Formentabelle zu „affulgere“
Verb
Präsens (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | affulgeo | affulgeor |
2. Person Singular | affulges | affulgere, affulgeris |
3. Person Singular | affulget | affulgetur |
1. Person Plural | affulgemus | affulgemur |
2. Person Plural | affulgetis | affulgemini |
3. Person Plural | affulgent | affulgentur |
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | affulgebam | affulgebar |
2. Person Singular | affulgebas | affulgebare, affulgebaris |
3. Person Singular | affulgebat | affulgebatur |
1. Person Plural | affulgebamus | affulgebamur |
2. Person Plural | affulgebatis | affulgebamini |
3. Person Plural | affulgebant | affulgebantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | affulgebo | affulgebor |
2. Person Singular | affulgebis | affulgebere, affulgeberis |
3. Person Singular | affulgebit | affulgebitur |
1. Person Plural | affulgebimus | affulgebimur |
2. Person Plural | affulgebitis | affulgebimini |
3. Person Plural | affulgebunt | affulgebuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | affulsi | — |
2. Person Singular | affulsisti | — |
3. Person Singular | affulsit | — |
1. Person Plural | affulsimus | — |
2. Person Plural | affulsistis | — |
3. Person Plural | affulsere, affulserunt | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | affulseram | — |
2. Person Singular | affulseras | — |
3. Person Singular | affulserat | — |
1. Person Plural | affulseramus | — |
2. Person Plural | affulseratis | — |
3. Person Plural | affulserant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | affulsero | — |
2. Person Singular | affulseris | — |
3. Person Singular | affulserit | — |
1. Person Plural | affulserimus | — |
2. Person Plural | affulseritis | — |
3. Person Plural | affulserint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | affulgeam | affulgear |
2. Person Singular | affulgeas | affulgeare, affulgearis |
3. Person Singular | affulgeat | affulgeatur |
1. Person Plural | affulgeamus | affulgeamur |
2. Person Plural | affulgeatis | affulgeamini |
3. Person Plural | affulgeant | affulgeantur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | affulgerem | affulgerer |
2. Person Singular | affulgeres | affulgerere, affulgereris |
3. Person Singular | affulgeret | affulgeretur |
1. Person Plural | affulgeremus | affulgeremur |
2. Person Plural | affulgeretis | affulgeremini |
3. Person Plural | affulgerent | affulgerentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | affulserim | — |
2. Person Singular | affulseris | — |
3. Person Singular | affulserit | — |
1. Person Plural | affulserimus | — |
2. Person Plural | affulseritis | — |
3. Person Plural | affulserint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | affulsissem | — |
2. Person Singular | affulsisses | — |
3. Person Singular | affulsisset | — |
1. Person Plural | affulsissemus | — |
2. Person Plural | affulsissetis | — |
3. Person Plural | affulsissent | — |
Infinitiv | Präsens | Perfekt |
---|
Aktiv | affulgere | affulsisse |
Passiv | affulgeri, affulgerier | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | affulge | affulgere |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | affulgete | affulgemini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | affulgeto | affulgetor |
3. Person Singular | affulgeto | affulgetor |
2. Person Plural | affulgetote | — |
3. Person Plural | affulgento | affulgentor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | — | — |
Genitiv | — | — |
Dativ | — | — |
Akkusativ | — | — |
Ablativ | — | — |
Vokativ | — | — |
PPA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | affulgens | affulgentes, affulgentia |
Genitiv | affulgentis | affulgentium, affulgentum |
Dativ | affulgenti | affulgentibus |
Akkusativ | affulgens, affulgentem | affulgentes, affulgentia |
Ablativ | affulgente, affulgenti | affulgentibus |
Vokativ | affulgens | affulgentes, affulgentia |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | — | — |
Genitiv | — | — |
Dativ | — | — |
Akkusativ | — | — |
Ablativ | — | — |
Vokativ | — | — |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | affulgenda, affulgendum, affulgendus | affulgenda, affulgendae, affulgendi |
Genitiv | affulgendae, affulgendi | affulgendarum, affulgendorum |
Dativ | affulgendae, affulgendo | affulgendis |
Akkusativ | affulgendam, affulgendum | affulgenda, affulgendas, affulgendos |
Ablativ | affulgenda, affulgendo | affulgendis |
Vokativ | affulgenda, affulgende, affulgendum | affulgenda, affulgendae, affulgendi |
128 (161) Formen für „affulgere“