Formentabelle zu „adiurare“
Verb
Präsens (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | adiuro | adjuror |
2. Person Singular | adiuras | adjuraris, adiurare |
3. Person Singular | adjurat | adjuratur |
1. Person Plural | adjuramus | adjuramur |
2. Person Plural | adjuratis | adjuramini |
3. Person Plural | adjurant | adjurantur |
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | adjurabam | adjurabar |
2. Person Singular | adjurabas | adjurabare, adjurabaris |
3. Person Singular | adjurabat | adjurabatur |
1. Person Plural | adjurabamus | adjurabamur |
2. Person Plural | adjurabatis | adjurabamini |
3. Person Plural | adjurabant | adjurabantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | adjurabo | adjurabor |
2. Person Singular | adjurabis | adjurabere, adjuraberis |
3. Person Singular | adjurabit | adjurabitur |
1. Person Plural | adjurabimus | adjurabimur |
2. Person Plural | adjurabitis | adjurabimini |
3. Person Plural | adjurabunt | adjurabuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | adjuravi | — |
2. Person Singular | adjuravisti | — |
3. Person Singular | adjuravit | — |
1. Person Plural | adjuravimus | — |
2. Person Plural | adjuravistis | — |
3. Person Plural | adjuravere, adjuraverunt, adiurare | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | adjuraveram | — |
2. Person Singular | adjuraveras | — |
3. Person Singular | adjuraverat | — |
1. Person Plural | adjuraveramus | — |
2. Person Plural | adjuraveratis | — |
3. Person Plural | adjuraverant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | adjuravero | — |
2. Person Singular | adjuraris, adjuraveris | — |
3. Person Singular | adjuraverit | — |
1. Person Plural | adjuraverimus | — |
2. Person Plural | adjuraveritis | — |
3. Person Plural | adjuraverint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | adjurem | adjurer |
2. Person Singular | adjures | adjurere, adjureris |
3. Person Singular | adjuret | adjuretur |
1. Person Plural | adjuremus | adjuremur |
2. Person Plural | adjuretis | adjuremini |
3. Person Plural | adjurent | adjurentur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | adjurarem | adjurarer |
2. Person Singular | adjurares | adjurarere, adjurareris |
3. Person Singular | adjuraret | adjuraretur |
1. Person Plural | adjuraremus | adjuraremur |
2. Person Plural | adjuraretis | adjuraremini |
3. Person Plural | adjurarent | adjurarentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | adjuraverim | — |
2. Person Singular | adjuraris, adjuraveris | — |
3. Person Singular | adjuraverit | — |
1. Person Plural | adjuraverimus | — |
2. Person Plural | adjuraveritis | — |
3. Person Plural | adjuraverint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | adjuravissem | — |
2. Person Singular | adjuravisses | — |
3. Person Singular | adjuravisset | — |
1. Person Plural | adjuravissemus | — |
2. Person Plural | adjuravissetis | — |
3. Person Plural | adjuravissent | — |
Infinitiv | Präsens | Perfekt |
---|
Aktiv | adiurare | adjuravisse |
Passiv | adjurari, adjurarier | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | adjura | adiurare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | adjurate | adjuramini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | adjurato, adjuratoreis | adjurator |
3. Person Singular | adjurato, adjuratoreis | adjurator |
2. Person Plural | adjuratote | — |
3. Person Plural | adjuranto | adjurantor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | adjurata, adjuratum, adjuratus | adjurata, adjuratae, adjurati |
Genitiv | adjuratae, adjurati | adjuratarum, adjuratorum |
Dativ | adjuratae, adjurato, adjuratoreis | adjuratis |
Akkusativ | adjuratam, adjuratum | adjurata, adjuratas, adjuratos |
Ablativ | adjurata, adjurato, adjuratoreis | adjuratis |
Vokativ | adjurata, adjurate, adjuratum | adjurata, adjuratae, adjurati |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | adjuratura, adjuraturum, adjuraturus | adjuratura, adjuraturae, adjuraturi |
Genitiv | adjuraturae, adjuraturi | adjuraturarum, adjuraturorum |
Dativ | adjuraturae, adjuraturo | adjuraturis |
Akkusativ | adjuraturam, adjuraturum | adjuratura, adjuraturas, adjuraturos |
Ablativ | adjuratura, adjuraturo | adjuraturis |
Vokativ | adjuratura, adjurature, adjuraturum | adjuratura, adjuraturae, adjuraturi |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | adjuranda, adjurandum, adjurandus | adjuranda, adjurandae, adjurandi |
Genitiv | adjurandae, adjurandi | adjurandarum, adjurandorum |
Dativ | adjurandae, adjurando | adjurandis |
Akkusativ | adjurandam, adjurandum | adjuranda, adjurandas, adjurandos |
Ablativ | adjuranda, adjurando | adjurandis |
Vokativ | adjuranda, adjurande, adjurandum | adjuranda, adjurandae, adjurandi |
152 (234) Formen für „adiurare“