Formentabelle zu „ariolare“
Verb
Präsens (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | sextariolo, ariolo | ariolor |
2. Person Singular | ariolas | ariolare, ariolaris |
3. Person Singular | ariolat | ariolatur |
1. Person Plural | ariolamus | ariolamur |
2. Person Plural | ariolatis | ariolamini |
3. Person Plural | ariolant | ariolantur |
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | ariolabam | ariolabar |
2. Person Singular | ariolabas | ariolabare, ariolabaris |
3. Person Singular | ariolabat | ariolabatur |
1. Person Plural | ariolabamus | ariolabamur |
2. Person Plural | ariolabatis | ariolabamini |
3. Person Plural | ariolabant | ariolabantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | ariolabo | ariolabor |
2. Person Singular | ariolabis | ariolabere, ariolaberis |
3. Person Singular | ariolabit | ariolabitur |
1. Person Plural | ariolabimus | ariolabimur |
2. Person Plural | ariolabitis | ariolabimini |
3. Person Plural | ariolabunt | ariolabuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | ariolavi | — |
2. Person Singular | ariolavisti | — |
3. Person Singular | ariolavit | — |
1. Person Plural | ariolavimus | — |
2. Person Plural | ariolavistis | — |
3. Person Plural | ariolare, ariolavere, ariolaverunt | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | ariolaveram | — |
2. Person Singular | ariolaveras | — |
3. Person Singular | ariolaverat | — |
1. Person Plural | ariolaveramus | — |
2. Person Plural | ariolaveratis | — |
3. Person Plural | ariolaverant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | ariolavero | — |
2. Person Singular | ariolaris, ariolaveris | — |
3. Person Singular | ariolaverit | — |
1. Person Plural | ariolaverimus | — |
2. Person Plural | ariolaveritis | — |
3. Person Plural | ariolaverint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | ariolem | arioler |
2. Person Singular | arioles | ariolere, arioleris |
3. Person Singular | ariolet | arioletur |
1. Person Plural | ariolemus | ariolemur |
2. Person Plural | arioletis | ariolemini |
3. Person Plural | ariolent | ariolentur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | ariolarem | ariolarer |
2. Person Singular | ariolares | ariolarere, ariolareris |
3. Person Singular | ariolaret | ariolaretur |
1. Person Plural | ariolaremus | ariolaremur |
2. Person Plural | ariolaretis | ariolaremini |
3. Person Plural | ariolarent | ariolarentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | ariolaverim | — |
2. Person Singular | ariolaris, ariolaveris | — |
3. Person Singular | ariolaverit | — |
1. Person Plural | ariolaverimus | — |
2. Person Plural | ariolaveritis | — |
3. Person Plural | ariolaverint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | ariolavissem | — |
2. Person Singular | ariolavisses | — |
3. Person Singular | ariolavisset | — |
1. Person Plural | ariolavissemus | — |
2. Person Plural | ariolavissetis | — |
3. Person Plural | ariolavissent | — |
Infinitiv | Präsens | Perfekt |
---|
Aktiv | ariolare | ariolavisse |
Passiv | ariolari, ariolarier | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | ariola | ariolare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | ariolate | ariolamini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | ariolato | ariolator |
3. Person Singular | ariolato | ariolator |
2. Person Plural | ariolatote | — |
3. Person Plural | ariolanto | ariolantor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | ariolata, ariolatum, ariolatus | ariolata, ariolatae, ariolati |
Genitiv | ariolatae, ariolati | ariolatarum, ariolatorum |
Dativ | ariolatae, ariolato | ariolatis |
Akkusativ | ariolatam, ariolatum | ariolata, ariolatas, ariolatos |
Ablativ | ariolata, ariolato | ariolatis |
Vokativ | ariolata, ariolate, ariolatum | ariolata, ariolatae, ariolati |
PPA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | ariolans | ariolantes, ariolantia |
Genitiv | ariolantis | ariolantium, ariolantum |
Dativ | ariolanti | ariolantibus |
Akkusativ | ariolans, ariolantem | ariolantes, ariolantia |
Ablativ | ariolante, ariolanti | ariolantibus |
Vokativ | ariolans | ariolantes, ariolantia |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | ariolatura, ariolaturum, ariolaturus | ariolatura, ariolaturae, ariolaturi |
Genitiv | ariolaturae, ariolaturi | ariolaturarum, ariolaturorum |
Dativ | ariolaturae, ariolaturo | ariolaturis |
Akkusativ | ariolaturam, ariolaturum | ariolatura, ariolaturas, ariolaturos |
Ablativ | ariolatura, ariolaturo | ariolaturis |
Vokativ | ariolatura, ariolature, ariolaturum | ariolatura, ariolaturae, ariolaturi |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | ariolanda, ariolandum, ariolandus | ariolanda, ariolandae, ariolandi |
Genitiv | ariolandae, ariolandi | ariolandarum, ariolandorum |
Dativ | ariolandae, ariolando | ariolandis |
Akkusativ | ariolandam, ariolandum | ariolanda, ariolandas, ariolandos |
Ablativ | ariolanda, ariolando | ariolandis |
Vokativ | ariolanda, ariolande, ariolandum | ariolanda, ariolandae, ariolandi |
152 (229) Formen für „ariolare“