Formentabelle zu „accongerare“
Verb
Präsens (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular |
Warning: Division by zero in /srv/data/web/vhosts/www.latein.me/htdocs/formTable.php on line 456
accongero | accongeror |
2. Person Singular | accongeras | accongerare, accongeraris |
3. Person Singular | accongerat | accongeratur |
1. Person Plural | accongeramus | accongeramur |
2. Person Plural | accongeratis | accongeramini |
3. Person Plural | accongerant | accongerantur |
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | accongerabam | accongerabar |
2. Person Singular | accongerabas | accongerabare, accongerabaris |
3. Person Singular | accongerabat | accongerabatur |
1. Person Plural | accongerabamus | accongerabamur |
2. Person Plural | accongerabatis | accongerabamini |
3. Person Plural | accongerabant | accongerabantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | accongerabo | accongerabor |
2. Person Singular | accongerabis | accongerabere, accongeraberis |
3. Person Singular | accongerabit | accongerabitur |
1. Person Plural | accongerabimus | accongerabimur |
2. Person Plural | accongerabitis | accongerabimini |
3. Person Plural | accongerabunt | accongerabuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | accongeravi | — |
2. Person Singular | accongeravisti | — |
3. Person Singular | accongeravit | — |
1. Person Plural | accongeravimus | — |
2. Person Plural | accongeravistis | — |
3. Person Plural | accongerare, accongeravere, accongeraverunt | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | accongeraveram | — |
2. Person Singular | accongeraveras | — |
3. Person Singular | accongeraverat | — |
1. Person Plural | accongeraveramus | — |
2. Person Plural | accongeraveratis | — |
3. Person Plural | accongeraverant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | accongeravero | — |
2. Person Singular | accongeraris, accongeraveris | — |
3. Person Singular | accongeraverit | — |
1. Person Plural | accongeraverimus | — |
2. Person Plural | accongeraveritis | — |
3. Person Plural | accongeraverint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | accongerem | accongerer |
2. Person Singular | accongeres | accongerere, accongereris |
3. Person Singular | accongeret | accongeretur |
1. Person Plural | accongeremus | accongeremur |
2. Person Plural | accongeretis | accongeremini |
3. Person Plural | accongerent | accongerentur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | accongerarem | accongerarer |
2. Person Singular | accongerares | accongerarere, accongerareris |
3. Person Singular | accongeraret | accongeraretur |
1. Person Plural | accongeraremus | accongeraremur |
2. Person Plural | accongeraretis | accongeraremini |
3. Person Plural | accongerarent | accongerarentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | accongeraverim | — |
2. Person Singular | accongeraris, accongeraveris | — |
3. Person Singular | accongeraverit | — |
1. Person Plural | accongeraverimus | — |
2. Person Plural | accongeraveritis | — |
3. Person Plural | accongeraverint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | accongeravissem | — |
2. Person Singular | accongeravisses | — |
3. Person Singular | accongeravisset | — |
1. Person Plural | accongeravissemus | — |
2. Person Plural | accongeravissetis | — |
3. Person Plural | accongeravissent | — |
Infinitiv | Präsens | Perfekt |
---|
Aktiv | accongerare | accongeravisse |
Passiv | accongerari, accongerarier | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | accongera | accongerare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | accongerate | accongeramini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | accongerato | accongerator |
3. Person Singular | accongerato | accongerator |
2. Person Plural | accongeratote | — |
3. Person Plural | accongeranto | accongerantor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | accongerata, accongeratum, accongeratus | accongerata, accongeratae, accongerati |
Genitiv | accongeratae, accongerati | accongeratarum, accongeratorum |
Dativ | accongeratae, accongerato | accongeratis |
Akkusativ | accongeratam, accongeratum | accongerata, accongeratas, accongeratos |
Ablativ | accongerata, accongerato | accongeratis |
Vokativ | accongerata, accongerate, accongeratum | accongerata, accongeratae, accongerati |
PPA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | accongerans | accongerantes, accongerantia |
Genitiv | accongerantis | accongerantium, accongerantum |
Dativ | accongeranti | accongerantibus |
Akkusativ | accongerans, accongerantem | accongerantes, accongerantia |
Ablativ | accongerante, accongeranti | accongerantibus |
Vokativ | accongerans | accongerantes, accongerantia |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | accongeratura, accongeraturum, accongeraturus | accongeratura, accongeraturae, accongeraturi |
Genitiv | accongeraturae, accongeraturi | accongeraturarum, accongeraturorum |
Dativ | accongeraturae, accongeraturo | accongeraturis |
Akkusativ | accongeraturam, accongeraturum | accongeratura, accongeraturas, accongeraturos |
Ablativ | accongeratura, accongeraturo | accongeraturis |
Vokativ | accongeratura, accongerature, accongeraturum | accongeratura, accongeraturae, accongeraturi |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | accongeranda, accongerandum, accongerandus | accongeranda, accongerandae, accongerandi |
Genitiv | accongerandae, accongerandi | accongerandarum, accongerandorum |
Dativ | accongerandae, accongerando | accongerandis |
Akkusativ | accongerandam, accongerandum | accongeranda, accongerandas, accongerandos |
Ablativ | accongeranda, accongerando | accongerandis |
Vokativ | accongeranda, accongerande, accongerandum | accongeranda, accongerandae, accongerandi |
152 (228) Formen für „accongerare“