Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | arguto | argutor |
2. Person Singular | argutas | argutare, argutaris |
3. Person Singular | argutat | argutatur |
1. Person Plural | argutamus | argutamur |
2. Person Plural | argutatis | argutamini |
3. Person Plural | argutant | argutantur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | argutabam | argutabar |
2. Person Singular | argutabas | argutabare, argutabaris |
3. Person Singular | argutabat | argutabatur |
1. Person Plural | argutabamus | argutabamur |
2. Person Plural | argutabatis | argutabamini |
3. Person Plural | argutabant | argutabantur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | argutabo | argutabor |
2. Person Singular | argutabis | argutabere, argutaberis |
3. Person Singular | argutabit | argutabitur |
1. Person Plural | argutabimus | argutabimur |
2. Person Plural | argutabitis | argutabimini |
3. Person Plural | argutabunt | argutabuntur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | argutavi | — |
2. Person Singular | argutavisti | — |
3. Person Singular | argutavit | — |
1. Person Plural | argutavimus | — |
2. Person Plural | argutavistis | — |
3. Person Plural | argutaverunt, argutavere, argutare | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | argutaveram | — |
2. Person Singular | argutaveras | — |
3. Person Singular | argutaverat | — |
1. Person Plural | argutaveramus | — |
2. Person Plural | argutaveratis | — |
3. Person Plural | argutaverant | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | argutavero | — |
2. Person Singular | argutaris, argutaveris | — |
3. Person Singular | argutaverit | — |
1. Person Plural | argutaverimus | — |
2. Person Plural | argutaveritis | — |
3. Person Plural | argutaverint | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | argutem | arguter |
2. Person Singular | argutes | argutere, arguteris |
3. Person Singular | argutet | argutetur |
1. Person Plural | argutemus | argutemur |
2. Person Plural | argutetis | argutemini |
3. Person Plural | argutent | argutentur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | argutarem | argutarer |
2. Person Singular | argutares | argutarere, argutareris |
3. Person Singular | argutaret | argutaretur |
1. Person Plural | argutaremus | argutaremur |
2. Person Plural | argutaretis | argutaremini |
3. Person Plural | argutarent | argutarentur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | argutaverim | — |
2. Person Singular | argutaris, argutaveris | — |
3. Person Singular | argutaverit | — |
1. Person Plural | argutaverimus | — |
2. Person Plural | argutaveritis | — |
3. Person Plural | argutaverint | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | argutavissem | — |
2. Person Singular | argutavisses | — |
3. Person Singular | argutavisset | — |
1. Person Plural | argutavissemus | — |
2. Person Plural | argutavissetis | — |
3. Person Plural | argutavissent | — |
Präsens | Perfekt | |
---|---|---|
Aktiv | argutare | argutavisse |
Passiv | argutari, argutarier | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
2. Person Singular | arguta | argutare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | argutate | argutamini |
3. Person Plural | — | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
2. Person Singular | argutato, argutatoreis | argutator |
3. Person Singular | argutatoreis, argutato | argutator |
2. Person Plural | argutatote | — |
3. Person Plural | argutanto | argutantor |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | — | — |
Genitiv | — | — |
Dativ | — | — |
Akkusativ | — | — |
Ablativ | — | — |
Vokativ | — | — |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | — | — |
Genitiv | — | — |
Dativ | — | — |
Akkusativ | — | — |
Ablativ | — | — |
Vokativ | — | — |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | — | — |
Genitiv | — | — |
Dativ | — | — |
Akkusativ | — | — |
Ablativ | — | — |
Vokativ | — | — |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | — | — |
Genitiv | — | — |
Dativ | — | — |
Akkusativ | — | — |
Ablativ | — | — |
Vokativ | — | — |