Formentabelle zu „anhelare“
Verb
Präsens (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | anhelo | anhelor |
2. Person Singular | anhelas | anhelare, anhelaris |
3. Person Singular | anhelat | anhelatur |
1. Person Plural | anhelamus | anhelamur |
2. Person Plural | anhelatis | anhelamini |
3. Person Plural | anhelant | anhelantur |
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | anhelabam | anhelabar |
2. Person Singular | anhelabas | anhelabare, anhelabaris |
3. Person Singular | anhelabat | anhelabatur |
1. Person Plural | anhelabamus | anhelabamur |
2. Person Plural | anhelabatis | anhelabamini |
3. Person Plural | anhelabant | anhelabantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | anhelabo | anhelabor |
2. Person Singular | anhelabis | anhelabere, anhelaberis |
3. Person Singular | anhelabit | anhelabitur |
1. Person Plural | anhelabimus | anhelabimur |
2. Person Plural | anhelabitis | anhelabimini |
3. Person Plural | anhelabunt | anhelabuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | anhelavi | — |
2. Person Singular | anhelavisti | — |
3. Person Singular | anhelavit | — |
1. Person Plural | anhelavimus | — |
2. Person Plural | anhelavistis | — |
3. Person Plural | anhelare, anhelavere, anhelaverunt | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | anhelaveram | — |
2. Person Singular | anhelaveras | — |
3. Person Singular | anhelaverat | — |
1. Person Plural | anhelaveramus | — |
2. Person Plural | anhelaveratis | — |
3. Person Plural | anhelaverant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | anhelavero | — |
2. Person Singular | anhelaris, anhelaveris | — |
3. Person Singular | anhelaverit | — |
1. Person Plural | anhelaverimus | — |
2. Person Plural | anhelaveritis | — |
3. Person Plural | anhelaverint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | anhelem | anheler |
2. Person Singular | anheles | anhelere, anheleris |
3. Person Singular | anhelet | anheletur |
1. Person Plural | anhelemus | anhelemur |
2. Person Plural | anheletis | anhelemini |
3. Person Plural | anhelent | anhelentur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | anhelarem | anhelarer |
2. Person Singular | anhelares | anhelarere, anhelareris |
3. Person Singular | anhelaret | anhelaretur |
1. Person Plural | anhelaremus | anhelaremur |
2. Person Plural | anhelaretis | anhelaremini |
3. Person Plural | anhelarent | anhelarentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | anhelaverim | — |
2. Person Singular | anhelaris, anhelaveris | — |
3. Person Singular | anhelaverit | — |
1. Person Plural | anhelaverimus | — |
2. Person Plural | anhelaveritis | — |
3. Person Plural | anhelaverint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | anhelavissem | — |
2. Person Singular | anhelavisses | — |
3. Person Singular | anhelavisset | — |
1. Person Plural | anhelavissemus | — |
2. Person Plural | anhelavissetis | — |
3. Person Plural | anhelavissent | — |
Infinitiv | Präsens | Perfekt |
---|
Aktiv | anhelare | anhelavisse |
Passiv | anhelari, anhelarier | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | anhela | anhelare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | anhelate | anhelamini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | anhelato | anhelator |
3. Person Singular | anhelato | anhelator |
2. Person Plural | anhelatote | — |
3. Person Plural | anhelanto | anhelantor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | anhelata, anhelatum, anhelatus | anhelata, anhelatae, anhelati |
Genitiv | anhelatae, anhelati | anhelatarum, anhelatorum |
Dativ | anhelatae, anhelato | anhelatis |
Akkusativ | anhelatam, anhelatum | anhelatos, anhelata, anhelatas |
Ablativ | anhelata, anhelato | anhelatis |
Vokativ | anhelata, anhelate, anhelatum | anhelata, anhelatae, anhelati |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | anhelatura, anhelaturum, anhelaturus | anhelatura, anhelaturae, anhelaturi |
Genitiv | anhelaturae, anhelaturi | anhelaturarum, anhelaturorum |
Dativ | anhelaturae, anhelaturo | anhelaturis |
Akkusativ | anhelaturam, anhelaturum | anhelatura, anhelaturas, anhelaturos |
Ablativ | anhelatura, anhelaturo | anhelaturis |
Vokativ | anhelatura, anhelature, anhelaturum | anhelatura, anhelaturae, anhelaturi |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | anhelanda, anhelandum, anhelandus | anhelanda, anhelandae, anhelandi |
Genitiv | anhelandae, anhelandi | anhelandarum, anhelandorum |
Dativ | anhelandae, anhelando | anhelandis |
Akkusativ | anhelandam, anhelandum | anhelanda, anhelandas, anhelandos |
Ablativ | anhelanda, anhelando | anhelandis |
Vokativ | anhelanda, anhelande, anhelandum | anhelanda, anhelandae, anhelandi |
152 (228) Formen für „anhelare“