Formentabelle zu „adflictare“
Verb
Präsens (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | adflicto, adflictoreis | adflictor |
2. Person Singular | adflictas | adflictare, adflictaris |
3. Person Singular | adflictat | adflictatur |
1. Person Plural | adflictamus | adflictamur |
2. Person Plural | adflictatis | adflictamini |
3. Person Plural | adflictant | adflictantur |
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | adflictabam | adflictabar |
2. Person Singular | adflictabas | adflictabare, adflictabaris |
3. Person Singular | adflictabat | adflictabatur |
1. Person Plural | adflictabamus | adflictabamur |
2. Person Plural | adflictabatis | adflictabamini |
3. Person Plural | adflictabant | adflictabantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | adflictabo | adflictabor |
2. Person Singular | adflictabis | adflictabere, adflictaberis |
3. Person Singular | adflictabit | adflictabitur |
1. Person Plural | adflictabimus | adflictabimur |
2. Person Plural | adflictabitis | adflictabimini |
3. Person Plural | adflictabunt | adflictabuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | adflictavi | — |
2. Person Singular | adflictavisti | — |
3. Person Singular | adflictavit | — |
1. Person Plural | adflictavimus | — |
2. Person Plural | adflictavistis | — |
3. Person Plural | adflictare, adflictavere, adflictaverunt | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | adflictaveram | — |
2. Person Singular | adflictaveras | — |
3. Person Singular | adflictaverat | — |
1. Person Plural | adflictaveramus | — |
2. Person Plural | adflictaveratis | — |
3. Person Plural | adflictaverant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | adflictavero | — |
2. Person Singular | adflictaris, adflictaveris | — |
3. Person Singular | adflictaverit | — |
1. Person Plural | adflictaverimus | — |
2. Person Plural | adflictaveritis | — |
3. Person Plural | adflictaverint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | adflictem | adflicter |
2. Person Singular | adflictes | adflictere, adflicteris |
3. Person Singular | adflictet | adflictetur |
1. Person Plural | adflictemus | adflictemur |
2. Person Plural | adflictetis | adflictemini |
3. Person Plural | adflictent | adflictentur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | adflictarem | adflictarer |
2. Person Singular | adflictares | adflictarere, adflictareris |
3. Person Singular | adflictaret | adflictaretur |
1. Person Plural | adflictaremus | adflictaremur |
2. Person Plural | adflictaretis | adflictaremini |
3. Person Plural | adflictarent | adflictarentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | adflictaverim | — |
2. Person Singular | adflictaris, adflictaveris | — |
3. Person Singular | adflictaverit | — |
1. Person Plural | adflictaverimus | — |
2. Person Plural | adflictaveritis | — |
3. Person Plural | adflictaverint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | adflictavissem | — |
2. Person Singular | adflictavisses | — |
3. Person Singular | adflictavisset | — |
1. Person Plural | adflictavissemus | — |
2. Person Plural | adflictavissetis | — |
3. Person Plural | adflictavissent | — |
Infinitiv | Präsens | Perfekt |
---|
Aktiv | adflictare | adflictavisse |
Passiv | adflictari, adflictarier | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | adflictato, adflictatoreis | adflictator |
3. Person Singular | adflictato, adflictatoreis | adflictator |
2. Person Plural | adflictatote | — |
3. Person Plural | adflictanto | adflictantor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | adflictatus, adflictata, adflictatum | adflictata, adflictatae, adflictati |
Genitiv | adflictatae, adflictati | adflictatarum, adflictatorum |
Dativ | adflictatae, adflictato, adflictatoreis | adflictatis |
Akkusativ | adflictatam, adflictatum | adflictata, adflictatas, adflictatos |
Ablativ | adflictata, adflictato, adflictatoreis | adflictatis |
Vokativ | adflictata, adflictate, adflictatum | adflictata, adflictatae, adflictati |
PPA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | adflictans | adflictantes, adflictantia |
Genitiv | adflictantis | adflictantium, adflictantum |
Dativ | adflictanti | adflictantibus |
Akkusativ | adflictans, adflictantem | adflictantes, adflictantia |
Ablativ | adflictante, adflictanti | adflictantibus |
Vokativ | adflictans | adflictantes, adflictantia |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | adflictatura, adflictaturum, adflictaturus | adflictatura, adflictaturae, adflictaturi |
Genitiv | adflictaturae, adflictaturi | adflictaturarum, adflictaturorum |
Dativ | adflictaturae, adflictaturo | adflictaturis |
Akkusativ | adflictaturam, adflictaturum | adflictatura, adflictaturas, adflictaturos |
Ablativ | adflictatura, adflictaturo | adflictaturis |
Vokativ | adflictatura, adflictature, adflictaturum | adflictatura, adflictaturae, adflictaturi |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | adflictanda, adflictandum, adflictandus | adflictanda, adflictandae, adflictandi |
Genitiv | adflictandae, adflictandi | adflictandarum, adflictandorum |
Dativ | adflictando, adflictandae | adflictandis |
Akkusativ | adflictandam, adflictandum | adflictanda, adflictandas, adflictandos |
Ablativ | adflictando, adflictanda | adflictandis |
Vokativ | adflictanda, adflictande, adflictandum | adflictanda, adflictandae, adflictandi |
152 (236) Formen für „adflictare“