Formentabelle zu „afflectare“
Verb
Präsens (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular |
Warning: Division by zero in /srv/data/web/vhosts/www.latein.me/htdocs/formTable.php on line 463
afflecto | afflector |
2. Person Singular | afflectas | afflectare, afflectaris |
3. Person Singular | afflectat | afflectatur |
1. Person Plural | afflectamus | afflectamur |
2. Person Plural | afflectatis | afflectamini |
3. Person Plural | afflectant | afflectantur |
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | afflectabam | afflectabar |
2. Person Singular | afflectabas | afflectabare, afflectabaris |
3. Person Singular | afflectabat | afflectabatur |
1. Person Plural | afflectabamus | afflectabamur |
2. Person Plural | afflectabatis | afflectabamini |
3. Person Plural | afflectabant | afflectabantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | afflectabo | afflectabor |
2. Person Singular | afflectabis | afflectabere, afflectaberis |
3. Person Singular | afflectabit | afflectabitur |
1. Person Plural | afflectabimus | afflectabimur |
2. Person Plural | afflectabitis | afflectabimini |
3. Person Plural | afflectabunt | afflectabuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | afflectavi | — |
2. Person Singular | afflectavisti | — |
3. Person Singular | afflectavit | — |
1. Person Plural | afflectavimus | — |
2. Person Plural | afflectavistis | — |
3. Person Plural | afflectare, afflectavere, afflectaverunt | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | afflectaveram | — |
2. Person Singular | afflectaveras | — |
3. Person Singular | afflectaverat | — |
1. Person Plural | afflectaveramus | — |
2. Person Plural | afflectaveratis | — |
3. Person Plural | afflectaverant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | afflectavero | — |
2. Person Singular | afflectaris, afflectaveris | — |
3. Person Singular | afflectaverit | — |
1. Person Plural | afflectaverimus | — |
2. Person Plural | afflectaveritis | — |
3. Person Plural | afflectaverint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | afflectem | afflecter |
2. Person Singular | afflectes | afflectere, afflecteris |
3. Person Singular | afflectet | afflectetur |
1. Person Plural | afflectemus | afflectemur |
2. Person Plural | afflectetis | afflectemini |
3. Person Plural | afflectent | afflectentur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | afflectarem | afflectarer |
2. Person Singular | afflectares | afflectarere, afflectareris |
3. Person Singular | afflectaret | afflectaretur |
1. Person Plural | afflectaremus | afflectaremur |
2. Person Plural | afflectaretis | afflectaremini |
3. Person Plural | afflectarent | afflectarentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | afflectaverim | — |
2. Person Singular | afflectaris, afflectaveris | — |
3. Person Singular | afflectaverit | — |
1. Person Plural | afflectaverimus | — |
2. Person Plural | afflectaveritis | — |
3. Person Plural | afflectaverint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | afflectavissem | — |
2. Person Singular | afflectavisses | — |
3. Person Singular | afflectavisset | — |
1. Person Plural | afflectavissemus | — |
2. Person Plural | afflectavissetis | — |
3. Person Plural | afflectavissent | — |
Infinitiv | Präsens | Perfekt |
---|
Aktiv | afflectare | afflectavisse |
Passiv | afflectari, afflectarier | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | afflecta | afflectare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | afflectate | afflectamini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | afflectato | afflectator |
3. Person Singular | afflectato | afflectator |
2. Person Plural | afflectatote | — |
3. Person Plural | afflectanto | afflectantor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | afflectata, afflectatum, afflectatus | afflectata, afflectatae, afflectati |
Genitiv | afflectatae, afflectati | afflectatarum, afflectatorum |
Dativ | afflectatae, afflectato | afflectatis |
Akkusativ | afflectatam, afflectatum | afflectata, afflectatas, afflectatos |
Ablativ | afflectata, afflectato | afflectatis |
Vokativ | afflectata, afflectate, afflectatum | afflectata, afflectatae, afflectati |
PPA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | afflectans | afflectantes, afflectantia |
Genitiv | afflectantis | afflectantium, afflectantum |
Dativ | afflectanti | afflectantibus |
Akkusativ | afflectans, afflectantem | afflectantes, afflectantia |
Ablativ | afflectante, afflectanti | afflectantibus |
Vokativ | afflectans | afflectantes, afflectantia |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | afflectatura, afflectaturum, afflectaturus | afflectatura, afflectaturae, afflectaturi |
Genitiv | afflectaturae, afflectaturi | afflectaturarum, afflectaturorum |
Dativ | afflectaturae, afflectaturo | afflectaturis |
Akkusativ | afflectaturam, afflectaturum | afflectatura, afflectaturas, afflectaturos |
Ablativ | afflectatura, afflectaturo | afflectaturis |
Vokativ | afflectatura, afflectature, afflectaturum | afflectatura, afflectaturae, afflectaturi |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | afflectanda, afflectandum, afflectandus | afflectanda, afflectandae, afflectandi |
Genitiv | afflectandae, afflectandi | afflectandarum, afflectandorum |
Dativ | afflectandae, afflectando | afflectandis |
Akkusativ | afflectandam, afflectandum | afflectanda, afflectandas, afflectandos |
Ablativ | afflectanda, afflectando | afflectandis |
Vokativ | afflectanda, afflectande, afflectandum | afflectanda, afflectandae, afflectandi |
152 (228) Formen für „afflectare“