur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | assensi, assensionus | — |
2. Person Singular | assensisti | — |
3. Person Singular | assensit | — |
1. Person Plural | assensimus | — |
2. Person Plural | assensistis | — |
3. Person Plural | assenserunt, assensere | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | assenseram | — |
2. Person Singular | assenseras | — |
3. Person Singular | assenserat | — |
1. Person Plural | assenseramus | — |
2. Person Plural | assenseratis | — |
3. Person Plural | assenserant | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | assensero | — |
2. Person Singular | assenseris | — |
3. Person Singular | assenserit | — |
1. Person Plural | assenserimus | — |
2. Person Plural | assenseritis | — |
3. Person Plural | assenserint | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | assentiam | assentiar |
2. Person Singular | assentias | assentiare, assentiaris |
3. Person Singular | assentiat | assentiatur |
1. Person Plural | assentiamus | assentiamur |
2. Person Plural | assentiatis | assentiamini |
3. Person Plural | assentiant | assentiantur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | assentirem | assentirer |
2. Person Singular | assentires | assentirere, assentireris |
3. Person Singular | assentiret | assentiretur |
1. Person Plural | assentiremus | assentiremur |
2. Person Plural | assentiretis | assentiremini |
3. Person Plural | assentirent | assentirentur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | assenserim | — |
2. Person Singular | assenseris | — |
3. Person Singular | assenserit | — |
1. Person Plural | assenserimus | — |
2. Person Plural | assenseritis | — |
3. Person Plural | assenserint | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | assensissem | — |
2. Person Singular | assensisses | — |
3. Person Singular | assensisset | — |
1. Person Plural | assensissemus | — |
2. Person Plural | assensissetis | — |
3. Person Plural | assensissent | — |
Präsens | Perfekt | |
---|---|---|
Aktiv | assentire | assensisse |
Passiv | assentiri, assentirier | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
2. Person Singular | assenti | assentire |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | assentite | assentimini |
3. Person Plural | — | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
2. Person Singular | assentito | assentitor |
3. Person Singular | assentito | assentitor |
2. Person Plural | assentitote | — |
3. Person Plural | assentiunto | assentiuntor |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | assensus, assensum, assensa | assensi, assensa, assensae, assensionus |
Genitiv | assensi, assensae, assensionus | assensarum, assensorum |
Dativ | assensae, assenso, assensoreis | assensis |
Akkusativ | assensum, assensam | assensa, assensas, assensos |
Ablativ | assensa, assenso, assensoreis | assensis |
Vokativ | assensum, assensa, assense | assensi, assensa, assensae, assensionus |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | assentiens | assentientes, assentientia |
Genitiv | assentientis | assentientium, assentientum |
Dativ | assentienti | assentientibus |
Akkusativ | assentientem, assentiens | assentientes, assentientia |
Ablativ | assentiente, assentienti | assentientibus |
Vokativ | assentiens | assentientes, assentientia |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | assensura, assensurum, assensurus | assensura, assensurae, assensuri |
Genitiv | assensurae, assensuri | assensurarum, assensurorum |
Dativ | assensurae, assensuro | assensuris |
Akkusativ | assensuram, assensurum | assensura, assensuras, assensuros |
Ablativ | assensura, assensuro | assensuris |
Vokativ | assensura, assensure, assensurum | assensura, assensurae, assensuri |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | assentienda, assentiendum, assentiendus, assentiunda, assentiundum, assentiundus | assentienda, assentiendae, assentiendi, assentiunda, assentiundae, assentiundi |
Genitiv | assentiendae, assentiendi, assentiundae, assentiundi | assentiendarum, assentiendorum, assentiundarum, assentiundorum |
Dativ | assentiendae, assentiendo, assentiundae, assentiundo | assentiendis, assentiundis |
Akkusativ | assentiendam, assentiendum, assentiundam, assentiundum | assentienda, assentiendas, assentiendos, assentiunda, assentiundas, assentiundos |
Ablativ | assentienda, assentiendo, assentiunda, assentiundo | assentiendis, assentiundis |
Vokativ | assentienda, assentiende, assentiendum, assentiunda, assentiunde, assentiundum | assentienda, assentiendae, assentiendi, assentiunda, assentiundae, assentiundi |
152 (283) Formen für „assentire“