Formentabelle zu „asperare“
Verb
Präsens (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | aspero | asperor |
2. Person Singular | asperas | asperare, asperaris |
3. Person Singular | asperat | asperatur |
1. Person Plural | asperamus | asperamur |
2. Person Plural | asperatis | asperamini |
3. Person Plural | asperant | asperantur |
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | asperabam | asperabar |
2. Person Singular | asperabas | asperabare, asperabaris |
3. Person Singular | asperabat | asperabatur |
1. Person Plural | asperabamus | asperabamur |
2. Person Plural | asperabatis | asperabamini |
3. Person Plural | asperabant | asperabantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | asperabo | asperabor |
2. Person Singular | asperabis | asperabere, asperaberis |
3. Person Singular | asperabit | asperabitur |
1. Person Plural | asperabimus | asperabimur |
2. Person Plural | asperabitis | asperabimini |
3. Person Plural | asperabunt | asperabuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | asperavi | — |
2. Person Singular | asperavisti | — |
3. Person Singular | asperavit | — |
1. Person Plural | asperavimus | — |
2. Person Plural | asperavistis | — |
3. Person Plural | asperavere, asperare, asperaverunt | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | asperaveram | — |
2. Person Singular | asperaveras | — |
3. Person Singular | asperaverat | — |
1. Person Plural | asperaveramus | — |
2. Person Plural | asperaveratis | — |
3. Person Plural | asperaverant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | asperavero | — |
2. Person Singular | asperaris, asperaveris | — |
3. Person Singular | asperaverit | — |
1. Person Plural | asperaverimus | — |
2. Person Plural | asperaveritis | — |
3. Person Plural | asperaverint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | asperem | asperer |
2. Person Singular | asperes | asperere, aspereris |
3. Person Singular | asperaet, asperet | asperetur |
1. Person Plural | asperemus | asperemur |
2. Person Plural | asperetis | asperemini |
3. Person Plural | asperent | asperentur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | asperarem | asperarer |
2. Person Singular | asperares | asperarere, asperareris |
3. Person Singular | asperaret | asperaretur |
1. Person Plural | asperaremus | asperaremur |
2. Person Plural | asperaretis | asperaremini |
3. Person Plural | asperarent | asperarentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | asperaverim | — |
2. Person Singular | asperaris, asperaveris | — |
3. Person Singular | asperaverit | — |
1. Person Plural | asperaverimus | — |
2. Person Plural | asperaveritis | — |
3. Person Plural | asperaverint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | asperavissem | — |
2. Person Singular | asperavisses | — |
3. Person Singular | asperasset, asperavisset | — |
1. Person Plural | asperavissemus | — |
2. Person Plural | asperavissetis | — |
3. Person Plural | asperavissent | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | aspera | asperare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | asperate | asperamini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | asperato | asperator |
3. Person Singular | asperato | asperator |
2. Person Plural | asperatote | — |
3. Person Plural | asperanto | asperantor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | asperatus, asperatum, asperata | asperata, asperatae, asperati |
Genitiv | asperatae, asperati | asperatarum, asperatorum |
Dativ | asperatae, asperato | asperatis |
Akkusativ | asperatum, asperatam | asperata, asperatas, asperatos |
Ablativ | asperata, asperato | asperatis |
Vokativ | asperatum, asperata, asperate | asperata, asperatae, asperati |
PPA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | asperans | asperantes, asperantia |
Genitiv | asperantis | asperantium, asperantum |
Dativ | asperanti | asperantibus |
Akkusativ | asperans, asperantem | asperantes, asperantia |
Ablativ | asperante, asperanti | asperantibus |
Vokativ | asperans | asperantes, asperantia |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | asperatura, asperaturum, asperaturus | asperatura, asperaturae, asperaturi |
Genitiv | asperaturae, asperaturi | asperaturarum, asperaturorum |
Dativ | asperaturae, asperaturo | asperaturis |
Akkusativ | asperaturam, asperaturum | asperatura, asperaturas, asperaturos |
Ablativ | asperatura, asperaturo | asperaturis |
Vokativ | asperatura, asperature, asperaturum | asperatura, asperaturae, asperaturi |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | asperanda, asperandum, asperandus | asperanda, asperandae, asperandi |
Genitiv | asperandae, asperandi | asperandarum, asperandorum |
Dativ | asperando, asperandae | asperandis |
Akkusativ | asperandam, asperandum | asperanda, asperandas, asperandos |
Ablativ | asperando, asperanda | asperandis |
Vokativ | asperanda, asperande, asperandum | asperanda, asperandae, asperandi |
152 (231) Formen für „asperare“