Formentabelle zu „appronare“
Verb
Präsens (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular |
Warning: Division by zero in /srv/data/web/vhosts/www.latein.me/htdocs/formTable.php on line 463
approno | appronor |
2. Person Singular | appronas | appronare, appronaris |
3. Person Singular | appronat | appronatur |
1. Person Plural | appronamus | appronamur |
2. Person Plural | appronatis | appronamini |
3. Person Plural | appronant | appronantur |
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | appronabam | appronabar |
2. Person Singular | appronabas | appronabare, appronabaris |
3. Person Singular | appronabat | appronabatur |
1. Person Plural | appronabamus | appronabamur |
2. Person Plural | appronabatis | appronabamini |
3. Person Plural | appronabant | appronabantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | appronabo | appronabor |
2. Person Singular | appronabis | appronabere, appronaberis |
3. Person Singular | appronabit | appronabitur |
1. Person Plural | appronabimus | appronabimur |
2. Person Plural | appronabitis | appronabimini |
3. Person Plural | appronabunt | appronabuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | appronavi | — |
2. Person Singular | appronavisti | — |
3. Person Singular | appronavit | — |
1. Person Plural | appronavimus | — |
2. Person Plural | appronavistis | — |
3. Person Plural | appronare, appronavere, appronaverunt | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | appronaveram | — |
2. Person Singular | appronaveras | — |
3. Person Singular | appronaverat | — |
1. Person Plural | appronaveramus | — |
2. Person Plural | appronaveratis | — |
3. Person Plural | appronaverant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | appronavero | — |
2. Person Singular | appronaris, appronaveris | — |
3. Person Singular | appronaverit | — |
1. Person Plural | appronaverimus | — |
2. Person Plural | appronaveritis | — |
3. Person Plural | appronaverint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | appronem | approner |
2. Person Singular | apprones | appronere, approneris |
3. Person Singular | appronet | appronetur |
1. Person Plural | appronemus | appronemur |
2. Person Plural | appronetis | appronemini |
3. Person Plural | appronent | appronentur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | appronarem | appronarer |
2. Person Singular | appronares | appronarere, appronareris |
3. Person Singular | appronaret | appronaretur |
1. Person Plural | appronaremus | appronaremur |
2. Person Plural | appronaretis | appronaremini |
3. Person Plural | appronarent | appronarentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | appronaverim | — |
2. Person Singular | appronaris, appronaveris | — |
3. Person Singular | appronaverit | — |
1. Person Plural | appronaverimus | — |
2. Person Plural | appronaveritis | — |
3. Person Plural | appronaverint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | appronavissem | — |
2. Person Singular | appronavisses | — |
3. Person Singular | appronavisset | — |
1. Person Plural | appronavissemus | — |
2. Person Plural | appronavissetis | — |
3. Person Plural | appronavissent | — |
Infinitiv | Präsens | Perfekt |
---|
Aktiv | appronare | appronavisse |
Passiv | appronari, appronarier | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | approna | appronare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | appronate | appronamini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | appronato | appronator |
3. Person Singular | appronato | appronator |
2. Person Plural | appronatote | — |
3. Person Plural | appronanto | appronantor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | appronata, appronatum, appronatus | appronata, appronatae, appronati |
Genitiv | appronatae, appronati | appronatarum, appronatorum |
Dativ | appronatae, appronato | appronatis |
Akkusativ | appronatam, appronatum | appronata, appronatas, appronatos |
Ablativ | appronata, appronato | appronatis |
Vokativ | appronata, appronate, appronatum | appronata, appronatae, appronati |
PPA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | appronans | appronantes, appronantia |
Genitiv | appronantis | appronantium, appronantum |
Dativ | appronanti | appronantibus |
Akkusativ | appronans, appronantem | appronantes, appronantia |
Ablativ | appronante, appronanti | appronantibus |
Vokativ | appronans | appronantes, appronantia |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | appronatura, appronaturum, appronaturus | appronatura, appronaturae, appronaturi |
Genitiv | appronaturae, appronaturi | appronaturarum, appronaturorum |
Dativ | appronaturae, appronaturo | appronaturis |
Akkusativ | appronaturam, appronaturum | appronatura, appronaturas, appronaturos |
Ablativ | appronatura, appronaturo | appronaturis |
Vokativ | appronatura, appronature, appronaturum | appronatura, appronaturae, appronaturi |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | appronanda, appronandum, appronandus | appronanda, appronandae, appronandi |
Genitiv | appronandae, appronandi | appronandarum, appronandorum |
Dativ | appronandae, appronando | appronandis |
Akkusativ | appronandam, appronandum | appronanda, appronandas, appronandos |
Ablativ | appronanda, appronando | appronandis |
Vokativ | appronanda, appronande, appronandum | appronanda, appronandae, appronandi |
152 (228) Formen für „appronare“