Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu "amicire"

Verb

Präsens (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	amicio	amicior
2. Person Singular	amicis, amicisque, amicissume	amiciris
3. Person Singular	amicitarium, amicit	amicitur
1. Person Plural	amicimus	amicimur
2. Person Plural	amicitis	amicimini
3. Person Plural	amiciunt	amiciuntur

Imperfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	amicbam, amiciebam	amiciebar
2. Person Singular	amiciebas, amicbas	amiciebaris, amiciebare
3. Person Singular	amiciebat, amicbat	amiciebatur, amiciebaturque
1. Person Plural	amicbamus, amiciebamus	amiciebamur
2. Person Plural	amiciebatis, amicbatis	amiciebamini
3. Person Plural	amicbant, amiciebant	amiciebantur

Futur I (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	amicibo, amiciam	amicibor, amiciar
2. Person Singular	amicibis, amicies	amiciberis, amiciere, amicieris
3. Person Singular	amiciet, amicibit	amicietur, amiciberit
1. Person Plural	amicibimus, amiciemus	amiciemur, amicibimur
2. Person Plural	amicietis, amicibitis	amiciemini, amicibimini
3. Person Plural	amicibunt, amicient	amicibuntur, amicientur

Perfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	amixi, amicui	—
2. Person Singular	amixisti, amicuisti	—
3. Person Singular	amicuit, amixit	—
1. Person Plural	amiximus, amicuimus	—
2. Person Plural	amixistis, amicuistis	—
3. Person Plural	amixerunt, amicuerunt, amixere, amicuere	—

Plusquamperfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	amixeram, amicueram	—
2. Person Singular	amixeras, amicueras	—
3. Person Singular	amixerat, amicuerat	—
1. Person Plural	amixeramus, amicueramus	—
2. Person Plural	amixeratis, amicueratis	—
3. Person Plural	amixerant, amicuerant	—

Futur II (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	amixero, amicuero	—
2. Person Singular	amixeris, amicueris	—
3. Person Singular	amixerit, amicuerit	—
1. Person Plural	amixerimus, amicuerimus	—
2. Person Plural	amixeritis, amicueritis	—
3. Person Plural	amixerint, amicuerint	—

Präsens (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	amiciam	amiciar
2. Person Singular	amicias	amiciare, amiciaris
3. Person Singular	amiciat	amiciatur
1. Person Plural	amiciamus	amiciamur
2. Person Plural	amiciatis	amiciamini
3. Person Plural	amiciant	amiciantur

Imperfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	amicirem	amicirer
2. Person Singular	amicires	amicirere, amicireris
3. Person Singular	amiciret	amiciretur
1. Person Plural	amiciremus	amiciremur
2. Person Plural	amiciretis	amiciremini
3. Person Plural	amicirent	amicirentur

Perfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	amixerim, amicuerim	—
2. Person Singular	amixeris, amicueris	—
3. Person Singular	amixerit, amicuerit	—
1. Person Plural	amixerimus, amicuerimus	—
2. Person Plural	amixeritis, amicueritis	—
3. Person Plural	amixerint, amicuerint	—

Plusquamperfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	amixissem, amicuissem	—
2. Person Singular	amixisses, amicuisses	—
3. Person Singular	amixisset, amicuisset	—
1. Person Plural	amixissemus, amicuissemus	—
2. Person Plural	amixissetis, amicuissetis	—
3. Person Plural	amixissent, amicuissent	—

Infinitiv
	Präsens	Perfekt
Aktiv	amicire	amixisse, amicuisse
Passiv	amiciri, amicirier	—

Imperativ I
	Aktiv	Passiv
2. Person Singular	amicique, amici	amicire
3. Person Singular	—	—
2. Person Plural	amicitae, amicite	amicimini
3. Person Plural	—	—

Imperativ II
	Aktiv	Passiv
2. Person Singular	amicito	amicitor
3. Person Singular	amicito	amicitor
2. Person Plural	amicitote	—
3. Person Plural	amiciunto	amiciuntor

PPP
	Singular	Plural
Nominativ	amictum, amictus, amicta	amicti, amicta, amictae
Genitiv	amicti, amicti, amictae	amictarum, amictorum, amictorum
Dativ	amicto, amicto, amictae	amictis
Akkusativ	amictum, amictum, amictam	amictas, amicta, amictos
Ablativ	amicta, amicto, amicto	amictis
Vokativ	amictum, amicte, amicta	amicti, amicta, amictae

PPA
	Singular	Plural
Nominativ	amiciens	amicientes, amicientia
Genitiv	amicientis	amicientium, amicientum
Dativ	amicienti	amicientibus
Akkusativ	amiciens, amicientem	amicientes, amicientia
Ablativ	amiciente, amicienti	amicientibus
Vokativ	amiciens	amicientes, amicientia

PFA
	Singular	Plural
Nominativ	amicturus, amictura, amicturum	amicturi, amictura, amicturae
Genitiv	amicturi, amicturi, amicturae	amicturorum, amicturorum, amicturarum
Dativ	amicturo, amicturo, amicturae	amicturis
Akkusativ	amicturum, amicturum, amicturam	amicturas, amictura, amicturos
Ablativ	amictura, amicturo, amicturo	amicturis
Vokativ	amicturum, amicture, amictura	amicturi, amictura, amicturae

Gerundivum
	Singular	Plural
Nominativ	amiciundum, amiciendus, amicienda, amiciundus, amiciunda, amiciendum	amiciendi, amiciundi, amicienda, amiciunda, amiciendae, amiciundae
Genitiv	amiciendi, amiciendi, amiciundi, amiciundi, amiciendae, amiciundae	amiciundarum, amiciendorum, amiciendorum, amiciundorum, amiciundorum, amiciendarum
Dativ	amiciendo, amiciendo, amiciundo, amiciundo, amiciendae, amiciundae	amiciendis, amiciundis
Akkusativ	amiciendum, amiciendum, amiciundum, amiciundum, amiciendam, amiciundam	amiciundas, amicienda, amiciunda, amiciendos, amiciundos, amiciendas
Ablativ	amicienda, amiciunda, amiciendo, amiciendo, amiciundo, amiciundo	amiciendis, amiciundis
Vokativ	amiciende, amiciundum, amiciunde, amicienda, amiciunda, amiciendum	amiciendi, amiciundi, amicienda, amiciunda, amiciendae, amiciundae

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum