Formentabelle zu „adulare“
Verb
Präsens (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | adulo | adulor |
2. Person Singular | adulas | adulare, adularis |
3. Person Singular | adulescit, adulat | adulatur |
1. Person Plural | adulamus | adulamur |
2. Person Plural | adulatis | adulamini |
3. Person Plural | adulant | adulantur |
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | adulabam | adulabar |
2. Person Singular | adulabas | adulabare, adulabaris |
3. Person Singular | adulescebat, adulabat | adulabatur |
1. Person Plural | adulabamus | adulabamur |
2. Person Plural | adulabatis | adulabamini |
3. Person Plural | adulabant | adulabantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | adulabo | adulabor |
2. Person Singular | adulabis | adulabere, adulaberis |
3. Person Singular | adulabit | adulabitur |
1. Person Plural | adulabimus | adulabimur |
2. Person Plural | adulabitis | adulabimini |
3. Person Plural | adulabunt | adulabuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | adulavi | — |
2. Person Singular | adulavisti | — |
3. Person Singular | adulavit | — |
1. Person Plural | adulavimus | — |
2. Person Plural | adulavistis | — |
3. Person Plural | adulare, adulavere, adulaverunt | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | adulaveram | — |
2. Person Singular | adulaveras | — |
3. Person Singular | adulaverat | — |
1. Person Plural | adulaveramus | — |
2. Person Plural | adulaveratis | — |
3. Person Plural | adolaverant, adulaverant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | adulavero | — |
2. Person Singular | adularis, adulaveris | — |
3. Person Singular | adulaverit | — |
1. Person Plural | adulaverimus | — |
2. Person Plural | adulaveritis | — |
3. Person Plural | adulaverint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | adulem | aduler |
2. Person Singular | adulescit, adulesceret, adules, adulescena, adulescense, adulescerent | adulere, aduleris |
3. Person Singular | adulet | aduletur |
1. Person Plural | adulemus | adulemur |
2. Person Plural | aduletis | adulemini |
3. Person Plural | adulent | adulentur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | adularem | adularer |
2. Person Singular | adulares | adularere, adulareris |
3. Person Singular | adulesceret, adularet | adularetur |
1. Person Plural | adularemus | adularemur |
2. Person Plural | adularetis | adularemini |
3. Person Plural | adularent, adulescerent | adularentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | adulaverim | — |
2. Person Singular | adularis, adulaveris | — |
3. Person Singular | adulaverit | — |
1. Person Plural | adulaverimus | — |
2. Person Plural | adulaveritis | — |
3. Person Plural | adulaverint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | adulavissem | — |
2. Person Singular | adulavisses | — |
3. Person Singular | adulavisset | — |
1. Person Plural | adulavissemus | — |
2. Person Plural | adulavissetis | — |
3. Person Plural | adulavissent | — |
Infinitiv | Präsens | Perfekt |
---|
Aktiv | adulare | adulavisse |
Passiv | adulari, adularier | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | adulabili, adulabilis, adula | adulare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | adulate | adulamini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | adulato, adulatoreis | adulator |
3. Person Singular | adulato, adulatoreis | adulator |
2. Person Plural | adulatote | — |
3. Person Plural | adulanto | adulantor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | adulatus, adulata, adulatum | adulata, adulatae, adulati |
Genitiv | adulatae, adulati | adulatorum, adulatarum |
Dativ | adulatae, adulato, adulatoreis | adulatis |
Akkusativ | adulatam, adulatum | adulatos, adulata, adulatas |
Ablativ | adulata, adulato, adulatoreis | adulatis |
Vokativ | adulata, adulate, adulatum | adulata, adulatae, adulati |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | adulatura, adulaturum, adulaturus | adulatura, adulaturae, adulaturi |
Genitiv | adulaturae, adulaturi | adulaturarum, adulaturorum |
Dativ | adulaturae, adulaturo | adulaturis |
Akkusativ | adulaturam, adulaturum | adulatura, adulaturas, adulaturos |
Ablativ | adulatura, adulaturo | adulaturis |
Vokativ | adulatura, adulature, adulaturum | adulatura, adulaturae, adulaturi |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | adulanda, adulandum, adulandus | adulandi, adulanda, adulandae |
Genitiv | adulandi, adulandae | adulandarum, adulandorum |
Dativ | adulando, adulandae | adulandis |
Akkusativ | adulandam, adulandum | adulanda, adulandas, adulandos, adulescendos |
Ablativ | adulando, adulanda | adulandis |
Vokativ | adulanda, adulande, adulandum | adulandi, adulanda, adulandae |
Adjektiv
Komparativ | Singular | Plural |
---|
Nominativ | — | — |
Genitiv | — | — |
Dativ | — | — |
Akkusativ | — | — |
Ablativ | — | — |
Vokativ | — | — |
Superlativ | Singular | Plural |
---|
Nominativ | — | — |
Genitiv | — | — |
Dativ | — | — |
Akkusativ | — | — |
Ablativ | — | — |
Vokativ | — | — |
158 (257) Formen für „adulare“