Formentabelle zu „apologare“
Verb
Präsens (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | apologo | apologor |
2. Person Singular | apologas | apologare, apologaris |
3. Person Singular | apologat | apologatur |
1. Person Plural | apologamus | apologamur |
2. Person Plural | apologatis | apologamini |
3. Person Plural | apologant | apologantur |
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | apologabam | apologabar |
2. Person Singular | apologabas | apologabare, apologabaris |
3. Person Singular | apologabat | apologabatur |
1. Person Plural | apologabamus | apologabamur |
2. Person Plural | apologabatis | apologabamini |
3. Person Plural | apologabant | apologabantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | apologabo | apologabor |
2. Person Singular | apologabis | apologabere, apologaberis |
3. Person Singular | apologabit | apologabitur |
1. Person Plural | apologabimus | apologabimur |
2. Person Plural | apologabitis | apologabimini |
3. Person Plural | apologabunt | apologabuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | apologavi | — |
2. Person Singular | apologavisti | — |
3. Person Singular | apologavit | — |
1. Person Plural | apologavimus | — |
2. Person Plural | apologavistis | — |
3. Person Plural | apologare, apologavere, apologaverunt | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | apologaveram | — |
2. Person Singular | apologaveras | — |
3. Person Singular | apologaverat | — |
1. Person Plural | apologaveramus | — |
2. Person Plural | apologaveratis | — |
3. Person Plural | apologaverant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | apologavero | — |
2. Person Singular | apologaris, apologaveris | — |
3. Person Singular | apologaverit | — |
1. Person Plural | apologaverimus | — |
2. Person Plural | apologaveritis | — |
3. Person Plural | apologaverint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | apologem | apologer |
2. Person Singular | apologes | apologere, apologeris |
3. Person Singular | apologet, apologeticon | apologetur |
1. Person Plural | apologemus | apologemur |
2. Person Plural | apologetis | apologemini |
3. Person Plural | apologent | apologentur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | apologarem | apologarer |
2. Person Singular | apologares | apologarere, apologareris |
3. Person Singular | apologaret | apologaretur |
1. Person Plural | apologaremus | apologaremur |
2. Person Plural | apologaretis | apologaremini |
3. Person Plural | apologarent | apologarentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | apologaverim | — |
2. Person Singular | apologaris, apologaveris | — |
3. Person Singular | apologaverit | — |
1. Person Plural | apologaverimus | — |
2. Person Plural | apologaveritis | — |
3. Person Plural | apologaverint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | apologavissem | — |
2. Person Singular | apologavisses | — |
3. Person Singular | apologavisset | — |
1. Person Plural | apologavissemus | — |
2. Person Plural | apologavissetis | — |
3. Person Plural | apologavissent | — |
Infinitiv | Präsens | Perfekt |
---|
Aktiv | apologare | apologavisse |
Passiv | apologari, apologarier | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | apologa | apologare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | apologate | apologamini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | apologato | apologator |
3. Person Singular | apologato | apologator |
2. Person Plural | apologatote | — |
3. Person Plural | apologanto | apologantor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | apologata, apologatum, apologatus | apologata, apologatae, apologati |
Genitiv | apologatae, apologati | apologatarum, apologatorum |
Dativ | apologatae, apologato | apologatis |
Akkusativ | apologatam, apologatum | apologata, apologatas, apologatos |
Ablativ | apologata, apologato | apologatis |
Vokativ | apologata, apologate, apologatum | apologata, apologatae, apologati |
PPA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | apologans | apologantes, apologantia |
Genitiv | apologantis | apologantium, apologantum |
Dativ | apologanti | apologantibus |
Akkusativ | apologans, apologantem | apologantes, apologantia |
Ablativ | apologante, apologanti | apologantibus |
Vokativ | apologans | apologantes, apologantia |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | apologatura, apologaturum, apologaturus | apologatura, apologaturae, apologaturi |
Genitiv | apologaturae, apologaturi | apologaturarum, apologaturorum |
Dativ | apologaturae, apologaturo | apologaturis |
Akkusativ | apologaturam, apologaturum | apologatura, apologaturas, apologaturos |
Ablativ | apologatura, apologaturo | apologaturis |
Vokativ | apologatura, apologature, apologaturum | apologatura, apologaturae, apologaturi |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | apologanda, apologandum, apologandus | apologanda, apologandae, apologandi |
Genitiv | apologandae, apologandi | apologandarum, apologandorum |
Dativ | apologandae, apologando | apologandis |
Akkusativ | apologandam, apologandum | apologanda, apologandas, apologandos |
Ablativ | apologanda, apologando | apologandis |
Vokativ | apologanda, apologande, apologandum | apologanda, apologandae, apologandi |
152 (229) Formen für „apologare“