Formentabelle zu „adfirmare“
Verb
Präsens (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | adfirmo | adfirmor |
2. Person Singular | adfirmas | adfirmare, adfirmaris |
3. Person Singular | adfirmat | adfirmatur |
1. Person Plural | adfirmamus | adfirmamur |
2. Person Plural | adfirmatis | adfirmamini |
3. Person Plural | adfirmant | adfirmantur |
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | adfirmabam | adfirmabar |
2. Person Singular | adfirmabas | adfirmabare, adfirmabaris |
3. Person Singular | adfirmabat | adfirmabatur |
1. Person Plural | adfirmabamus | adfirmabamur |
2. Person Plural | adfirmabatis | adfirmabamini |
3. Person Plural | adfirmabant | adfirmabantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | adfirmabo | adfirmabor |
2. Person Singular | adfirmabis | adfirmabere, adfirmaberis |
3. Person Singular | adfirmabit | adfirmabitur |
1. Person Plural | adfirmabimus | adfirmabimur |
2. Person Plural | adfirmabitis | adfirmabimini |
3. Person Plural | adfirmabunt | adfirmabuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | adfirmavi | — |
2. Person Singular | adfirmavisti | — |
3. Person Singular | adfirmauit | — |
1. Person Plural | adfirmavimus | — |
2. Person Plural | adfirmavistis | — |
3. Person Plural | adfirmaverunt, adfirmare, adfirmavere | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | adfirmaveram | — |
2. Person Singular | adfirmaveras | — |
3. Person Singular | adfirmaverat | — |
1. Person Plural | adfirmaveramus | — |
2. Person Plural | adfirmaveratis | — |
3. Person Plural | adfirmaverant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | adfirmavero | — |
2. Person Singular | adfirmaris, adfirmaveris | — |
3. Person Singular | adfirmaverit | — |
1. Person Plural | adfirmaverimus | — |
2. Person Plural | adfirmaveritis | — |
3. Person Plural | adfirmaverint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | adfirmem | adfirmer |
2. Person Singular | adfirmes | adfirmere, adfirmeris |
3. Person Singular | adfirmet | adfirmetur |
1. Person Plural | adfirmemus | adfirmemur |
2. Person Plural | adfirmetis | adfirmemini |
3. Person Plural | adfirment | adfirmentur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | adfirmarem | adfirmarer |
2. Person Singular | adfirmares | adfirmarere, adfirmareris |
3. Person Singular | adfirmaret | adfirmaretur |
1. Person Plural | adfirmaremus | adfirmaremur |
2. Person Plural | adfirmaretis | adfirmaremini |
3. Person Plural | adfirmarent | adfirmarentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | adfirmaverim | — |
2. Person Singular | adfirmaris, adfirmaveris | — |
3. Person Singular | adfirmaverit | — |
1. Person Plural | adfirmaverimus | — |
2. Person Plural | adfirmaveritis | — |
3. Person Plural | adfirmaverint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | adfirmavissem | — |
2. Person Singular | adfirmavisses | — |
3. Person Singular | adfirmasset, adfirmavisset | — |
1. Person Plural | adfirmavissemus | — |
2. Person Plural | adfirmavissetis | — |
3. Person Plural | adfirmassent, adfirmavissent | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | adfirma | adfirmare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | adfirmate | adfirmamini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | adfirmato, adfirmatoreis | adfirmator |
3. Person Singular | adfirmato, adfirmatoreis | adfirmator |
2. Person Plural | adfirmatote | — |
3. Person Plural | adfirmanto | adfirmantor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | adfirmatum, adfirmata, adfirmatus | adfirmata, adfirmatae, adfirmati |
Genitiv | adfirmatae, adfirmati | adfirmatarum, adfirmatorum |
Dativ | adfirmatae, adfirmato, adfirmatoreis | adfirmatis |
Akkusativ | adfirmatum, adfirmatam | adfirmata, adfirmatas, adfirmatos |
Ablativ | adfirmata, adfirmato, adfirmatoreis | adfirmatis |
Vokativ | adfirmata, adfirmatum, adfirmate | adfirmata, adfirmatae, adfirmati |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | adfirmatura, adfirmaturum, adfirmaturus | adfirmatura, adfirmaturae, adfirmaturi |
Genitiv | adfirmaturae, adfirmaturi | adfirmaturarum, adfirmaturorum |
Dativ | adfirmaturae, adfirmaturo | adfirmaturis |
Akkusativ | adfirmaturam, adfirmaturum | adfirmatura, adfirmaturas, adfirmaturos |
Ablativ | adfirmatura, adfirmaturo | adfirmaturis |
Vokativ | adfirmatura, adfirmature, adfirmaturum | adfirmatura, adfirmaturae, adfirmaturi |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | adfirmanda, adfirmandum, adfirmandus | adfirmandi, adfirmanda, adfirmandae |
Genitiv | adfirmandi, adfirmandae | adfirmandarum, adfirmandorum |
Dativ | adfirmando, adfirmandae | adfirmandis |
Akkusativ | adfirmandam, adfirmandum | adfirmanda, adfirmandas, adfirmandos |
Ablativ | adfirmando, adfirmanda | adfirmandis |
Vokativ | adfirmanda, adfirmande, adfirmandum | adfirmandi, adfirmanda, adfirmandae |
152 (240) Formen für „adfirmare“