Formentabelle zu „acontizare“
Verb
Präsens (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular |
Warning: Division by zero in /srv/data/web/vhosts/www.latein.me/htdocs/formTable.php on line 463
acontizo | acontizor |
2. Person Singular | acontizas | acontizare, acontizaris |
3. Person Singular | acontizat | acontizatur |
1. Person Plural | acontizamus | acontizamur |
2. Person Plural | acontizatis | acontizamini |
3. Person Plural | acontizant | acontizantur |
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | acontizabam | acontizabar |
2. Person Singular | acontizabas | acontizabare, acontizabaris |
3. Person Singular | acontizabat | acontizabatur |
1. Person Plural | acontizabamus | acontizabamur |
2. Person Plural | acontizabatis | acontizabamini |
3. Person Plural | acontizabant | acontizabantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | acontizabo | acontizabor |
2. Person Singular | acontizabis | acontizabere, acontizaberis |
3. Person Singular | acontizabit | acontizabitur |
1. Person Plural | acontizabimus | acontizabimur |
2. Person Plural | acontizabitis | acontizabimini |
3. Person Plural | acontizabunt | acontizabuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | acontizavi | — |
2. Person Singular | acontizavisti | — |
3. Person Singular | acontizavit | — |
1. Person Plural | acontizavimus | — |
2. Person Plural | acontizavistis | — |
3. Person Plural | acontizare, acontizavere, acontizaverunt | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | acontizaveram | — |
2. Person Singular | acontizaveras | — |
3. Person Singular | acontizaverat | — |
1. Person Plural | acontizaveramus | — |
2. Person Plural | acontizaveratis | — |
3. Person Plural | acontizaverant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | acontizavero | — |
2. Person Singular | acontizaris, acontizaveris | — |
3. Person Singular | acontizaverit | — |
1. Person Plural | acontizaverimus | — |
2. Person Plural | acontizaveritis | — |
3. Person Plural | acontizaverint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | acontizem | acontizer |
2. Person Singular | acontizes | acontizere, acontizeris |
3. Person Singular | acontizet | acontizetur |
1. Person Plural | acontizemus | acontizemur |
2. Person Plural | acontizetis | acontizemini |
3. Person Plural | acontizent | acontizentur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | acontizarem | acontizarer |
2. Person Singular | acontizares | acontizarere, acontizareris |
3. Person Singular | acontizaret | acontizaretur |
1. Person Plural | acontizaremus | acontizaremur |
2. Person Plural | acontizaretis | acontizaremini |
3. Person Plural | acontizarent | acontizarentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | acontizaverim | — |
2. Person Singular | acontizaris, acontizaveris | — |
3. Person Singular | acontizaverit | — |
1. Person Plural | acontizaverimus | — |
2. Person Plural | acontizaveritis | — |
3. Person Plural | acontizaverint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | acontizavissem | — |
2. Person Singular | acontizavisses | — |
3. Person Singular | acontizavisset | — |
1. Person Plural | acontizavissemus | — |
2. Person Plural | acontizavissetis | — |
3. Person Plural | acontizavissent | — |
Infinitiv | Präsens | Perfekt |
---|
Aktiv | acontizare | acontizavisse |
Passiv | acontizari, acontizarier | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | acontiza | acontizare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | acontizate | acontizamini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | acontizato | acontizator |
3. Person Singular | acontizato | acontizator |
2. Person Plural | acontizatote | — |
3. Person Plural | acontizanto | acontizantor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | acontizata, acontizatum, acontizatus | acontizata, acontizatae, acontizati |
Genitiv | acontizatae, acontizati | acontizatarum, acontizatorum |
Dativ | acontizatae, acontizato | acontizatis |
Akkusativ | acontizatam, acontizatum | acontizata, acontizatas, acontizatos |
Ablativ | acontizata, acontizato | acontizatis |
Vokativ | acontizata, acontizate, acontizatum | acontizata, acontizatae, acontizati |
PPA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | acontizans | acontizantes, acontizantia |
Genitiv | acontizantis | acontizantium, acontizantum |
Dativ | acontizanti | acontizantibus |
Akkusativ | acontizans, acontizantem | acontizantes, acontizantia |
Ablativ | acontizante, acontizanti | acontizantibus |
Vokativ | acontizans | acontizantes, acontizantia |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | acontizatura, acontizaturum, acontizaturus | acontizatura, acontizaturae, acontizaturi |
Genitiv | acontizaturae, acontizaturi | acontizaturarum, acontizaturorum |
Dativ | acontizaturae, acontizaturo | acontizaturis |
Akkusativ | acontizaturam, acontizaturum | acontizatura, acontizaturas, acontizaturos |
Ablativ | acontizatura, acontizaturo | acontizaturis |
Vokativ | acontizatura, acontizature, acontizaturum | acontizatura, acontizaturae, acontizaturi |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | acontizanda, acontizandum, acontizandus | acontizanda, acontizandae, acontizandi |
Genitiv | acontizandae, acontizandi | acontizandarum, acontizandorum |
Dativ | acontizandae, acontizando | acontizandis |
Akkusativ | acontizandam, acontizandum | acontizanda, acontizandas, acontizandos |
Ablativ | acontizanda, acontizando | acontizandis |
Vokativ | acontizanda, acontizande, acontizandum | acontizanda, acontizandae, acontizandi |
152 (228) Formen für „acontizare“