Formentabelle zu „arrigare“
Verb
Präsens (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | arrigo | arrigor |
2. Person Singular | arrigas | arrigare, arrigaris |
3. Person Singular | arrigat | arrigatur |
1. Person Plural | arrigamus | arrigamur |
2. Person Plural | arrigatis | arrigamini |
3. Person Plural | arrigant | arrigantur |
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | arrigabam | arrigabar |
2. Person Singular | arrigabas | arrigabare, arrigabaris |
3. Person Singular | arrigabat | arrigabatur |
1. Person Plural | arrigabamus | arrigabamur |
2. Person Plural | arrigabatis | arrigabamini |
3. Person Plural | arrigabant | arrigabantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | arrigabo | arrigabor |
2. Person Singular | arrigabis | arrigabere, arrigaberis |
3. Person Singular | arrigabit | arrigabitur |
1. Person Plural | arrigabimus | arrigabimur |
2. Person Plural | arrigabitis | arrigabimini |
3. Person Plural | arrigabunt | arrigabuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | arrigavi | — |
2. Person Singular | arrigavisti | — |
3. Person Singular | arrigavit | — |
1. Person Plural | arrigavimus | — |
2. Person Plural | arrigavistis | — |
3. Person Plural | arrigare, arrigavere, arrigaverunt | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | arrigaveram | — |
2. Person Singular | arrigaveras | — |
3. Person Singular | arrigaverat | — |
1. Person Plural | arrigaveramus | — |
2. Person Plural | arrigaveratis | — |
3. Person Plural | arrigaverant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | arrigavero | — |
2. Person Singular | arrigaris, arrigaveris | — |
3. Person Singular | arrigaverit | — |
1. Person Plural | arrigaverimus | — |
2. Person Plural | arrigaveritis | — |
3. Person Plural | arrigaverint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | arrigem | arriger |
2. Person Singular | arriges | arrigere, arrigeris |
3. Person Singular | arriget | arrigetur |
1. Person Plural | arrigemus | arrigemur |
2. Person Plural | arrigetis | arrigemini |
3. Person Plural | arrigent | arrigentur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | arrigarem | arrigarer |
2. Person Singular | arrigares | arrigarere, arrigareris |
3. Person Singular | arrigaret | arrigaretur |
1. Person Plural | arrigaremus | arrigaremur |
2. Person Plural | arrigaretis | arrigaremini |
3. Person Plural | arrigarent | arrigarentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | arrigaverim | — |
2. Person Singular | arrigaris, arrigaveris | — |
3. Person Singular | arrigaverit | — |
1. Person Plural | arrigaverimus | — |
2. Person Plural | arrigaveritis | — |
3. Person Plural | arrigaverint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | arrigavissem | — |
2. Person Singular | arrigavisses | — |
3. Person Singular | arrigavisset | — |
1. Person Plural | arrigavissemus | — |
2. Person Plural | arrigavissetis | — |
3. Person Plural | arrigavissent | — |
Infinitiv | Präsens | Perfekt |
---|
Aktiv | arrigare | arrigavisse |
Passiv | arrigari, arrigarier | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | arriga | arrigare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | arrigate | arrigamini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | arrigato | arrigator |
3. Person Singular | arrigato | arrigator |
2. Person Plural | arrigatote | — |
3. Person Plural | arriganto | arrigantor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | arrigata, arrigatum, arrigatus | arrigata, arrigatae, arrigati |
Genitiv | arrigatae, arrigati, arrigati | arrigatarum, arrigatorum, arrigatorum |
Dativ | arrigatae, arrigato, arrigato | arrigatis |
Akkusativ | arrigatam, arrigatum, arrigatum | arrigata, arrigatas, arrigatos |
Ablativ | arrigata, arrigato, arrigato | arrigatis |
Vokativ | arrigata, arrigate, arrigatum | arrigata, arrigatae, arrigati |
PPA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | arrigans | arrigantes, arrigantia |
Genitiv | arrigantis | arrigantium, arrigantum |
Dativ | arriganti | arrigantibus |
Akkusativ | arrigans, arrigantem | arrigantes, arrigantia |
Ablativ | arrigante, arriganti | arrigantibus |
Vokativ | arrigans | arrigantes, arrigantia |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | arrigatura, arrigaturum, arrigaturus | arrigatura, arrigaturae, arrigaturi |
Genitiv | arrigaturae, arrigaturi, arrigaturi | arrigaturarum, arrigaturorum, arrigaturorum |
Dativ | arrigaturae, arrigaturo, arrigaturo | arrigaturis |
Akkusativ | arrigaturam, arrigaturum, arrigaturum | arrigatura, arrigaturas, arrigaturos |
Ablativ | arrigatura, arrigaturo, arrigaturo | arrigaturis |
Vokativ | arrigatura, arrigature, arrigaturum | arrigatura, arrigaturae, arrigaturi |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | arriganda, arrigandum, arrigandus | arriganda, arrigandae, arrigandi |
Genitiv | arrigandae, arrigandi, arrigandi | arrigandarum, arrigandorum, arrigandorum |
Dativ | arrigandae, arrigando, arrigando | arrigandis |
Akkusativ | arrigandam, arrigandum, arrigandum | arriganda, arrigandas, arrigandos |
Ablativ | arriganda, arrigando, arrigando | arrigandis |
Vokativ | arriganda, arrigande, arrigandum | arriganda, arrigandae, arrigandi |
152 (228) Formen für „arrigare“