Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | afero, affero | afferor |
2. Person Singular | affers | afferris |
3. Person Singular | affert, affertiones | affertur |
1. Person Plural | afferimus | — |
2. Person Plural | affertis | afferimini |
3. Person Plural | afferunt | aferuntur, afferuntur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | afferebam | afferebar |
2. Person Singular | afferebas | afferebare, afferebaris |
3. Person Singular | afferebat | afferebatur |
1. Person Plural | afferebamus | afferebamur |
2. Person Plural | afferebatis | afferebamini |
3. Person Plural | afferebant | afferebantur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | afferam | afferar |
2. Person Singular | afferes | afferere, affereris |
3. Person Singular | afferet | afferetur |
1. Person Plural | afferemus | afferemur |
2. Person Plural | afferetis | afferemini |
3. Person Plural | afferend, afferent | afferentur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | attuli, attuliset | — |
2. Person Singular | attulisti | — |
3. Person Singular | attulit, attolit | — |
1. Person Plural | attulimus | — |
2. Person Plural | attulistis | — |
3. Person Plural | attulerunt, attulere, attolere | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | attuleram | — |
2. Person Singular | attuleras | — |
3. Person Singular | attulerat | — |
1. Person Plural | attuleramus | — |
2. Person Plural | attuleratis | — |
3. Person Plural | attulerant | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | attulero | — |
2. Person Singular | attuleris | — |
3. Person Singular | attulerit | — |
1. Person Plural | attulerimus | — |
2. Person Plural | attuleritis | — |
3. Person Plural | attulerint | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | afferam | afferar |
2. Person Singular | afferas | afferare, afferaris |
3. Person Singular | afferat | afferatur |
1. Person Plural | afferamus | afferamur |
2. Person Plural | afferatis | afferamini |
3. Person Plural | afferant | afferantur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | afferem, afferrem | afferrer |
2. Person Singular | afferres | afferrere, afferreris |
3. Person Singular | afferret | afferretur |
1. Person Plural | afferremus | afferremur |
2. Person Plural | afferretis | afferremini |
3. Person Plural | afferrent | afferrentur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | attulerim | — |
2. Person Singular | attuleris | — |
3. Person Singular | attulerit | — |
1. Person Plural | attulerimus | — |
2. Person Plural | attuleritis | — |
3. Person Plural | attulerint | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | attulissem | — |
2. Person Singular | attulisses, atulisses | — |
3. Person Singular | attulisset, attuliset | — |
1. Person Plural | attulissemus | — |
2. Person Plural | attulissetis | — |
3. Person Plural | attulissent, attulisent | — |
Präsens | Perfekt | |
---|---|---|
Aktiv | afferre, aferre | attulisse |
Passiv | afferri, afferrier | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
2. Person Singular | affer, afferero, affertus | afferre, aferre |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | afferte | afferimini |
3. Person Plural | — | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
2. Person Singular | afferto | affertor |
3. Person Singular | afferto | affertor |
2. Person Plural | affertote | — |
3. Person Plural | afferunto | afferuntor |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | allatum, allata, allatus | allatae, allati, allata |
Genitiv | allatae, allati | allatarum, allatorum |
Dativ | allato, allatae | allatis |
Akkusativ | allatum, allatam | allatas, allata, allatos |
Ablativ | allato, allata | allatis |
Vokativ | allatum, allata, allate | allatae, allata, allati |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | afferens | afferentes, afferentia |
Genitiv | afferentis | afferentium, afferentum |
Dativ | afferenti | afferentibus |
Akkusativ | afferens, afferentem | afferentes, afferentia |
Ablativ | afferente, afferenti | afferentibus |
Vokativ | afferens | afferentes, afferentia |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | allaturum, allatura, allaturus | allaturi, allatura, allaturae |
Genitiv | allaturi, allaturae | allaturarum, allaturorum |
Dativ | allaturae, allaturo | allaturis |
Akkusativ | allaturum, allaturam | allaturos, allatura, allaturas |
Ablativ | allatura, allaturo | allaturis |
Vokativ | allaturum, allatura, allature | allaturi, allatura, allaturae |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | afferendum, afferenda, afferendus, afferunda, afferundum, afferundus | afferenda, afferendae, afferendi, afferunda, afferundae, afferundi |
Genitiv | afferendae, afferendi, afferundae, afferundi | afferendarum, afferendorum, afferundarum, afferundorum |
Dativ | afferendae, afferendo, afferundae, afferundo | afferendis, afferundis |
Akkusativ | afferendam, afferendum, afferundam, afferundum | afferendas, afferenda, afferendos, afferunda, afferundas, afferundos |
Ablativ | afferenda, afferendo, afferunda, afferundo | afferendis, afferundis |
Vokativ | afferendum, afferenda, afferende, afferunda, afferunde, afferundum | afferenda, afferendae, afferendi, afferunda, afferundae, afferundi |
151 (277) Formen für „afferre“